آل دوالے دُکھڑے سجن سینہ تان کھلوتے
جس ویلے کُجھ سُکھ سی میرے سانہویں آن کھلوتے
دونویں پاسے اِکو جئے نیں تصویر دے ہُندے
ویکھ کے اوہدی صورت بیلی شرطاں لان کھلوتے
ڈھیر اَوَلڑا رَستہ جاندا عشق دی منزل وَلّے
اگلے پیر تے بُت بن جاندے نیں انسان کھلوتے
کرداں وانگوں کٹ دیندی اے اِک تے اوہدی تکنی
اُتوں تَکّھے ابرُو بن کے ہین کمان کھلوتے
انساناں نُوں پِیہہ چھڈیا اے اِنج غرضاں دی چکّی
رکھ کے ہتھ سراں تے لوکیں قسماں چان کھلوتے
اوہدے حُسن قیامت توڑی اِنج لوکاں دے اٗتے
حال او ربا، حال او ربا، آکھی جان کھلوتے
انجمؔ فیر شُدائی ہو گیا چَن نُوں ویہندا ویہندا
پلکاں اُتے فیر سو موتی میل کران کھلوتے
انجم رانا
