جی کردا اے اُچی اُچی روواں میں
کوئی نہ ہووے توں ہوویں یا ہوواں میں
اپنے آپ چہ لُکیا اوہنوں ویکھن لئی
مُڑ مُڑ شیشے موہرے آن کھلوواں میں
لوکی مینوں ادھی پاگل کہندے نیں
ہو سکدا اے پوری پاگل ہوواں میں
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
Monday, 31 January 2022
دس وے دلا کہدے آکھے لگ کے توں
دس وے دِلا
کہدے آکھے لگ کے تُوں سی
واء دا پلّہ پھڑیا
کیوں تُوں ریجھ دی ات گرمی وچ
سِخر چُبارے چڑھیا
جھات نہ پائی اوہدے دل وچ
چنگا اے یا مندا اے
چنگا اے یا مندا اے
بندے وچ اک بندا اے
انج دی وی اک آری جے
جہنوں مُٹھ نہ دندا اے
تیرے دیس حکومت اے
ساڈے دیس چہ دھندا اے
لک لک گلاں کردے او
لُک لُک گلاں کردے او
ایہدا مطلب ڈردے او
ست ست پُتر جم کے وی
دِھی جمے تے مردے او
اپنے گھر وچ کھاندے او
دُوجیاں دے گھر چردے او
جھڑ نہ جاون ساوے پتر رکھاں دے
جھڑ نہ جاون ساوے پتر رُکھاں دے
روک لوو ہُن ورھدے بدّل دُکھاں دے
لہو تے سارا چُوس لیا اے جوکاں نیں
ڈردے سارے رنگ نیں پیلے مُکھاں دے
قمرالزماں
ایہہ وی نیکی کر جاواں گے
ایہہ وی نیکی کر جاواں گے
تیرے اُتے مر جاواں گے
عشق سمندر تُوں کی ڈرناں
ڈُبے وی تاں تر جاواں گے
تینوں جِتن دے چاہواں وچ
اپنا آپ وی ہر جاواں گے
گنجھل وانگر کھل جاواں گا
گنجھل وانگر کُھل جاواں گا
نھیری وانگر جُھل جاواں گا
میں ویلے دا ڈونگھا ناول
ورقہ ورقہ تُھل جاواں گا
سارے جگ نوں سرتاں دے کے
سفنے وانگر بُھل جاواں گا
Sunday, 30 January 2022
گل نوں ٹھپاں یا بھڑکاواں میری مرضی
گل نوں ٹھپاں یا بھڑکاواں میری مرضی
اگ لاواں، یا مٹی پاواں، میری مرضی
انھے بندے کولوں شہر دا رستہ پُچھاں
یاں بولہے نوں شعر سناواں میری مرضی
اوہنے منتاں ترلے کر کر مینوں سَدیا
ہُن میں جاواں یا نہ جاواں میری مرضی
بھاگ بھری اس مٹی نوں اکسیر بناون والے
بھاگ بھری اس مٹی نوں اکسیر بناون والے
سُتے پئے نیں دھرتی دی تقدیر جگاون والے
ہُن نہ بُڈھڑے بوہڑاں تھلے رونق میلے لگدے
ہُن نہ دِسدے وارث شاہ دی ہیر سناون والے
ماں بولی پنجابی دا اے چہرہ بُجھیا بُجھیا
کتھے گئے او خواباں دی تصویر وکھاون والے
جنت ورگا پنڈ تے پنڈ دے پیار دیاں تصویراں
جنت ورگا پِنڈ تے پِنڈ دے پیار دیاں تصویراں
اکھاں وچ نیں اج وی ہسدے یار دیاں تصویراں
لوکاں بھانے شعر نیں اُنج پر میں بناؤندا رہناں
اک تھاں رک کے چوگاں چُگدے ڈار دیاں تصویراں
جی کردا اے فر اک واری اِک پنجاب وساواں
کٹھیاں کر کے آر دیاں تے پار دیاں تصویراں
کجھ کجھ تے سرکاراں چن چڑھائے نیں
کُجھ کُجھ تے سرکاراں چن چڑھائے نیں
باقی دے دستاراں چن چڑھائے نیں
سوچو تو سہی انج بھلا چن چڑھدے نیں
اج کل کِنج اخباراں چن چڑھائے نیں
چار چوفیرے اوہناں دا ای نھیرا اے
