پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
جدید پنجابی شاعری
کِتھے جا کے بیٹھا ایں آ جلدی تیری تانگھ نے مینُوں تھکا دِتا
نہ تے تُوں آویں، نہ قرار آوے، کیہا کم میرے ناویں لا دتا
بُوہا مل کھلوتی اُڈیک بن کے نظریں آویں تے دل نُوں چین آوے
بھیڑے بھیڑے اندیشیاں گھیر کے تے کِناں لہو اے میرا سُکا دتا
دِیوے نیناں دے بال کے کندھ اُتے رکھے کِدھرے راہ نہ بُھل جاویں
ٹھیڈا لگے نہ کِدھرے آوندے نُوں، فرش پلکاں دا راہیں وچھا دتا
جدید پنجابی شاعری
دُکھاں دے گل ٹَلّیاں بنھو
چُپ چپیتے آ جاندے نیں
ساری وستی ڈھا جاندے نیں
صغیر تبسم
جدید پنجابی شاعری
چُپ دا تنبُو تانی بیٹھاں
جی وِچ ہن کُج ٹھانی بیٹھاں
ہُندا جانا سب توں پچھے
سب نُوں ہُن میں جانی بیٹھاں
کاشف حباب
جدید پنجابی شاعری
اوہدے نقش نقاش نے لکھن ویلے لکھے پری تے یاں کسے حور دے سن
سایہ حسن دا پیا بنگالیاں تے، سحر سامری جلوے حضور دے سن
پلکاں تیر تقدیر، کمان ابرو، بے خود نین اوس مست مخمور دے سن
کنڈل زلفاں دے ہین فقیر رخ تے ایہ سپولیے کسے سنگ چور دے سن
ڈاکٹر فقیر محمد فقیر
کلاسیکی پنجابی ہندکو شاعری
عبرت آسائش دے دیس جاگی
صورت ایسی وہ جہڑی دیکھان مشکل
راگ رنگ رباب دے تار ٹٹ گئے
تارِ عشق نوں جوڑ و جان مشکل
کئیاں راگیاں راگ دے تان جوڑے
ذکر یار دا کرن کران مشکل
جدید پنجابی شاعری
مینوں ڈنڈیاں کڑھا کے دے گیا
نی منڈا ماجھے دا
مینوں ڈنڈیاں کڑھا کے دے گیا
اکھیاں وچ پیار دیاں پیندیاں کہانیاں
لمیاں اڈیکاں نالے گھجیاں نشانیاں
ہائے سارے جگ توں لکا کے دیا گیا
جدید پنجابی شاعری
اوہدے در توں ایس طرحاں وی کھٹی کھٹ کے آئے
آپے اپنیاں ریجھاں دی رج مٹی پٹ کے آئے
خورے کہڑی گل کرنی سی جاندی واری اوہناں
خورے کہڑی گلوں اینی دُوروں ہٹ کے آئے
ورھیاں پچھوں بھوں کے تکیاتے اوتھے دے اوتھے
اپنے ولوں عمروں لمے پینڈے کٹ کے آئے
جدید پنجابی شاعری
بے نظیر بھٹو کو مشورہ
نہ جا امریکا نال کُڑے
اے گل نہ دیویں ٹال کڑے
اینے قتل آزادیاں دا کیتا
اپنے ایس دھرتی دا لہو پیتا
اپنے کٹوایا بنگال کڑے
جدید پنجابی شاعری
گل کوئی عشق دی کر، پیار دا قصہ سُنا
داستان منصور دی یا دار دا قصہ سنا
چھڈ گُنجلدار زلفاں دی بجھارت شاعرا
انقلاب وقت دی جھنکار دا قصہ سنا
اج وارث دے قلم دی سرسراہٹ نوں بلا
ابنِ قاسم دی جری تلوار دا قصہ سنا
جدید پنجابی شاعری
چیتر موسم باگے وچ کنڈیالی شکلے لتھا
بندہ بندہ جھردا جاوے ایسے صدمے لتھا
کیہ لینا ایں پچھ کے اوہنوں کیس بہانے لتھا
اک نِما جیہا ہاسا جیہڑا اوہدے مکھڑے لتھا
خورے کیدے سیک نیں ساڈا تن من کولے کیتا
خورے کون پہاڑاں اتوں شخر دوپہرے لتھا
جدید پنجابی شاعری
رات اُنگھلاندی پئی
کِسے نے انسان دی چھاتی نوں سَنھ لائی اے
