ساڈا کدرے ناں وی کوئی نہیں تیری گل اے ایہہ کوئی گل اے
ساڈے سِر تے تیری ساری بھل و بھل اے ایہہ کوئی گل اے
ساڈے لئی نہ رہن نوں تھاں اے، نہ کوئی رُکھ اے نہ کوئی چھاں اے
تیرا ہر گھر لگدا اے جیویں تاج محل اے، ایہہ کوئی گل اے
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
Friday, 31 July 2020
Thursday, 30 July 2020
دل دے بوہے بند نہ کریئے
دل دے بُوہے بند نہ کریئے
سجناں کولوں کنڈ نہ کریئے
دُکھ ای آون اک دے حصے
ایہو جہی تے ونڈ نہ کریئے
عرفان بزمی
نہ بنیں توں ہیر سیال کڑے
اس عشق دے پینڈے ڈاڈھے نے
لے جاویں کسے نوں نال کُڑے
مل جاوے جے کوئی نسلی تے
لج دیوے گا او پال کُڑے
ایتھے کم نئیں کچیاں گھڑیاں دا
ایتھے پکے وی ٹہہ جاندے نے
اکھیاں کرن سوال نی مائے
اکھیاں کرن سوال نی مائے
اپنی شکل وکھال نی مائے
دُکھاں ڈیرے لا لے ہن تے
سُکھاں دا اے کال نی مائے
تیرے باہجوں سارے نے پر
پچھدا کوئی نہ حال نی مائے
Wednesday, 29 July 2020
مائے نی اسیں گھر پردیسی ہوئے
مائے نی اسیں گھر پردیسی ہوئے
پندھ عشق دا روپ سواری
ہجر دے ٹبے ٹوئے
سوچ تھلاں وچ پیر ساڈے
سڑ سڑ کؤلا ہوئے
بول پنجابی بول پنجابیا
بول پنجابی بول پنجابیا
بول پنجابی بول
ناں چھڈ گهر دا چوکا چُلها
جتهے وسدا وارث بلها
تیرا اچا ہووے ناں
تیرا اُچا ہووے ناں
دن راتیں سِیساں دیوندی
تینوں نانک بولی ماں
تُساں سب سُچجے سچڑے
رل پیش کرو فریاد
کھو نیناں دے گیڑ کے ویکھاں
اج میں سولی سہیڑ کے ویکھاں
کن تو پہلاں دی چھیڑ کے ویکھاں
دل دی پیلی وی اج وتر اے
کھو وی نیناں دے گیڑ کے ویکھاں
او چھڈ یار اے کوئی کرامت اے
ایویں کھدو دھیڑ کے ویکھاں
غلام حسين نديم
چپاں چیک چہاڑے پائے رولیاں لگی چپ
وے سائیاں
چُپاں چیک چہاڑے پائے
رولیاں لگی چپ
وے سائیاں ویکھ لے
ویکھ ہنیرا گھپ
انھاں شہر میں سورج پر میرے آل دوالے چام چڑکاں
انھاں شہر
میں سورج پر میرے
آل دوالے چام چڑکاں
کس نوں ہونا دساں ایتھے
کالکھ جمیاں ہِکاں
باز بنن دا سوچ نئیں سکدے
ایہہ گِرجاں دے ٹولے
میں حافظ ہاں تیرے مکھ دا
میں حافظ ہاں تیرے مُکھ دا، میرا دل شاد رہنا اے
پوِتر اے صحیفہ یار مینوں یاد رہنا اے
میری رگ رگ دے وچ تیری محبت دی حلاوت اے
میرے بُلّہاں تے ہر ویلے تیرے مُکھ دی تلاوت اے
غلام حسین ندیم
سدھی جئی اے گل
گل
کسراں دساں
کیہ سمجھاواں
سِدھی جئی اے گل
توں میرے وِچ وڑھ بیٹھاں ایں
ہُن کیوں پاواں ول
درداں دے نال چور اے سینہ
چاء توں چوکھا دُور اے سینہ
درداں دے نال چور اے سینہ
اوہدے تیر نوں تمغہ آکھے
دل ہتھوں مجبور اے سینہ
روپ دے ناں
رُوپ دے ناں
