جدید پنجابی شاعری
بھگوان رہیا سی ویکھدا
اُدّوں وی جیوندا جاگدا
سِکھر تقدیر دے سیکدا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
جدوں صاحباں وچ سہیلیاں
(جیویں پُھلاں دے وچ مہکدا
ہِک سجرا پُھل گلاب دا
حوراں دے ہتھ چ چھلکدا
بھریا ہویا جام شراب دا)
سی موجاں خوشیاں مان دی
ہونی دی ہوگ نہ جاندی
اُدّوں وی جیوندا جاگدا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
سِکھر تقدیر دے سیکھدا
لِختاں نوں رہیا مٹاوندا
جدّوں خونی ہتھ لیکھ دا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
جدوں زہری واواں گُھلیاں
شاخاں دے نالوں توڑ کے
سنگ لے گئیاں سُکّیاں پٙتراں
بُسیاں ہویاں فِر ٹاہنیاں
پیّاں رو رو کہن کہانیاں
سیتاں ایہہ سدو نہ رہنیاں
اُدّوں وی جیوندا جاگدا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
سِکھر تقدیر دے سیکدا
عابد جعفری
اللہ داد خان
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.