جدید پنجابی شاعری
عظمتاں کی کی سُناواں ماں دِیاں
تار دیندیاں نے دُعاواں ماں دِیاں
رو پئے پیارے محمدؐ مصطفٰیؐ
یاد جَد آئیاں وفاواں ماں دِیاں
لعل پیارا جد تک گھر نئیں آؤندا
لیہندے چڑھدے ہر تھاں دُھماں دُھمیاں
گُوڑِیاں ٹھنڈیاں نیں چھانواں ماں دیاں
میں حبیب احمد حبیبی کُجھ وی نئیں
چُمیاں تَلیاں اولیاواں ماں دیاں
رب قادر کریم رحیم ایسا
کوئی رحیم نئیں اللہ پاک ورگا
بعد رب توں ساری کائنات اندر
دُوجا کوئی نہیں شاہ لولاکؐ ورگا
دُنیاداری دے سارے رشتیاں وچ
کوئی ساتھ نئیں ماں دے ساتھ ورگا
پُتر بھانویں زمانے دا غوثؒ ہوئے
نئیوں ماں دے پیراں دی خاک ورگا
گود ماں دی اے درس گاہ پہلی
اِیتھوں زندگی دا نصب العین بنڑدا
اِیتھوں داتاؒ ،خواجہؒ، فریدؒ بنڑ کے
دُکھی دِلاں سے وَاسطے چین بَنڑدا
پیکر ماں جے شرم و حیا دی اے
فِیر پُتر وی غوثِ ثقلینؒ بنڑدا
سیدہ خاتونِ جنتؓ جے ماں ہوئے صابر
فِیر لَعل وی سَخی حُسینؓ بنڑدا
دو جگ اندر جے توں سُکھ چاہنا ایں
دَساں عمل میں کر تُوں کی لیا کر
جس حال اندر ماں ہووے راضی
اوسے حال دے وِچ تُوں جی لیا کر
اُچا بول نا ماں توں بول بیٹھیں
ماں سامنے لباں نُوں سِی لیا کر
جَدوں تِینُوں سُکون دی لوڑ ہووے
پیر ماں دے دھو کے پی لیا کر
کملیؐ والے سوہنے محبوب رب دے
عزت ماں دی کر کے دکھا دِتی
آندی مائی حلیمہؓ نُوں وِیکھ کے تے
کملیؐ والے نے کملی وِچھا دِتی
یاراں عرض کِیتی سوہنیاں کون سِی اے
جِنہوں کملی تے تُساں جگہ دِتی
فرمایا نبیؐ نے، میری ماں ہے اے
جیہدے سینیوں مولا غذا دتی
عظمت اوس انسان سی بڑی ہوندی
راضی جس تے سجنوں ماں ہووے
جیہڑا جُھکدا اے ماں دے وچ قدماں
اوہو بندہ زمانہ تے اُتاں ہووے
حضرت اویسؒ وانگ جو ماں دی قدر جانے
قائم سدا زمانے تے ناں ہووے
رب وی کہندا اے موسٰیؑ سنبھل کے آ
جدوں سر تے ناں صابرا ماں ہووے
تے رُتبہ ماں دا رب بلند کیتا
ثانی ماں دا وِچ سنسار کوئی نئیں
دردی کوئی نئیں ماں دے دل ورگا
ماں وانگوں کردا پیار کوئی نئیں
آپ گِلے تو پاوے اولاد سُکے
کر سکدا ایج ایثار کوئی نئیں
جیہدی کنڈ تے ماں دا ہتھ ہوئے
اوہنوں دونوں جہاناں تے ہار کوئی نئیں
حجِ اکبر دا مِلے ثواب اوس نُوں
نال پیار جو ماں نُوں تکدا اے
راضی رب رسولؐ وی ہین اوس تے
راضی ماں نُوں جیہڑا وی رکھدا اے
راضی ہو کے ماں جے ہتھ چُک لوے
اوہنوں رب وی موڑ ناں سکدا اے
ٹُر جائے ماں صابرا جس ویلے
پتہ لگدا زمانے دی اکھ دا اے
ماں دی مامتا سچا اے پیار ایسا
جیہدے وچ دکھاوے دی بات کوئی نئیں
بعد رب رسولؐ دی ذات نالوں
ودھ ماں دی ذات توں ذات کوئی نئیں
جیہڑی لنگھے ماں دی وچ خدمت
ایہو جیہی عبادت دی رات کوئی نئیں
جنے ماں نوں صابرا دُکھ دِتا
ہونی حشر وچ اوہدی نجات کوئی نئیں
پُتربھانویں زمانے دا ہووے عیبی
ماں فیر وی پردے کَجدی اے
نافرمان تے بھانویں گُستاخ ہووے
صِفتاں کر کر ماں نہ رَجدی اے
سیاں نواں تے پُتر نُوں لگے ٹھیڈا
سٹ ماں دے سینے وِچ وجدی اے
طاہر ماں دا اگر میں پیار دِٹّھا
کھاندا پُتر تے ماں پئی رَجدی اے
افتخار حسین طاہر
افتخار حسین طاہر دی وڈیو ویکھی تے ایہہ کلام ایناں چنگا لگا کہ سنڑ ریا سی تے نال نال لکھدا وی ریا، امید اے تہانوں پڑھ کے ماں نال پیار ہور ودھے گا۔ وڈیو لنک وی دے ریا واں تسی سن وی سکدے او۔
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.