جدید پنجابی شاعری
رب دا جی
عورت نُوں کمزور آکھن توں پہلاں
پھانسی دی رسی تے لمک کے
بچہ جمدی ماں دی پِیڑ محسوس کرو
دس کلو وزنی تکیہ اپنے پیٹ تے بن کے
اک ہفتہ تے چُلہہ سانبھو
ادھا دن تے دفتر جاؤ؟
پکی کندھ وِچ ٹکراں مار کے
ہر مہینے سر وی پاڑ کے
مرد کدی وی جان نئیں سکدے
عورت دی ماہواری کی اے
عورت نُوں سُکھ دینا سِکھو
عورت وی تے رب دا جی اے
اقصٰی گیلانی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.