ہر چوری توں بھیانک ایہہ سُپنیاں دی چوری اے
چوراں دے کُھرے
ہر دیس دے،ہر شہر دی، ہر سڑک تے بیٹھے
پر کوئی اَکھ تکدی نہیں، نہ چونکدی
جدید پنجابی شاعری
میرے ایہناں
ہاسیاں پِچھے
کِنے دُکھ تے کِنّے اَتھرُو
بُکل مار کے بیٹھے نیں
میرا سینہ
چِیر کے ویکھو
جدید پنجابی شاعری
اجے میں لکھ نہیں سکیا
مرے مولا تیرے بارے
اجے اوہ لفظ چُننے نیں
جہناں نے غُسل کرنا اے
اجے میں سوچ دھونی اے
کسے وگدے چنھاں اندر
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
فجریں کوں فجریں
شام کولوں شام دی
سِک تیڈے نام دی
شیشے وِچوں شیشڑا
جھات وِچوں جھات ڑی
دل مونجھیں وات ڑی
جدید پنجابی شاعری
کنھوں پئی پکاردی
جوانی ٹھاٹھاں ماردی
آئی رُت بہار دی
گل چھیڑو پیار دی
پنگرے بہاراں نال
تاہنگ تُدھ یار دی
جدید پنجابی شاعری
ایتھے ہر شے وِکدی مُل
بول بول تُوں کیہ لینا
ایتھے مُل پیندا تقدیراں دا
ایتھے گُھنگھرو ناں زنجیراں دا
بول بول تُوں کیہ لینا
ایتھے کھرے تے کھوٹے وِک جاندے
جدید پنجابی شاعری
او جس دن دے پردھان بنے
وچ شہراں دے گُستان بنے
جیہڑے اکھاں دے وچ رہ گئے سن
او ہنجو اَج طوفان بنے
توں آپے رب بن بیٹھیا سی
اساں آپوں کد شیطان بنے
جدید پنجابی شاعری
قاصد ہتھ سنیہا گھلدا رہناں واں
آپ وی اوہدے پِچھے چلدا رہناں واں
تیرا خط جِسراں کُرتا پیغمبر دا
پڑھ پڑھ کے اکھاں نُوں ملدا رہناں واں
اندر میرے نھیرے نپے ہوئے نیں
اُتوں سُورج وانگوں بلدا رہناں واں
جدید پنجابی شاعری
جِسراں آب حیاتی والا پِین والے نُوں
موت طلاقاں دے دیندی اے
فیر اوہ مرنا چاہوے وی تے مر نئیں سکدا
اوویں ای کجھ جِیُون والے وی
دُنیا داراں دے ہتھ چڑھ کے
اپنی من مرضی دے ناویں
جدید پنجابی شاعری
کر کر زاریاں اُمید بھر آئی جس دم
جھلک جھلّی نہ، جل کوہِ طُور گیا
سکتہ طاری تے ہوش و حواس گُم گئے
آئینہ وصل دا ہو چُور چُور گیا
حدوں اگے جد جان سرکار لگے
جبرائیلؑ او تڑپ کے دُور گیا
اسی کوڈی نے کھڈیار بھی آں
اسی نیزہ باز سوار بھی آں
رب پاک قلم بھی بخشی اے
ہتھ رکھنے اسی تلوار بھی آں
اسی گاوناں وچ صفتینے آں
اسی ڈھول سپاہی سدینے آں
جدید پنجابی شاعری
ایہدی لاپرواہی دے کیا کہنے
واجاں موت نُوں ماردی زندگی اے
بنا یاد سرکار دی سیف سائیاں
کسے کم ناں کار دی زندگی اے
تے کاہدے فخر تے مان نادان کرئیے
دن دو یا چار دی زندگی اے
جدید پنجابی شاعری
دانے بدلے چھج نہیں بدلے
چج بدلے نیں جج نہیں بدلے
تُوں ای دس ہُن کِتھے گھلیے
کر کے جہڑے حج نہیں بدلے
کل نُوں دس خاں کِنج بدلن گے
جو ساڈے توں اج نہیں بدلے
جدید پنجابی شاعری
گئے نگاہ دے تیر، کلیجہ چیر
وگاواں نیر، پِھراں دِلگیر
تیری تصویر میری جاگیر ہے
تو ہے صاحب اقبال، میں خستہ حال
