ڈھلدی ڈیگر نماشاں توں پہلے
زرد سورج ڈولاندا ڈھٹھا اے
ٹھڈے چشمے دا مٹھا پانڑی
تلک کے پتھراں تو ڈھاندا ڈھٹھا اے
رنگین موسم، حسین منظر
پہاڑ اُچے تے رستہ تنگ اے
فلک دی گوری وینڑی اتے
کال بدلاں دی باریک جئی ونگ اے
شرابی جلوے پئے رقص کردین
ہر نظارے دا وکھرا رنگ اے
ہوا درختاں نوں جپھیاں پاوے
عجب پیار اے، نرالا سنگ اے
ندی کنارے اُڈیک رکھ کے
میں ہِک مسافر کو آندا ڈھٹھا اے
ٹھڈے چشمے دا مٹھا پانڑی
میں تلک کے پتھراں تو ڈھاندا ڈھٹھا اے
دیوانگی دی اس کشمکش اچ
پچھانویں اپنڑیں تو اپ جَھکے
سجنڑ دے اونڑ دا ہِڈکا ہاسو
آکھیں مَل مَل کے راہواں تکے
پَتر کھڑکے تے بھج اُٹھیوے
تِرکھے ساہواں نوں مسیں ڈَکے
گھاٹے رُکھاں دی اوٹ لے کے
اونہوں تَکے پر آپ لُکے
چھنّاں چوری دا ہتھ تے چا کے میں
چَن پہاڑی تو لہندا ڈھٹھا اے
ٹھڈے چشمے دا مٹھا پانڑی میں
تلک کے پتھراں تو ڈھاندا ڈھٹھا اے
چودھار مورخاں دی اچی واڑ ہئی
وچکار گھاہ تے اوہ دونویں بہہ گئے
ہک دی جھولی اچ دوئے دا سر ہئی
نین نیناں نوں تکدے رہ گئے
ہوٹھ ہوٹھاں دے نیڑے ہوگئے
وال کُھل کے چہرے تے ڈھہ گئے
سال پورے دی اودر اَہنیں
ہجر دے سارے تھکیڑے لہہ گئے
سکدیاں بانہواں دے وچ
بدن ریشمی لہرانداں ڈھٹھا اے
ٹھڈے چشمے دا مٹھا پانڑی میں
تلک کے پتھراں تو ڈھاندا ڈھٹھا اے
نماشاں ڈھلیاں تے ہوش پرتے
رسوائی دے ڈر تو بھج کے اٹھے
وسیب اپنڑیں دا علم ہانے
ٹر پئے شودے خدائی دے ڈر تو
گل اچ بانہواں ملنڑ دے وعدے
قسماں چاون تنہائی دے ڈر تو
ہسن اپنڑے مقدراں اتے
نالے روون جدائی دے ڈر تو
ہک دا قاسم گھر ہا نیڑے
دوا دھکے سفراں دے کھاندا ڈھٹھا اے
ٹھڈے چشمے دا مٹھا پانڑی میں
تلک کے پتھراں تو ڈھاندا ڈھٹھا اے
مہر قاسم کلوانہ
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.