بچپن یاد کرایا پنڈ دیاں گلیاں نے
ساری رات جگایا یاداں چلیاں نے
گودی وچ بٹھا کے لاڈ لڈاندی سی
سو سو واری صدقے واری جاندی سی
کنیاں جنتاں ماں دے روپ چ ٹلیاں نے
لبھدی اے اکھ کھڑیا چنبا یاراں دا
رُس کے ٹُر گیا موسم روز بہاراں دا
ویلے دے وچ رُلیاں کومل کلیاں نے
کچیاں انبیاں توڑ کے مُنڈیاں نس جانا
بولے ورگیاں راہِ جاندیاں پھس جانا
خوشبو ونڈنی اگ تے پُجدیاں چھلیاں نے
نہر دے پُل راہواں واجاں دیندیاں نے
ہن نہ جا پردیسی مینوں کہندیاں نے
اکھ دیاں نہراں رستہ روک کے کھلیاں نے
بشارت احمد بشارت
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.