جدید پنجابی شاعری
کسے پراتن ویلے ولوں
ڈِگے ڈھٹھے کھوہ کھڈلوں
کسے گُپھا چوں کھوندر تھلوں
نت نکل کے آئیاں متاں
پیڑھیو پیڑھی ڈنڈے نال
سکھائیاں متاں اج دے ویلے
کیہدے کم نیں آئیاں متاں؟ وڈ کمتاں
سبھے مار مکائیاں متاں
کسے مداری باندر وانگوں آڈر دِتے
ویہڑھ کے بھورے پائیاں متاں
چوں چراں نہ کسے وی کیتی
مندے گئے پرائیاں متاں
تگڑے اگے متھے رگڑے
جیہنے گھون کرائیاں متاں
وچو وچے سوگ منائے
پھوڑھیاں نت وچھائیاں متاں
آپنے من دی کدے نہ منی
جیون نوں سدھرائیاں متاں
ڈھے گئے سارے دل دے مندر
نچن لگے کلہہ قلندر
وڑ گئے آپو آپنے اندر
رہ گئے بازی گر دے بندر
کیہڑیاں پنڈاں؟ پائیاں متاں
صفدر ڈوگر
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.