رل کے جہڑے یاراں چن چڑھائے نیں
نی کچے تیرے کوٹھے دے ساہنوں عشق طواف کرائے
نی کچے تیرے کوٹھے دے
ساہنوں عشق طواف کرائے
عشقے دا تاپ وکھرا
جیہدا سیک گلی تک جائے
اک سانول دی سنگت کیتی
چٹا جگ خصماں نوں کھائے
کارخانے بازار دے اندر کھدر دے بھنڈار
کارخانہ بازار
کارخانے بازار دے اندر کھدر دے بھنڈار
سوپ، سٹونی، سیلی کیٹڈ صابن ہون تیار
ہلدی مرچاں والیاں اُتے جمدا نئیں اعتبار
اونائیں لُون تے اونائیں سوڈا ہم وزن مقدار
عبیر ابوذری
آہ ای ریل بزار کہ جتھے پاون لوگ مراد
ریل بازار
آہ ای ریل بزار کہ جتھے پاون لوگ مُراد
کپھن والے مُردے ایتھے ہو گئے زندہ باد
دریاں گہنے کج کے بہہ گئے دولتمند افراد
مِٹھیاں مِٹھیاں بولن والے کسباں دے جَلاد
اوہ وی ایتھوں بچ نئیں سکدا موت نہ جنہوں مارے
ایتھے نے پلٹا کے سپاں روپ بشر دے دھارے
ایس امین پور بازار اندر بھنگ چرس نسوار
امین پور بازار
ایس امین پور بازار اندر بھنگ، چرس، نسوار
چنڈو، مدھک، مارفیا تے پیمانے گلنار
ایتھے ای پولیس دے ڈیرے سرکل روڈوں پار
مندیں کِمیں نانک جِتھے جد کد پیندی مار
وگڑے تگڑے بندے جاندے ڈنڈے نال سدھارے
میلے کپڑیاں دیا میلاں لوہندے سوڈے کھارے
Saturday, 29 January 2022
تیرے باہجوں جیون دا چج آ جاوے گا
تیرے باہجوں جیون دا چج آ جاوے گا
ہنجو اپنے پیون دا چج آ جاوے گا
دُکھ نہیں دسنا جگ نوں رو رو کے میں
ویکھیں بُلیاں سیون دا چج آ جاوے گا
زبیر عباس
ایویں در در تے نا کاسے رکھ آؤ
ایویں در در تے نا کاسے رکھ آؤ
خُشیاں چُکو چاروں پاسے رکھ آؤ
جنہاں اکھاں دے وچ اتھرو پلدے نیں
اونہاں مُکھاں تے کج ہاسے رکھ آؤ
کوڑے نیں لوکاں دےلہجے بستی اِچ
بُلہاں اُتے جاؤ، پتاسے رکھ آؤ
کر کر باری بوکر ویکھی پانڈے مانجھ وکھائے نیں
عورت
کر کر باری بَوکر ویکھی پانڈے مانجھ وکھائے نیں
آٹا گُنہیاں مُکیاں دے دے پُھلکے گول پکائے نیں
پانی وی میں کُھوں توں بھریا بستر چاڑھے کوٹھے تے
داؤناں کَسیاں لیف لگندے روندے بال کھڈائے نیں
چھتی تے پڑچھتی جھاڑی ٹاکی ماری بوویاں نوں
کندھاں کوٹھے لِپ لِپ کے میں چاندی وانگ بنائے نیں
اپنیاں لوڑاں گاؤندے پھِردے
اپنیاں لوڑاں گاؤندے پھِردے
لوکی شہر وساؤندے پھِردے
رُکھاں ہیٹھ کُہاڑے چمکن
پنچھی جان بچاؤندے پھردے
اج وی حق دے نعرے لا کے
جھلے، جھلی پاؤندے پھردے
چھیویں حس دی خبر جہی اے
چھیویں حِس دی خبر جہی اے
اوہدی دل تے نظر جہی اے
مِٹھیاں مِٹھیاں مُسکاناں نے
دل وچ پنڈ دی فجر جہی اے
اتھرو، چیکاں، ہوکے، ہاوے
دل دی حالت حشر جہی اے
ہجر افق دے ڈب نہ جائے ریجھ دا کنبدا تارا
ہجر افق دے ڈب نہ جائے
ریجھ دا کنبدا تارا
اوہدی اکھ دے بھیت توں سمجھاں
کیہ میں جھوٹا لارا؟
جان لواں کیہ ایہہ یک طرفہ
دل دا کھیل اے سارا
اسیں کیہو جہے انسان
اسیں کیہو جہے انسان