نڈھال کو جام پیال، وصال مینوں اکسیر ہے
تیرے کلیاں ورگے دَند، کھیڈن پَھند
پاوَن بند، زُلف کَمند، جگت اسیر ہے
جدید پنجابی ہندکو شاعری
ابر آسماں تے نمودار ہووے
چاروں پاسے موسم بہار ہووے
رنگت گلزار دی اور گلزار ہووے
جے گر دست در دست دلدار ہووے
آوے ہوا تے کرے باغ باغ دل نوں
بیان وصل دا کر دی ستار ہووے
جدید پنجابی شاعری
سُنیا تیرا ویاہ اے اج؟
چاراں پاسے لگیاں نیں رونقاں
ہر تھاں کھلیاں پھُل کلیاں
واشنا ہواواں وچ
رَل مِل گئی اے
شگناں دی سیج اُتے
جدید پنجابی شاعری
قلم سیں ہوندی نئیں بیت بازی
اِتھے قلم نالے قلم دان بند اے
صاحبِ فکر دا ہے وے مقام ایسا
جتھوں عقل دی گزر گزران بند اے
جتھے کِھلردے پٙر پٙروازیاں دے
ناقص واسطے اوہ کوہان بند اے
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
نفسیاتی مریض لوکیں دا
تیڈا کھلنڑ تعویذ لوکیں دا
دل ترٹدا ڈکھیج نئیں سگدا
جان کولوں عزیز لوکیں دا
مسئلہ ہے جو بدتمیز نسے
مسئلہ ہے تمیز لوکیں دا
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
جیرھی جیل دا ناں اڈیالہ ہے
اُونکوں ہر سردار دا بھالا ہے
کوئی ادنیٰ ہے یا اعلیٰ ہے
زر مال دی خاطر گالھا ہے
جیندی دال وِچ رائی برابر کالا ہے
اُوہو ڈھول ڈھکیچنڑ والا ہے
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
تیڈی سک دا سرور گھن لتھے
او وی دنیا توں دور گھن لتھے
ہک حیاتی ہزار خواہش ہئی
انت بیڑی کوں پور گھن لتھے
بھاند بے بھاند ڈیکھڑاں پوندے
ساکوں نیناں دا نور گھن لتھے
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
ہالی تختی تے میٹ کینی لگیا
ساڈیں سوچیں کوں گیٹ کینی لگیا
مصر بازار کوں وی ڈیکھ آئے ہیں
اتھ وی مرضی دا ریٹ کینی لگیا
توں فرشتہ ایں بشر دیاں خامیاں کڈھ
کیوں جو تیکوں تاں پیٹ کینی لگیا
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
سر تے غزل دا بار ہے بارا یقین کر
اُڈدا ہے لفظ لفظ دا پارا یقین کر
کمرے دے زیرو بلب دی زیرو ہے روشنی
جیویں میڈے نصیب دا تارا یقین کر
جیوݨ دی جنگ اپنے سکندر دی ڈیکھ سہی
ہک ہک قدم قدم تے ہے دارا یقین کر
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
سک دی ساری تندیر ترُٹ پئی اے
توں نئیں أیا سریر ترٹ پئی اے
مُونجھ ملکہ ملوک پلکیں دی
تیڈے نیناں دی نیر ترٹ پئی اے
مُونجھی مورت بنڑا تے رانجھے دی
اپنے ہتھوں کوئی ہیر ترٹ پئی اے
جدید پنجابی شاعری
ڈھول ہجر دا گل اچ پانڑاں سوکھا نئیں
لوکاں نوں ایہہ درد سنانڑاں سوکھا نئیں
ہو گئی آں برباد زمانے دے ہتھوں
میں اُجڑی نوں گل نال لانڑاں سوکھا نئیں
جیہڑا دل اچ پیر جما کے بہہ جاندا
اوہنوں تاڑی مار اڈانڑاں سوکھا نئیں
جدید پنجابی شاعری
سدھراں دے انبر دے تارے
