نیو کیمپس دا ڈھولا
اسیں اِک بے ناویں برف دے شہر وِچ
وکھرِیاں وکھرِیاں جُھگیاں پائی
اِک دُوجے توں رُٹّھے بیٹھے
اِک دُوجے دی جان سنجھان توں مُکرے بیٹھے
اِک جُھگی چوں جے کوئی آپنی اکلاپے توں اَک کے
چیک وی مارے
دُوجے آپنے پتھر دے کنّاں تے ہتھ دَھر لیندے
کُجھ نہ سنڑدے
جُھگیاں اندر ہٹھاں اُتے
دُکھاں دِیاں پینڈنگ فائلاں
اُتے گھٹّا مناں مونہیں اے
کیہڑا جھاڑے کون پھرولے
اسیں تے اِک دُوجے توں رُٹّھے بیٹھے
اِک دُوجے دی جان سنجھان توں مُکرے بیٹھے
جُھگیاں اندر کَلہے کَلہے
چُپ چپیتے دُکھاں سیتے گُنگے پتھر
اسیں اِک بے ناویں برف دے شہر وِچ
سید آصف شاہکارؔ
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.