ساڈے ازلوں لیکھ اولڑے
ساڈے متھے لکھیا رؤن
ساڈا جمناں کیہڑے کار دا
ساڈا کیسا بیہن کھلون
ساڈے دل وچ بھانبھڑ سوگ دے
عمراں بھر دے پیار سیاست کھا گئی اے
عُمراں بھر دے پیار سیاست کھا گئی اے
ساڈے سجن یار، سیاست کھا گئی اے
ہن تے من جا تینوں وی تے مینوں وی
رل کے وار و وار سیاست کھا گئی اے
رب دی قسمے کاواں دی تے گِرجھاں دی
ہنساں دے کئی ڈار سیاست کھا گئی اے
حق دے دیوے بال فقیرا
حق دے دیوے بال فقیرا
میں آں تیرے نال فقیرا
توں توں میں میں کر چھڈیا اے
لوکاں دا کیہ حال فقیرا
دن دن کر کے دن آون وچ
لگ جاندے کئی سال فقیرا
Friday, 28 January 2022
میں دھرتی دا گھبرو پتر دھرتی میری ماں
میں دھرتی دا گھبرُو پُتر دھرتی میری ماں
ایسے کارن ایہدی دُھپ وی لگدی مینوں چھاں
میں دھرتی دا گھبرو پُتر دھرتی میری ماں
سونے ورگی دھرتی کھِڑدے چاندی ورگے پُھل
ساراجٙگ وی اس دھرتی دا بن نہیں سکدا مُل
پیار پریتاں دے وچ گُھجّے اس دے شہر گراں
ولا جا در گزر کر جا
ولا جا در گزر کر جا
کسے گل دا اثر کر جا
ایہ دنیا دار ہلکے نیں
فقیرا! تُوں صبر کر جا
تِرے تُوں لوک نہیں راضی
نہ خلقت تے جبر کر! جا
میں سفنے مار کے اکھاں دے گھر ویران کیتے نیں
میں سُفنے مار کے اکھاں دے گھر وِیران کِیتے نیں
میں اپنے آپ دے، آپے بڑے نقصان کیتے نیں
نصیباں نال مِل پئے آں تے اج دی رات نہ جاوِیں
میں تیرے نال جاگن دے بڑے ارمان کیتے نیں
اکرم ریحان
آیا ایں تے چاہ پی لے
آیا ایں تے چاہ پی لے
بہہ جا، جُتی لاہ، پی لے
تیرے اَتھرُو پیتے نے
چل تُوں میرے ساہ پی لے
تجمل کلیم
اکھاں وچ اک دھی اے اک کھڈونا اے
اکھاں وِچ اک دِھی اے، اک کھڈونا اے
گھر جا کے اج فیر میں لُک کے رونا اے
سِدھی گل اے حالے سمجھ کواری اے
کِسراں فیر سوال نے پیدا ہونا اے
تجمل کلیم
چنگے بھلے ہسدے دا جا کے دل توڑیا تلی دیا پھوڑیا
چنگے بھلے ہسدے دا جا کے دل توڑیا، تلی دیا پھوڑیا
اکھ جدوں نِچڑی تُوں لہو وی نچوڑیا، تلی دیا پھوڑیا
آکھدی سی ایویں نئیں میں سانبھ سانبھ رکھدی، اکھ میری لکھ دی
تیرے ایس لکھ لئی میں آنہ آنہ جوڑیا، تلی دیا پھوڑیا
تجمل کلیم
جد تک رسیا من نہیں جاندا
جد تک رُسیا مَن نہیں جاندا
ہور کِسے ول کَن نہیں جاندا
مُکھ تیرا جے تک نہ لیوے
اسماناں توں چَن نہیں جاندا
یاری وِچ فنکاری کیہ اے؟
سِکھیا میتھوں فن نہیں جاندا
کیہ کیہ تحفے گھلے نیں
کیہ کیہ تحفے گھلّے نیں
گانی، ونگاں، چھلّے نیں
کملی سب نوں دٙسدی اے
گھلّے نیں ایہ جھلّے نیں
گُڑتی اوہنوں انکھاں دی
شرماں اوہدے پلّے نیں
بھورا شک وی لے بہندا اے
بھورا شک وی لے بہندا اے
بوہتا پک وی لے بہندا اے
گھر دا رولا جاندا ہویا
کندھاں تک وی لے بہندا اے
موٹی اکھ وی کُجھ نہیں چھڈدی
پتلا لک وی لے بہندا اے
