حمدیہ کلام
چادر پہن صفات امان پائی پڑھاں حمدِ رحمان خدا وندا
تیرے راز بعید مزید عقلوں، کون کرے میزان خداوندا
تیری محرمی دا دعویٰ کرن مشکل بندہ کون نادان خداوندا
تیری کُن تے کوئی نہ پہنچ سکے عاجز روۓ جہان خداوندا
عین شین قافوں کافوں کاف تیکر عارف گئے پہچان خداوندا
اناالحق سی چلیا نکل مونہوں، لئی روک زبان خداوندا
لقمہ وانگ صنعان دے چکیا سی پُہتا شاہِ گیلان خداوندا
ہووے کون جہڑا تینوں کون آکھے ٹٹے کئیاں دے مان خداوندا
جالینوس بقراط بے ہوش ڈِگے، حیران لقمان خداوندا
کسے گَل زنار تے کسے تسبیح، پئے پڑھن پڑھان خداوندا
اک جاگ کے بھاگ تھیں دُور رہیاں اِکناں بھاگ جگان خداوندا
مالک المُلک، مالک مُلک دیا، تیری اُچڑی شان خداوندا
جدوں کرم کریں لَکھ مشکلاں دے جاون ہو آسان خداوندا
دائم اقبال دائم
