جدوں یاد سجن تیری آئی
تے رب دی نماز بھُل گئی
سوچاں تیریاں نے ہوش اُڑائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
دل یاداں نال سوہنیاں آباد اے
پٹی عشق والی جدوں توں پڑھائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
رب جانڑدا اے میرا کوئی دوش نہ
کیویں پڑھاں میں نماز مینوں ہوش نہ
سچی گل جاندی میتھوں نہ لُکائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
ورد ہر ویلے تیرا صبح شام اے
یاداں سینے وچ لباں اتے نام اے
صورت اکھاں وچ تیری اے سمائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
تیرا ہو کے جیواں تیرا ہو کے مراں میں
تیرے نام دا وظیفہ سدا کراں میں
جند جدوں دی اے تیرے ناویں لائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
جدوں یاد سجن تیری آئی
تے رب دی نماز بھُل گئی
سوچاں تیریاں نے ہوش اُڑائی
تے رب دی نماز بھُل گئی
