پنجابی سرائیکی شاعری
سچل سئیں سڈوایا ہے، تھی مست درازے ویساں
سچل مِٹھڑے مانھوں کیتے ڈوڈھے یار بنایم
ساگ سروں دا سر تے چایا، مکھن نال کڈھایم
ساویاں، پیلیاں، لال چنگیراں نال میں اپنے نیساں
شہر درازے پیر جو رکھساں پیساں رڄ دھمالاں
جتھ وی یار دے قدم پئے ہن، چمساں او درسالاں
عشق دی بھاہ ہے نال سلامت، ڈیوا روز بلیساں
میں کوجھا، میں کملا سائیں کجھ وی ناہیں پَلے
دنیا داری مٹی کیتا، حزن، ملال ہے رَلے
نام اللہ دا جَپ جَپ سارا من دا میل دھویساں
یار دے سنگ ہے پیت لگائی، یار نی ملدا سوکھا
عشق دا روگ اولڑا لوکو، ہجر دا پینڈا اوکھا
یار شکیل میں سچل سئیں کوں دل دا حال سُنیساں
شکیل انجم لاشاری
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.