جدید پنجابی شاعری
چل اُڈ وے کاواں
چل اُڈ وے کاواں کالیا
تیرا دل وی کالا نیل
ساڈے روز بنیرے بولنئیں
سانوں دینئیں روز دلیل
چل اُڈ وے کاواں بھَیڑیا
تیرے گل سلیٹی وَنگ
ساڈے ٹُر گئے یار جہان تُوں
ساڈا جیون کر گئے تنگ
چل اُڈ وے کاواں جوگیا
اَج جا سجنی دے کول
اوہنوں آکھ نی ہیر سیالنی
سانوں مِٹیاں وچ نہ رول
چل اُڈ وے کاواں دَردِیا
تینوں سمجھ نہ سکَّن لوگ
تیری اپنی جند مصیبتاں
تیرے اپنے دل اِچ روگ
چل اُڈ وے کاواں بیلیا
کوئی آس امید لوَا
تیرے نال بنیرے رونقاں
تیرے نال رُکھاں دا بھَا
چل اُڈ وے کاواں جھوٹھیا
تُوں لکھ ٹھگاں دا ٹھگ
اِنجے جھوٹھا موٹھا بولنئیں
ساڈے سینے لینئیں اَگ
چل اُڈ وے کاواں وَسدیا
چل اُڈ رل اپنیاں نال
اسیں اَج وی کلیاں روونا
ساڈا کل وی ایہو حال
فرحت عباس شاہ
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.