ہسدے رہے، فنکاری رہی
اُنج تے ایہہ سٹ کاری رہی
دل دا بھیت لُکائی رکھیا
غم دی بُکل ماری رہی
کھلرے وال تے کَج لئے سُو
اوہدے چَھڈیاں اُجڑے تاں نہیں
اُنجے، ڈیرے داری رہی
وِچھڑن دی وی جاچ سی اوہنوں
اکھاں وِچ خُماری رہی
غیراں ہتھ پھڑا دیندے نیں
جیہڑی سبھ نوں پیاری رہی
سجن دُور تے انھِیاں راتاں
روندی بیٹھ وچاری رہی
اوہنے ساڈا ساتھ کیہ دیناں
تھاں تھاں جِسدی یاری رہی
سپٓاں دی سیوا وِچ گزری
ہتھاں وِچ پٹاری رہی
کھنڈاں لَکھ کھوایاں عارفؔ
اوہدی بولی کھاری رہی
جاوید عارف