اساں دیوا بالیا اے کیتا اے فقیر جی
اساں دیوا بالیا اے
چاننے کھڑیجیاں دا
دُھپاں چ مدھیجیاں دا
بانہواں چ لُکاونا سی
کِنے سینے لاونا سی
چیکنے جہے موسماں چہ
ریتلا سریر جی
جسلے سورج رات دی بانہہ پھڑدا اے چن چڑھدا اے
جِسلے سورج رات دی بانہہ پھڑدا اے، چن چڑھدا اے
جیوں انبراں تے ماجھا دُدھ کڑھدا اے، چن چڑھدا اے
جد اوہ سجرا سک ملدا اے، پورا جگ بلدا اے
تے فر جو بُلھیاں نوں رنگ چڑھدا اے، چن چڑھدا اے
میں تکیا اے اکھاں میٹ کے پورا پِنڈ ای جِتھے
چھاں نوں دُھپ تے دُھپ نوں چھاں پڑھدا اے، چن چڑھدا اے
سوہنی ساریاں دے وچ
سوہنی ساریاں دے وِچ
میں تاں لگدی آں ٹِچ
میری کُرتی ہے ٹائٹ
تینوں کراں انوائیٹ
لَو تینوں پرووائیڈ کراں گی
کچھ نہ تیکوں ہائیڈ کراں گی
شہناز مزمل
کچ وی اوہدا لعل وی اوہدا
کچ وی اوہدا، لعل وی اوہدا
جِند وی اوہدی مال وی اوہدا
اساں تاں کٹھ پتلی سکھیو
ساڈا ہر کمال وی اوہدا
پیار دی ڈوری ہتھ پانا اے
پی اوہدا، لجپال وی اوہدا
سکھاں دی پونی نوں کت کے
حیاتی دا دُکھ
سُکھاں دی پُونی نوں کَت کے
اِک اِک تَند میں چرخے پاواں
ایس سُوتر وِچ سدھراں گُندھ کے
آساں دی اِک لوئی بناواں
دُکھ جَد مینوں گھیرا پاون
لوئی دی میں بُکل ماراں
کدی مہاراں موڑ وے بیبا
کدی مہاراں موڑ وے بیبا
سانوں تیری لوڑ وے بیبا
کنڈھے لاؤن دا قول سی کِیتا
شوہ ءچ نہ ہُن چھوڑ وے بیبا
وسّوں گَل نکل جاندی اے
دل ڈاہڈا انموڑ وے بیبا
Thursday, 27 January 2022
پتلے نک تے غصہ پھبدا
پتلے نک تے غصہ پھبدا
تینوں تیرا نکھرا پھبدا
شیشے ورگے تیرے تن تے
ہر اک رنگ دا کپڑا پھبدا
کالا جوڑا سب نوں بھاوے
تینوں جگ توں وکھرا پھبدا
ہاڑ مہینہ بوڑھ دی چھاویں
ہاڑ مہینہ
بوڑھ دی چھاویں
ڈٹھا موٹے وان دا منجا
ٹھنڈی مٹھی واء دے بُلے
وان دے منجے اتے بیٹھے دو تِن بابے
واری واری حقے دے پئے سوٹے لوندے
پنڈ دے بالکل مرکز دے وچ اک بوڑھ ہوندی سی
تینوں یاد اے؟
پنڈ دے بالکل مرکز دے وچ اک بوڑھ ہوندی سی
او کٹی گئی اے
یاد ای پنڈ دے اوس سرے اک پپل سی
آہو او ای وڈا پپل، او ڈھے گیا اے
یاد اے تینوں اس پپل تے عید ورینے پینگ پیندی سی
ہُن نئیں پیندی
اوس پینگ تے پنڈ دے سارے وڈے نکے کٹھے ہو کے
آ ملدے سن، ہُن نئیں ملدے
بالک گھبرو جٹیاں ناراں پینگ بہانے
آ رلدے سن، ہُن نئیں رلدے
ایہہ سب تک کے میں جئے بالک تاڑیاں مار کے
کھڑ پیندے سن، ہُن نئیں کھڑدے
یاد ای فر اک واج آؤندی سی
سب دیاں ماواں بالکاں دے لئی
کھیراں چاڑھ بلاؤندیاں سن
مٹھی کھیر دی مٹھی واج کنی پیندی سی
نس پیندے ساں، ہُن نئیں نسدے
ہُن اوہ واج کنی نئیں پیندی
کیوں نئیں پیندی؟ کی ہویا اے؟
بوڑھ کٹ گئی، پپل ڈھے گئے، پینگ ترٹی
سب سہہ گئی آں میں
سب مندی ہاں
پر اوہ کھیر دی واج کدھر گئی
ماں نوں لبھاں، کی کہندا ایں؟
