جدید پنجابی شاعری
جِنج ہویا اِنج ہونا نئیں سی
میں جگ اندر نُور کھنڈایا
جے روکن وی نکلے مینوں
نھیریاں اپنا بھرم گنوایا
میں جس پاسے وی ٹُر چلیا
راہواں مینوں سجدے کیتے
ایس دھرتی دا سینہ ہلیا
سوچیں میری زور سی وہتا
چپ میری تاریخ سی جگ دی
وَیریاں دے گھر شور سی بوہتا
فر خورے کی ہویا مینوں
میں انج اپنا آپ ونجایا
ایہہ جگ اوڑک رویا مینوں
ہوٹھ میرے کملاون لگ پئے
وِچھڑیاں سمیاں دے پرچھانویں
اج مینوں یاد آون لگ پئے
میں تے نیواں پونا نئیں سی
میں خورے کیہ کر بیٹھا واں
جِنج ہویا اِنج ہونا نئیں سی
ماجد صدیقی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.