ونڈدے خشیاں دے لشکارے
حُسن ایہناں دا اکھیاں ٹھارے
پُھلّاں وانگوں ہرمن پیارے
دانیاں لوکاں ایہہ فرمایا
بچّے نیں سانجھا سرمایا
پنجابی سرائیکی شاعری
جیہڑے کل تائیں ہک مک ہوندے ہان او سانگے اج نایاب ہو گئے
جیہڑے امن عمار ونڈیندے ہان مکھ ویکھ تاں سہی مہتاب ہو گئے
ساڈے پیار پریت ہوئے نظر سیاست تیرےبوٹے بغض شاداب ہو گئے
جداں ہک ہائی ویہڑا خوش ہاسے اج ہک دے دو پنجاب ہو گئے
عمار بھٹہ
پنجابی سرائیکی شاعری
ول کون منیندے روندیں کوں ہنج پونجھ کے آپ منیج ویندوں
اساں بے سدھ راہ دے لیکے ہیں جہڑے پیریں نال ونجیج ویندوں
یا سمجھ کے ہتھ دی میل کہیں جئیں جتھ خرچے خرچیج ویندوں
تیڈی سونہہ دا شاکر صدقہ ہیں بنڑ ہنجوں روز ونڈیج ویندوں
شاکر مہروی
پنجابی سرائیکی شاعری
ارداس
ہر شام کوں بُڈھے کِکر دی
چوٹی دی ننگی ٹنگن تے
ہک پِدی وین کریندی ہے
کوئی ونج کے آکھے بجلیاں کوں
کیوں بدل تانڑیاں تنڑدے ہن
اے گھر کوئی سوکھے بنڑدے ہن
صفدر کربلائی
پنجابی سرائیکی شاعری
کڈی کہیں منگتے دے کاسے وچ
کڈی کہیں سلطان دے تاج اچ ہیں
کڈیں کہیں بیوہ دی نیریں وچ
کڈی کہیں بنری دے ڈاج اچ ہیں
ساڈے رول مراج دا انت نہ پچھ
کڈی تخت نشیں کڈی راج اچ ہیں
پنجابی سرائیکی شاعری
اوڈدے پکھی آن سنڑیسین تیکوں روز کہانڑی
ہک منگر وچ دانڑے رکھ چا ڈوجھے دیوچ پانڑی
سینگھیں نال سلامت منجھیں چھیڑو رلے تریاں
نہ کوئی پانڑی کھارا اتھاں نہ کوئی کوئل کانڑی
کتواں سالء جھنبھرے اتیں گھاڑو ول نئیں ولیا
ساڈی تاں گزران ایہا ہے رل موئی بیڑی تانڑی
پنجابی سرائیکی شاعری
چور چیتا ہا چُل تاں وَنجنڑاں ہا
اَساں رُل گئے ہیں رُل تاں ونجڑاں ہا
پُھلیں وانگوں کِھلنڑ دی سِک سانگے
نال کنڈیاں دے کھل تاں ونجڑاں ہا
ہُنڑ اُوندی مُونجھ مہکدی پئی ہے
پُھل مسافر ہا پُھل تاں ونجڑاں ہا
پنجابی سرائیکی شاعری
کُوڑے لارے کیہڑے لیکھے
کِتھ ہِن سارے، کیہڑے لیکھے
جوڑ بنڑا کے آپ ونجیسی
مٹی گارے کیہڑے لیکھے
ساڈے لیکھے اوہو کینی
باقی سارے کیہڑے لیکھے
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
سکون منگداں قبر دا آھدن
اجاں وی کائنی جبر دا آھدن
اجاں کوئی باقی ہے ظلم مضطر
تہوں تاں ظالم صبر دا آھدن
نواب مضطر گورمانی
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
اگلے سال والا ونج ملسوں
اگلے سال کوں چوکھی دیر اے
جیہڑی گال دا وعدہ کیتئی
ہنڑ اوں گال کوں چوکھی دیر اے
تیڈا سیپ کڈاں ونج مُکسی
میڈی شال کوں چوکھی دیر اے
پنجابی سرائیکی شاعری
ہونکوں نندروں اٹھال چھوڑاں ہا
یعنی وسمی بھا بال چھوڑاں ہا
جیڑھی دل وچ نہ پئی جھلیندی ہٸی
کر میں کیویں او گال چھوڑاں ہا
سمدے ویلھے خیال اندا پٸے
یار کوں گھر دے نال چھوڑاں ہا
پنجابی سرائیکی شاعری
تیڈا متھا زمیں تے آ لگسی