اج دیہاڑے مر گئی سی اوہ
چل وے بیبا
جھوٹ نہ تولیں
ایہہ انہونی کیویں میں مناں
میں نئیں مندی، میں نئیں مندی
تینوں یاد اے؟
فرح گوندل
Wednesday, 26 January 2022
توں وسدا ساڈے من سجنا
تُوں وسدا ساڈے من سجنا
تُوں میرا اپنا چن سجنا
جد اکھیاں تینوں تکیا سی
تُوں وسیا میرے من سجنا
تُوں اپنا لگدا صدیاں تُوں
نا چیتے مینوں سن سجنا
لوں لوں دے وچ رچیا ہویائے
لُوں لُوں دے وچ رَچیا ہویائے
موہرا سانوں پچیا ہویائے
نفرت دی اک تیلی لگی
جس توں بھانبھڑ مچیا ہویائے
بھانویں رنگ دا کالا اے پر
قسمے اکھیں جچیا ہویائے
منٹگمری بازار دے اندر بیکریاں بھئی واہ
منٹگمری بازار
منٹگمری بازار دے اندر بیکریاں بھئی واہ
سوتر لئی دی ایتھے آ کے ترلے لین جلاہ
لوہڑیاں، جوگیاں، ملاں ایتھے توبہ توپ کپاہ
مونہہ چماں تے ٹک نہ دیواں بڑیاں ایں بچہ کھاہ
عبیر ابوذری
ایس بازار بھوانے دے وِچ بوٹ پریس تے وان
بھوانہ بازار
ایس بازار بھوانے دے وِچ بوٹ، پریس تے وان
فوٹو، سہرے، گرم مصالحے، بجلی دے سامان
نار کلی چوں سودا لیندے ہاناں کولوں ہان
ہیرے ہرن شکاریاں ہتھوں پُج کے کھاندے بان
چَنداں ورگیاں چمکاں والے وِکدے ایتھے تارے
لالیاں ویچ کے کردے مُڑ کے سرخیاں نال گزارے
خالص مکھن دودھ مکھانے کتھے گئے
خالص مکھن دودھ مکھانے کتھے گئے
باسمتی دے چول پرانے کتھے گئے
کاٹھے گنے دیسی دانے کتھے گئے
تندرستی دے ضامن کھانے کتھے گئے
وید، حکیم، دناء سیانے کتھے گئے
کرماں والے بیبے رانے کتھے گئے
Saturday, 15 January 2022
دھیاں دا کوئی رنگ نہیں ہندا
دھیاں
دِھیاں دا کوئی رنگ نہیں ہُندا
کُھوہ چوں نکلے پانیاں وانگر
جس بھانڈے وچ پایا
اوہو رنگ وکھایا
تھوہر گڈ کے پھل گلاب منگو
تھوہر گڈ کے پُھل گلاب منگو
اَک چو کے شہد شراب منگو
کنڈے آپ کھلار کے راہ اندر
پیراں ہیٹھ مخمل کمخواب منگو
کِسے بِیجیا اے، تُساں وڈھنا ایں
کِسے کِیتیاں نیں، تُساں ورتنا ایں
کون اے جیڑہا میرے اندر وسدا اے
کون اے جیڑھا میرے اندر وسدا اے
میرے اندر، نِمّاں نِمّاں ہسدا اے
بھُل جاواں تے نیڑے نیڑے آؤندا اے
یاد کراں تے میتھوں دُور اوہ نسدا اے
ورہیاں پہلاں اوہدے ہنجو پونجے سن
بدل ہُن تائیں میرے اندر وسدا اے
جیون کیویں جریا میں ریت سمندر تریا میں
جیون کیویں جریا میں
ریت سمندر تریا میں
تُوں تے میرے کول ای سیں
فیر کیوں ہوکا بھریا میں
جِتیں یا نہ جِتیں تُوں
اپنی تھاویں ہریا میں
ساوی رت سے سپنے مینوں مڑ کے آون لگے
ساوی رُت سے سپنے مینوں مڑ کے آون لگے
اج تے مینوں آپ ملے نے سجن جاون لگے
کاسے دی تصویر بنا کے میں بالاں نوں دسیا
بندے بکھ نوں بھل جاندے نے رج کے کھاون لگے
ہتھاں وچوں ڈیہھ کے ویکھو ٹوٹے ٹوٹے ہویا
اوہنے خود نوں ویکھ لیا سی شیشہ چاون لگے
Subscribe to:
Posts (Atom)