دو چوں اک نتار نئیں ہُندا
تاہیوں تینوں پیار نئیں ہندا
میرے وچ جے لکھاں ول نیں
تیتھوں ہور اسار نئیں ہندا
بندیاں وچ لکیراں پا کے
اللہ دے نال پیار نئیں ہندا
Tuesday, 28 July 2020
بابل راج دلاری ساں میں
دھی دا ہاڑا
بابل! راج دُلاری ساں میں، تینوں بہت پیاری ساں میں
ہِک تے چاڑھ کھڈؤندا سی توں، کِنے لاڈ لڈؤندا سی توں
مینوں رانڑو کہندا سی توں، مَتھا چُم کے بہندا سی توں
پوہ دی ٹھار تے ہاڑ دی بھانبڑ، میری خاطر سہندا سی توں
سینے لایا سچ اک واری ڈر ڈر کے
سینے لایا سچ اک واری ڈر ڈر کے
مڑ کے ساری عمر گزاری ڈر ڈر کے
سوچ سوچ کے ڈھارا ڈھایا وہماں دا
نوے سرے توں جِند اُساری ڈر ڈر کے
چِٹیاں لِیڑیاں تے نہ لگے داغ کوئی
دنیا اگے جھول پساری ڈر ڈر کے
یاری لاونڑ سوکھا ہوندے
طاق ولاونڑ سوکھا ہوندے؟
جھوک لڈاونڑ سوکھا ہوندے؟
خود کوں منفی کرنڑاں پوندے
یاری لاونڑ سوکھا ہوندے؟
اساں کتنے سادا لوگ ہسے ہر ہک دے ہوونڑ پئے ویندوں
اساں کتنے سادا لوگ ہسے ہر ہک دے ہوونڑ پئے ویندوں
اساں پکھیاں وانگوں ڈیکھ کوئی شے بس لانونڑ لوونڑ پئے ویندوں
اساں اپنڑیں ڈکھڑے چھوڑ کراہیں ڈکھ بئے دے روونڑ پئے ویندوں
جیہڑا اشتر ہتھ ڈے نہیں ملدا اوندے پیریں پوونڑ پئے ویندوں
رشید اشتر
تیڈا وقت جو ہے ہر وقت تہوں تیڈے در تے شام سویر کھڑن
تیڈا وقت جو ہے ہر وقت تہوں تیڈے در تے شام سویر کھڑن
تیڈے ہتھ دھو دھو کھڑے پیندے ہن تیڈے چپ کر چمدے پیر کھڑن
ساڈا کوئی کائنی ہک ساہ جوگا، تیڈے ڈھیر جو ہن تہوں ڈھیر کھڑن
ہن طوطے اشتر او تونڑیں، جے تاڑیں بیر تے بیر کھڑن
رشید اشتر
انہیں دکھدے گرم انگاریں تے اونکوں آکھو ہک میزان کرے
انہیں دُکھدے گرم انگاریں تے اونکوں آکھو ہک میزان کرے
اے چمکدیاں چنڑگاں جھونس پوون ڈیوے اتنا بس احسان کرے
اساں اوکھے آلھنڑیں جوڑئے ہن نہ وسدے گھر ویران کرے
کرے اشتر کل کوئی ساڈی، متاں بکھدی بھاہ نقصان کرے
رشید اشتر
زمیں تاں پتراں سمیت ڈاڈا ونڈیچ گئی وی
توں آپ تاں ونج سُتا ہیں ڈاڈا سکون نندراں
او ساری محنت تے کیتی کرتی ونجیچ گئی وی
تئیں پورھا کر تے اکٹھی کیتی جو کٹھے راہون
زمیں تاں پتراں سمیت ڈاڈا! ونڈیچ گئی وی
افکار علوی
اے کینجھی دنیا ءچ بھیج ڈتئی اساں عرش تے رانہدے پئے ہاسے
اے کینجھی دنیئچ بھیج ڈتئی اساں عرش تے رانہدے پئے ہاسے
ساکوں نوریاں سجدے کیتے ہن تیکوں ایڈے بھاندے رئے ہاسے
کیوں بھیجئی عرش تھوں فرش اتے اس ہجرت دا کوئی مقصد ڈس؟
کیا بھوئیں تے ایڈا پندھ کر تے اساں لوک مریچنڑ ائے ہاسے؟
افکار علوی
پہلے سارے ہکو جیڈے کٹھے رانہدے ہن
گھراں وانگوں پیلھوں بھری جاھل ہوندی ہئی
