حمدیہ کلام
حُسنِ غیب چا دس کُج وہمیاں نوں ہے کون مکان کی ذات تیری
تیرا خاص مقام قیام کتھے بہت نال کس دے گَل بات تیری
وسیں وچ پر نظر نہ آوناں ایں ایہہ حکمت اے یا طلسمات تیری
صدقہ حُسن دا چہریوں چا پردہ ظاہر منگناں ہاں اک جھات تیری
جے کر وچ اسلام دے وسناں ایں پڑھاں مسجدیں لکھ رکعات تیری
جنجوں پہن کے تلک لگاں متھے جے کر ہے بیٹھک سومنات تیری
پتہ لا مکان دا جھب آویں سنی لا مکان صفات تیری
وچ جامِ شراب دے چمکناں ایں کراں حمد آ کے خرابات تیری
جے کر وچ جنگل روپوش رہنا ایں پڑھاں ویرانے مناجات تیری
بر و بحر یا پھر کوہ قاف بھالاں کراں ڈھونڈیا وِچ جنات تیری
آ کے کراں تلاش قرآن اندر یا انجیل زبور تورات تیری
یا توں وِچ کعبے یا توں تیرتھ دس کراں کتھے ملاقات تیری
اک جگہ تے نظر نہ آؤناں ایں سٹی چھان میں شش جہات تیری
ہووے سجدہ تَدھ منظور دائمؔ تینوں ویکھ کے پڑھاں صلٰوات تیری
دائم اقبال دائم
