جدید پنجابی شاعری
وڈھے سفنے سوچ رئے آں، ویکھ رئے آں اُچے خواب
ربا! پِنڈ چوں کنڈے مُک جان، مہکن سوہنے لال گُلاب
پِنڈ ساڈا ایہہ بن جئے ستھرا، ہر تھاں کِھلرن ہاسے
ایدے توں اسیں واری جائیے، ونڈئیے کھنڈ پتاسے
امن سکون دا ویہڑا بن جائے، خُشیاں پاؤن دھمالاں
دل دے صاف گرائیں ہو جان، چلّے نہ کوئی چالاں
شیشے وانگوں چمکن لگ پَین، پنڈ دیاں ساریاں گلیاں
مِٹھڑے بول سناون سارے، جِیوں مشری دیاں ڈلیاں
بُوٹے ون سونّے لائیے، تے لائیے بوہتے رُکھ
دُکھ نوں دیس نکالا دئیے، گل نال لائیے سُکھ
بال اساڈے پڑھ لکھ کے تے بن جانڑ کاروباری
ہر کم وچ او سچ بولن تے زندگی سُدھرے ساری
کرم کریں توں ربا! پنڈ تے فضل کرِیں توں سب تے
قاسم ہر دم منگے دعاواں، سنور جان کم سب دے
قاسم سرویا
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.