گیرڑے تے لالیاں تے لٹھے رانہدے ہن
او تاں کہیں حرام خوری کیتی ہئی نتاں
پہلے سارے ہکو جیڈے کٹھے رانہدے ہن
افکار علوی
بانگاں ڈے کے ساکوں تیڈے گھر ءچ سڈا گیا
بانگاں ڈے کے ساکوں تیڈے گھر ءچ سڈا گیا
بچاں سودھے پہنچ گیوسے ساکوں مارا گیا
وڈے تھی کے وڈکاں آلی چھاں وی مار سٹوسے
کوٹھی کیتے وڈکاں آلے کوٹھن ڈھایا گیا
Monday, 27 July 2020
لوک خوش تھیندن سجن ساون دے منظر ڈیکھ کے
لوک خوش تھیندن سجن ساون دے منظر ڈیکھ کے
توں نہ رو ترمدی میڈی پپڑیں دی جھالر ڈیکھ کے
ڈھے گیا ہے تیز بارش وچ مرا کچا مکان
لوک خوش ہن ایں دفعہ فصلیں کوں بہتر ڈیکھ کے
اقبال سوکڑی
بک بھر ڈے نہیں دریا کھٹدا نہ ٹور اقبال پیاسا
تونڑیں خیر نہ ڈیویں خیر ہووی نہ تروڑ فقیر دا کاسہ
میں منگتا ہم تہوں آن گھدم تیں تئیں حاتم دا پاسہ
نہیں دولت زر دی حرص ہوس ڈے جام وصال دا ماسہ
بُک بھر ڈے نہیں دریا کُھٹدا نہ ٹور اقبال پیاسا
اقبال سوکڑی
ساڈے ورد وظیفے ہک پاسے
ساڈے ورد وظیفے ہک پاسے اساں من دیاں تسبیاں تروڑ رکھن
روح راحل تے راہ گئی ٹنگی ہوئی تہوں تن اچ سوئیاں پوڑ رکھن
متاں موئے پئے ہوؤں ہتھ ڈیکھ گھنے ہتھ نال مجالاں جوڑ رکھن
اقبال متاں کھڑ ڈچکے او تہوں گھر دے تاک اکہوڑ رکھن
اقبال سوکڑی
زندگی اوکھا سفر ہے کہیں ناں کہیں دا یار تھی
میں کنوں انج تھی میڈی حالت کنوں بیزار تھی
میں کڈاں آکھیے جو میڈے غم دا حصے دار تھی
زندگی پانی دا ٻُک نئیں چَھن ونڄے انگلیں وچوں
زندگی اوکھا سفر ہے کہیں ناں کہیں دا یار تھی
اقبال سوکڑی
Sunday, 26 July 2020
اساں تیڈے ویر تیڈے یار فوجیا
اساں تیڈے ویر، تیڈے یار فوجیا
آپڑاں کوں آپ تاں نہ مار فوجیا
ساکوں ساڈا دیس وڈا پیارا لگدئے
ایندے اُتے اکھ، ساکوں آرا لگدئے
جیویں اماں، دیس اوویں آر فوجیا
آپڑاں کوں آپ تاں نہ مار فوجیا
Friday, 24 July 2020
روندیں نہ کر شام اڑی پاگل
روندیں نہ کر شام اڑی پاگل
تهی ویسوں بدنام اڑی پاگل
قسمت دے وچ وٹ وی ہوندن
سینے دے وچ پهٹ وی ہوندن
ہر کوئی روندے چپ کر روندے
تیڈے ہن کہرام اڑی پاگل
تیڈے باجھوں آپ ادھورے ہیں
تیڈے باجھوں آپ ادھورے ہیں کائینات ادھوری لگدی ہے
تیکوں یاد کریندیں ڈینھ لنگھدے تیڈی تات ادھوری لگدی ہے
کوئی اینجھا کال ہے روہی تیں برسات ادھوری لگدی ہے
توڑے طارق چندر کوں چؤڈھی ہے ساکوں رات ادھوری لگدی ہے
احمد خان طارق
میڈا یقین وی جیکوں گمان لگدا ہے
میڈا یقین وی جیکوں گمان لگدا ہے
اوندا ضمیر کرپشن دی کان لگدا ہے
سوا حرام دے کوئی شئے جیکوں پسند کائینی
میڈے وسیب کوں او وڈا جوان لگدا ہے
بشیر حسین غمخوار
بدمعاش معاش تے چھا گئے ہن
