پنجابی سرائیکی شاعری
میڈا توں
انویں تاں سچ اے
توں میڈے پل پل دے نال ہوندیں
تیڈی طلب نال
میڈے ساہیں دی سانجھ وی ہے
تے اے وی سچ اے
جو تیڈے میڈے اے سارے رشتے
عجیب رشتے غریب رشتے
عجیب ایں ہن
جو توں تاں وسدا ہیئں
دھڑکنیں وچ دعا دے وانگے
غریب ایں ہن
جو توں تاں ہوندا ہئیں نال میڈے خدا دے وانگے
اندھاریارں راتیں میکوں ڈریندن
میکوں کلھیپا عذاب ڈیندے
میں اپنڑے اندر دے شور توں
پہر پہر تونڑیں سنبھل نئیں سگدا
میں اندھے کھوہ توں نکل نیئں سگدا
توں کتھاں ہوندیں
عزیز شاہد
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.