اج فقیریں دی بد دعا لگسی
چھت تے عباس دا علم لیساں
میڈی وستی وی کربلا لگسی
پہلے آونڑ ونجنڑ دا وعدہ کر
کندھ دے سینے تے در ولا لگسی
پنجابی سرائیکی شاعری
ناں کہیں دے ہونٹیں تے ذکر ساڈا
ناں کہیں دے واہم و گمان وچ ہائیں
وے جیویں لٹیندے لٹو اساکوں
ناں ہنڑ کہیں دی امان وچ ہائیں
اساں تاں اندھیں اکھیں دی جھلمل
اساں تاں گونگی زبان وچ ہائیں
پنجابی سرائیکی شاعری
رات اے
چارے پاسے رات دا ہؤ اے
سچ دا سنتری
خوش فہمی دے ہر موڑ تے کھنگدے
وقت دے ریسٹوران دے اندر
زنگ زنگال سُنجانڑ دے موسم
پنجابی سرائیکی شاعری
اوندے گل وچ میڈا لاکِٹ ہَسی لگدا پیا ہا
ستر گز دی عینک نل وی اَسی لگدا پیا ہا
ناٹک ڈیکھنڑ والے خود کوں پنوں لگن بیٹھے
چھوہَر میک اپ کر تے تہوں سَسّی لگدا پیا ہا
ہک انڑ تارے گِچی کڈھ تے بُڈدیں بُڈیں آکھیا
تیڈا پچھاواں پانڑیں دے وچ رَسی لگدا پیا ہا
پنجابی سرائیکی شاعری
میڈے سر دی تو سوہنا اماں چھیکڑی
توں ہُنا لے مہینے دی چھاں چھیکڑی
تیڈی مرضی ہووے تاں وٹاواں سجن
تیڈے ناں نال میں اپنا ناں چھیکڑی
بخت ڈھلدے دی بئی کیا نشانی ہووے
میڈی وستی دا اُڈ گئے او کاں چھیکڑی
جدید پنجابی شاعری
ا ایس پریم دے نگر اندر
ڈٹھے وسدے کٹھڑی جان والے
دوار عشق دے بیٹھ کے کرن پوجا
ڈٹھے حافظ خاص قرآن والے
سولی سار تے سرے دے بھار لٹکن
ڈٹھے یار دا بھیت چھپان والے
پنجابی سرائیکی شاعری
ڈردیں کنبدیں ہوئیں گالھ چولی ہے
چیڑھی گنڈھ ہئ مسیں میں کھولی ہے
عادی کرنڑاں ہے دل کوں دنیا دا
ایڈوں کاں ہے پرھوں غلولی ہے
وقت مومن ہے درمیاں ساڈے
نہ میں کافر ہاں نہ او مولی ہے
پنجابی سرائیکی شاعری
جئیں ویلھے اوں پردہ چاتے
اکھ دے چوریں فائدہ چاتے
رات کوں جیڑھا خواب وی ڈِٹھے
سِجھ اُبھریے کوں مویا چاتے
جئیں توں پنسل چودی نہ ہئی
ڈس اوں کیویں اسلحہ چاتے
پنجابی سرائیکی شاعری
نہ ہے راجہ تے نہ کوئی رانڑی ہے
ایں دفعہ کوئی نویں کہانڑی ہے
کھادی ویندی ہے ہکے پاسے کوں
مونجھ ہک اکھ توں لگدے کانڑی ہے
ڈھیر گالھا ہیں میڈا بچڑاں توں
اماں دُنیا وڈی سیانڑی ہے
پنجابی سرائیکی شاعری
ہکو سسی سچ وو بِیبا
باقی ساری کھچ وو بیبا
ساونڑ کولوں کتھاں ڈردے
مچنڑ والا مچ وو بیبا
روندا پئیں تاں رج کے رو گھن
نچدا پئیں تاں نچ وو بیبا
پنجابی سرائیکی شاعری
کافی
تریمت انہاں کوں رب نئیں ڈسدی
تریمت انہاں کوں سب نئیں ڈسدی
کانڑیں کائنی اندھے ہن سئیں
مور انہاں کوں چور پئے لگدن
چور انہاں کوں مور پئے لگدن
صوفی کائنی بندے ہن سئیں
جدید پنجابی شاعری
میں سی مننا کتھے رب نُوں
رب آپوں منوایا اے
دُنیا دے وِچ تھاں تھاں اُتے
رب ای نظریں آیا اے
دھرتی اُتے ہر تھاں رب نے
رحمت دا مینہہ پایا اے
ظل ہما بخاری
جدید پنجابی شاعری
