پنجابی شاعری
دُکھاں دے کروشیے نیں
اکھ دی کریب اُتے
ہنجو پُھل کڈ دتے
زُلفاں دی ویل جیویں
کوئی پُھلکاری ہووے
چَندری جئی سیج اُتے
سُکھاں آلی رَلّی کوئی
ساہواں دی تریل نال بِھج بِھج جاوے تے
کوسی کوسی دُھپ دی زنجیر جئی کِرناں
دی آر کوئی جُسے وچوں فیر آر پار ہو جاوے
سندھی ٹانکے جیا رُوپ تے سرُوپ ہووے
سَجری جئی مور وانگوں سوہنڑی جئی چال ہووے
بُلیاں سے بندھنی دی لالی جیا
اجرکی ہاسا ہووے
خوشیاں دے ہر پاسے
موتی مچھی کاج تے کراس جئے شیڈ پین
سوچاں دیاں چادراں تے
سُکھاں والی سیپ شالا نت پئی نکلے
سوہنڑی جئی نکلے
علی اعجاز سحر
سحر ستانوی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.