پنجابی سرائیکی شاعری
سڈیاں مونجھاں پُرانڑیاں ہن اساں مونجھیں دے بل وچ ہیں
ساڈے کشکول ہن خالی جو سرداریں دی جھل وچ ہیں
ساکوں جیونڑ جو نئیں ڈیندے ساڈے جیونڑ دی جاہ کینی
چلو منگدے قبر ہسے اونھے دی اج تے کلھ وچ ہیں
اساں اُجڑے ملنگ ہیں سائیں فقیری ویس ہے ساڈا
اساں بے جُرم مریندے ہیں کیوں جو غُربت دے گل وچ ہیں
اے وسدا شہیر ہے نانگے دا اتھاں انسان کوئی کینی
اتھاں ہے ظلم دی نگری اساں نانگے دے ول وچ ہیں
اتھاں دلگیر ہے بھا بلدی اساں مُنڈھ دے پیاسے ہیں
اتھاں ڈکھیں دے میلے ہن اساں روہی دے تھل وچ ہیں
عقیل حسین دلگیر
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.