صومعہ وچ پڑھے نماز صوفی
ایہہ جلال تے شرف اے پان مشکل
معتمد، معتکف، معترف ہو گئے
صوفیانہ ایہہ جوڑ سجان مشکل
گئے منزل بہ منزل مقصود بُھل گئے
منصرف منصوبے بنان مشکل
جدید پنجابی شاعری
الف۔ اول اسم پنجتن پاک والا
ہاتف لوحِ محفوظ وِچکار لِکھیا
شان اُنہاں دی قُدرت دے کاتباں نے
ہو کے دل وِچ شکر گُزار لکھیا
جاگھ اُنہاں دی وِچ بہشتاں دے
ائیو راویاں وِچ اخبار لکھیا
جدید پنجابی شاعری
اہلِ عرفان سخن سمجھ سکدے
علم عقل جہناں نُوں ادراک ہوندا
بلا شبہ ارشادِ خُدا ہے وہ
جو فرمان ہے شاہِ لولاکؐ ہوندا
جس تے زہرہؑ ناشاد ارشادِ نبویؐ
ہے ناراض اس تے نبیؐ پاک ہوندا
جدید پنجابی شاعری
کوئی کہندا گلاں تے باتاں دا دَور اے
کوئی کہندا ذاتاں صِفاتاں دا دور اے
کوئی کہندا قلماں دواتاں دا دور اے
کوئی کہندا چنگیاں براتاں دا دور اے
کوئی کہندا ظُلماں آفاتاں دا دور اے
کوئی کہندا دن نُوں وی راتاں دا دور اے
جدید پنجابی شاعری
مُنکر علیؑ دا، مُنکر رسولؐ دا ایں
جے رسولؐ دا مُنکر تُو رب دا ایں
ہک مسکین، مقتول تِن یار چارے
خاطر نبیﷺ گُستاخ تُو سب دا ایں
تُو مُرتد، مُنافق کوئی اب دا نئیں
رَدیا گیا گیا شیطان تُو جب دا ایں
جدید پنجابی شاعری
او یعقوبؑ جائی تے میں علیؑ جائی
او بھی شان والی میں بھی شان والی
میں حسینؑ دی بہن سدان والی
او یوسفؑ دی بہن سدان والی
میرا نام زینبؑ کربلا والی
اوہدا نام زینبؑ کنعان والی
جدید پنجابی شاعری
آخر کد تک
محبت دے دم توڑدے
رشتیاں نوں
لائف سیونگ ڈرگ" نال"
آخر کد تک
جیوندا رکھیا جا سکدا اے
جدید پنجابی شاعری
چِٹم چِٹّے سچ ورگے
چِٹے دُدھ وچ پانی پا کے
بُوہے بُوہے پِھر کے مُورکھ
اپنے من دی کالک ویچے
غلام شبیر عاصم
جدید پنجابی شاعری
ذرا نا آوندی سمجھ مُلاں
تیرے عِلم تے واعظ کلام والی
رکھ ٹھپ کتاب شتاب ہتھوں
کر صفت کوئی یار دے نام والی
اساں عِشق کفار دے کافر نوں
کُجھ خبر نا مذہب اسلام والی
جدید پنجابی ہندکو شاعری
بہتر سی بہتر اس جہان اندر
ہر ہک چیز ہوندی ایجاد رہسی
باعث ترقی دے نال ہر دم
اے دُنیا ہوندی آباد رہسی
جس چمن دا مالی بیدار ہوندا
او چمن نہ کدی برباد رہسی
جدید پنجابی شاعری
جس نے عشق صراط مستقیم پایا
اوہدی اوج پرواز ہمسراں دے نال
اُچی تھاویں جو ہو مقیم بیٹھے
رکھدے واسطہ کدوں بےدراں دے نال
مادی مادیاں نال ہی کھائے نسبت
نر کھان نسبت ازلی نراں دے نال
جدید پنجابی ہندکو شاعری
ہندکو دے فروغ اچ تیرا وڈا کم فروغ
محفل دے وچ بلدی رووے تیری شم فروغ
جد بی تنوں پڑھنا واں میں شاد ہو جانا واں
دور ہو جاندین میرے کولوں سارے غم فروغ
تیرے صفحے دی زینت وسے رہسن میریاں لکھتاں
لکھدا رہسی تیرے واسے میرا قلم فروغ
جدید پنجابی شاعری
پنڈ دے واسی شہراں لئی کملے ہوئے نیں
