کِیڑیاں وانگر چار چوفیرے لوکی جیوندے مردے نیں
قاتلاں ورگیاں شکلاں والے اپنے آپ توں ڈردے نیں
ادھی راتیں سورج نکلے شِکر دوپہرے چمکے چَن
اکھاں کڈھ کڈھ اوگردے نیں جیہڑے سجن پیارے سَن
چُپ چپیتیاں سڑکاں اُتے کھمبے ہَوکے بھردے نیں
کسے اجیہے وہم توں ڈر کے رستے باہواں پھڑدے نیں
شہر تے قبرستان اچ یارو! اِکو فرق ہُن رہ گیا اے
اوتھے لوکی چُپ رہندے نیں ایتھے گَلاں کردے نیں
امجد اسلام امجد
