بِناں کفن دے لے چلو یار مینوں
ہے لُک کے گیا آکھو سنسار مینوں
گُوانڈھی نے دبی حقیقت ہے میری
اوہدے روبرو کر لو اِک وار مینوں
نشر جِس نے کرنا میرے مگروں مینوں
اوہ ہُن کیوں نی کہندا گناہ گار مینوں
جِینہاں دے پیاراں نے تھاں تھاں تے بھنڈیا
بڑے یاد نیں میرے اوہ یار مینوں
میں اج خالی ہتھیں سجن کول چلیا
بڑا ہونا پیناں شرمسار مینوں
نند لال نورپوری