ایویں نہیں تہذیباں تے حملے ہوئے نیں
اپنڑی ہتھاں اپنڑی دھرتی ویچن والے
ہُن کہندے نیویں ساڈے شملے ہوئے نیں
جیہڑی تھاں تے کنڑک کپاہ پہ ہوندی سی
اج اس تھاں تے ویکھو پکے بنگلے ہوئے نیں
جدید پنجابی شاعری
ٹُر پئیاں مُٹیاراں
دِن چڑھیا تے مِلّاں وَلّے ٹُر پئیاں مُٹیاراں
چوگ دی خاطر لین اُڈاری جُوں کُونجاں دیاں ڈاراں
جِیکوں چیتر رُتے کِھڑدی رنگلی ہرّی جوانی
اِنج حیاتی وِچوں پُنگری کومل کھری جوانی
ریشم وِچ نہ سانبھی جاوے اَتھری بھری جوانی
نیویں پا کے ٹُردی جاوے سہمی ڈری جوانی
جدید پنجابی شاعری
شاعری
میری سکھی
جو میرا
ہتھ پھڑ کے
مینوں سُفنیاں دی
دُنیا وِچ
لے جاندی اے
جدید پنجابی شاعری
آٹے چوں کی روٹی نکلے
قسمت ای جد کھوٹی نکلے
انج حیاتی نکلی جیونکر
جُتی پیروں چھوٹی نکلے
عدیل احمد
جدید پنجابی شاعری
نہ موریاں ویکھ کے گھبراونڑ
نہ چوریاں ویکھ کے شرمانوڑ
جے کُج پلے غیرت ہووے
شرم ناں ڈُب کے مر جاونڑ
آصف ریحان عابد
جدید پنجابی شاعری
کندھاں دے وی کن ہوندے نیں ہولی بول
جھیباں دے وی پھن ہوندے نیں ہولی بول
توں رونی ایں اپنے چن پردیسی نوں
ہوراں دے وی چن ہوندے نیں ہولی بول
آصف علی علوی
جدید پنجابی شاعری
وقت دی گردش دا کِیہ پُچھنا ایں، مُکدے نہیں زمانے
اک حقیقت ذات ہے تیری، باقی سبھ افسانے
کل جو لنگھیا، کل جو آؤنا ایں، دوویں فقط بہانے
اصلی جیونا اوس دا جیہڑا، اج دی قدر پچھانے
صوفی تبسم
پنجابی سرائیکی شاعری
جیکوں پوڑی ڈیونڑی پوسی
نال دعا وی ڈیونڑی پوسی
میڈی اکھ وچ پہونڑ کیتے
خواب کوں بیڑی ڈیونڑی پوسی
ہر کٸی میڈے دل دو بھجدے
اندروں کنڈی ڈیونڑی پوسی
پنجابی سرائیکی شاعری
کافی
گالہہ پُجائی ونج وے جیویں
کچے کچے ڈدھے رکھیوں
آپ پھٹائی ونج وے جیویں
آئی کھڑی ھ آئی کوں ٹالنڑ
نال رسائی ونج وے جیویں
سید سانگ سلوک سلونڑیں
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
سجنڑ پاتیاں جو ہِن کجھ دیر ونگاں
غزل وچ چھنڑکدن چوپھیر ونگاں
نہ رو چنڑ چنڑ کرائیں ونگیں دے ٹوٹے
تیڈی، وینڑی سلامت ڈھیر ونگاں
میکوں دھرتی دی دھرتی ونگ نظرے
توں ایں دھرتی تیں اِتلاں کیر ونگاں
جدید پنجابی شاعری
ہولے ہتھ نہ ویراں دے نیں
رانجھے قاتل ہیراں دے نیں
لمی واٹ ہنیرے دی اے
ڈونگھے پندھ جگیراں دے نیں
ہڈاں وچ نیں گجھیاں سٹاں
کدھرے موہرے نیراں دے نیں
جدید پنجابی شاعری
کفن
کفن تیار کرو
قبراں وی پٹو یارو
میرے جواناں
قتل گاہ ول جانا ایں
ہوراں دے بھروسے تے
اپنی بے خبری نال
جدید پنجابی شاعری
عیباں بھریا بندہ میں
اندروں باہروں گندہ میں
رب نے میرے عیب کجّے
کُل جہان توں مندا میں
عدیل احمد
جدید پنجابی شاعری
تُھک دیئو کوڑا مونہہ کرو مِٹھا
گَلاں مِٹھیاں کرو جہان اندر
ایہہ وستیاں امن امان دسن
