جدید پنجابی شاعری
میرا بھاویں ککھ نہ رکھ
اِنج تے اپنے تُوں وکھ نہ رکھ
سِر سُٹنا سی سُٹ چھڈیا اے
ساڈی وِی تے تُوں لج رکھ
ڈکنیاں نی تے ساہواں ڈک
بلدی اُتے ککھ نہ رکھ
نال ٹُرن تے پابندی کوئی نئیں
انج تے میریاں راہواں نہ ڈک
کُجھ تے نِیویاں ہو کے تک
اُچیاں ہویاں کنی پیندے جھپ
ہِکو پاسے تکن والیا
میرے ول وی تھوڑا تک
دو چار گلاں سٌن لے میریاں
کدوں تیک رہواں گا میں چُپ
جِیندیاں جی دی رکھ لو لج
مویاں رہندی نئیں اوہ گل
عدیل احمد
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.