اکھاں کھول کے دیکھو حسین ہاں میں

 کلاسیکی پنجابی ہندکو شاعری

سرِ کربلا

اکھاں کھول کے دیکھو حسینؑ ہاں میں

ابنِ علیؑ زورِ لا فتا رکھناں

بند بند وچ خون پیغمبریؐ اے

پلے ہاشمی دستِ خدا رکھنا

دل علیؑ دا، صبر ایوبؑ دا میں

دم عیسئؑ دا موسئؑ دا عصا رکھنا

بَلدی اَگ نوں کراں گُلزار پل وِچ

پُشت پناہ خلیلیؑ دُعا رکھناں

تارے فلک دے ہون قُربان میں تے

عربی چند نُورِ مصطفئﷺ رکھناں

چودہ طبق جے چاہواں تے پلٹ دیواں

زور حیدریؑ خیبر کُشا رکھناں

مرضی ہووے تے لوحِ محفوظ بدلاں

ہتھ قدرتی قدر و قضا رکھناں

جھمکاں اکھ تے فلک دے ہون ٹُکڑے

ٹھوکر پَیر دی محشر نُما رکھناں

ہویا کی جے پیاس نے خُشک کِیتا

تشنہ لبی وِچ موجِ دریا رکھناں

شافی کافی کفایت ہے نظر اپنی

ہر اک درد دی کول دوا رکھناں

اُمت اُتے نہیں چُکنا ہتھ لازم

شرف پنجتن مُشکل کُشا رکھناں

مارو نال شمشیراں نہی غم مینوں

حاضر اُمت لئی آلِ عبا رکھناں

روشن دل خورشید دے وانگ میرا

بُرے بَهلے نُوں میں آشنا رکھناں

کراں فاسق دی بیعت امام ہو کے

پیشِ نظر راهِ انبیاء رکھناں

راہ و رسم رفتار توں میں واقف

حسبی نسبی شانِ پیشوا رکھناں

موسئؑ نہی فرعون نُوں ڈوب دیواں

حاجت مند لئی دستِ سخا رکھناں

آؤ باز پچھتاؤ گے حشر دے دن

در توبہ دا گُنہ لئی وا رکھناں

بندہ قول قرار دا میں سچا

شاہد اپنا ارض و سما رکھناں

مُڑ مُڑ جیواں محمدؐ تُوں ہواں صدقے

ایسے فنا دے وچ بقاء رکھناں

اہلِ بیت دا دے کے خون مونس

ہرا بھرا باغِ لا اِلٰہ رکھناں

استاد غلام محی الدین مونس نقشی