پیدا کرو مِٹھاس، انسان اندر
استاد دامن
جدید پنجابی شاعری
باغ وچ جد کلی نئیں لگدی
کوئی شے وی بھلی نئیں لگدی
ایہہ نواں گھر عذاب لگدا
اس نوں تیری گلی نئیں لگدی
ہور کجھ دیر گلاں کر لے
شام ہالے ڈھلی نئیں لگدی
جدید پنجابی شاعری
یارو بڑا حیران میں ایس گلوں
حاصل مینوں عیش و بہار کیوں نہیں
سیج پُھلاں دی بسترے راس ہووے
موج ماندا جی بیزار کیوں نئیں
لوک مست متوالڑے کرن موجاں
میرے دل نوں صبر و قرار کیوں نئیں
جدید پنجابی شاعری
روز ازل تحریر دا سائل ایں توں
تیری قسمت گدائی پردیس دی اے
قیدی بلبل صیاد بہار جیویں
اوکھی قید تنہائی پردیس دی اے
ہک ناں پرے پرواز فراز کڈھیا
ہک ناں خاک کمائی پردیس دی اے
جدید پنجابی شاعری
کس بھروسے تے ہو مغرور بیٹھا ایں
اوڑک خاک اندر جانڑاں رل سجناں
واری اپنی نال پئے ہون وِدیا
اج کسے دی کسے دی کل سجناں
تیرا زندگی دا بھی ایہہ ڈھہ جانڑاں
رہنا قائم نئیں اس محل سجناں
جدید پنجابی شاعری
جیہڑے آکھدے سن، مراں گے نال تیرے
اج اونہاں وی بازیاں ہاریاں نی
جیہڑے ترسدے سن، تیری دید لئی
اج اونہاں وی باریاں ماریاں نی
جدوں چمن وچ خزاں نے وال کولے
پنچھی اُڈ گئے مار اُڈاریاں نی
جدید پنجابی شاعری
اوہدے بِن میں رہ نئیں سکدی
اوہنوں مندا کہہ نئیں سکدی
او نئیں مینوں بولن دیندا
چُپ تے میں وی رہ نئیں سکدی
تن تے لگیاں سہہ لاں گی میں
من تے لگیاں سہہ نئیں سکدی
جدید پنجابی شاعری
جیہڑا مینوں مِلیا نہیں
آکھن لیکھیں لکھیا نہیں
مینوں اَدھی کہنا ایں
تُوں میرے چوں جمیا نہیں؟
طاہرہ سرا
جدید پنجابی شاعری
رب نوں منن والے وی
لوڑ پئی تے دِسے نئیں
جِنّاں مینوں ونڈیا اے
اونے میرے حصے نئیں
عرفان وارث
جدید پنجابی شاعری
اپنے پِنڈ نُوں جاواں کِیکن
ٹُر جاواں تے آواں کیکن
ماں باجھوں ہُن کُچھ نہیں لبھدا
کٹھیاں کروا دُعاواں کیکن
یوسف عالمگیرین
جدید پنجابی شاعری
ویکھاں میں کدی آشا نراشا ویکھاں
ہر روز اُمیداں دا میں لاشا ویکھاں
میں آپ جمورا تے مداری ویلا
کد تیک حیاتی دا تماشا ویکھاں
صدیق تاثیر
جدید پنجابی شاعری
سوہنی کھیڈ وکھائی جانا
عشق دا پِڑ بُھخائی جانا
زندگی آ اک ڈھول پیارے
تیرا کم وجائی جانا
محمد الیاس
جدید پنجابی شاعری
کِتے نفرت چِیکاں ماردی اے
کِتے پیار دا بُوٹا لا چھڈیا
کردا جو اپنی مرضی اے
سانوں گُھمنڑ گھیری پا چھڈیا
آصف ریحان عابد
جدید پنجابی شاعری
دُکھ مینوں، ایسراں پھنڈیا
لوہے وانگ گیا واں چنڈیا
میرے ساہ ہُن ٹھر نئیں سکدے
وڈے وڈے دُکھ ہُن میرا
وال وی وِنگا کر نئیں سکدے
غلام شبیر عاصم
جدید پنجابی شاعری
ترے نال بیبا نبھا نئیوں ہونا
مرے کولوں پینڈا اے گاہ نئیوں ہونا
میں پورس، بھگت سنگھ تے دُلا کھرل ہاں
کدی کنڈ پاسا وکھا نئیوں ہونا
شفقت عاصمی
شفقت علی کمبوہ
