شاہنامہ کربلا دی شروعات دا دن
تیراں سو اکہتر اے سن ہجری پیر وار تے بائی رمضان دی اے
عین وقت پیشی بیڑا پار ہویا پیشی پڑھی نماز یزدان دی اے
ہر اِک سطر با ادب با وضو لکھی داستان اچے خاندان دی اے
لکھن ویلڑے رہیا جو حال میرا ذات رب دی دوستو جاندی اے
اکھیں خون برساندیاں رہیاں چھم چھم پائی کوک آہ فغان دی اے
رہیا لنگھدا میرا جنون اگے شرع رہی سو سو پردے تاندی اے
اِنَّ اللّٰہَ مَعَ الْصَّابرینْ پل پل کیتی آیت پئی پیش قرآن دی اے
گوشہ مل کے بیٹھ مکان واسو کیتی سیر پئی لامکان دی اے
شیعاں سنیاں تھیں پاسے بیٹھ کے تے کیتی تحقیق پچھان دی اے
جتھے حب حسین دی نئیں دائمؔ اوتھے مُشک نہ نور ایمان دی اے
دائم اقبال دائم