جینویں جعلی ڈگریاں مُل گِھن کے
کئی گودے ٹائم ٹپا گئے ہن
بیا حال ڈیوائیں اینویں مسجد وچ
ادھ عالِم ان پڑھ آ گئے ہن
چپڑاس دی سیٹ دا لکھ گھندے
جیڑھی کم دی سیٹ اے ساہ نکلس
کہیں سوتر مسات لو رکھ گھندے
مزدور ہمسائے دے پتر کنوں
چپڑاس دی سیٹ دا لَکھ گھندے
بشیر حسین غمخوار
تیکوں میں نئیں رولیا رعب نہ رکھ
تیکوں میں نئیں رولیا رعب نہ رکھ راہ بدل کے آپ خراب آ تھائیں
میڈا خون نہ خرچ ملاحظہ کر جیندی تڈ تیں ٹھیٹھ نواب آ تھائیں
اوندے پڑھنڑ دا لطف لعاب توں پچھ جیندی جلد بغیر کتاب آ تھائیں
غمخوار صفیل دا تھاں ہانویں ہنڑ ٹھیک ہئی بالیں ہاب آ تھائیں
بشیر حسین غمخوار
ہے عید اچانک مل پائے ہیں
ہے عید اچانک مل پائے ہیں میں تیں منت لا میڈو ڈیکھ تا سہی
فطرانہ فرض ہۓ ہر کہیں تیں کر فرض ادا میڈو ڈیکھ تاں سہی
کر پانی پتھر دل میڈا متاں وسمے بھا میڈو ڈیکھ تاں سہی
ودھ ویسن ڈیہنہ غمخوار میڈے توڑے نہ الوا میڈو ڈیکھ تاں سہی
بشیر حسین غمخوار
ہا وقت وسیب تے وسدا ہم
جدید پنجابی سرائیکی شاعری
ہا وقت وسیب تے وسدا ہم
میڈی سنگتیں نال سنجوک وی ہائی
میڈی جھوک تے جشن ہن ہر ویلے
ہر سنگتی دی کھل ٹوک وی ہائی
بیا باہر اٹھل و بنگلے ہن
میڈا مال وی ہا میڈی جوک وی ہائی
جیکوں کھیڈ بنڑا کے تروڑ سٹی
جیکوں کھیڈ بنڑا کے تروڑ سٹی میڈے گالھے بال ہن آلھنڑیں وچ
ہک منٹ دے وچ برباد کیتی میڈے گزریے سال ہن آلھنڑیں وچ
تیڈے کیتے مٹھ ہئی ککھیں دی میڈے عیب اعمال ہن آلھنڑیں وچ
تیڈے کیتے اشتر کاں ہن پئے میڈے قیمتی لال ہن آلھنڑیں وچ
رشید اشتر
جہڑا تیڈے نال نہال ودے
جہڑا تیڈے نال نہال ودے ایندی دھوڑ دھمال کوں پرکھ تاں سہی
ہتھیں تسبیح لب تے صنم صنم ایندے منہ دی گال کوں پرکھ تاں سہی
ایندیاں اکھیاں یار سوالی ہن چپ چاپ سوال کوں پرکھ تاں سہی
ہوۓ اشتر کم دی چیز متاں ایں گالھے بال کوں پرکھ تاں سہی
رشید اشتر
ساہ نیں ساڈے پلے ساہ تے آون دیو
وا چلے نہ چلے، ساہ تے آون دیو
اپر والیو تھلے، ساہ تے آون دیو
من لئی ملکیت تہاڈی ہر شئے تے
ساہ نیں ساڈے پلے ساہ تے آون دیو
ہن نہیں اگلیاں رہیاں گلاں
ہن نہیں اگلیاں رہیاں گلاں
اوہدے نال ای گئیاں گلاں
ساڈے ذمے اوہو ای لگیاں
جہڑیاں کدی نہ کہیاں گلاں
چپ وی رہ کے ویکھ لیا سی
آخر کرنیاں پئیاں گلاں
مٹھیے نی بولیے پنجاب دیے بولیے
مِٹھیے نی بولیے
پنجاب دِئیے بولیے
کُھوہاں کھلواڑیاں دی
توں ایں جِند جان نی
کنکاں کپاہواں نوں اے
تیرے اُتے مان نی
سوچاں دی دھیریک
سوچاں دی دھیریک تے
ٹنگی ہوئی یاد نوں
واء دے سلوک نیں
کر دتا دور وے
ایدکاں وی لگیا نہیں
امبیاں نوں بور وے
ارشاد سندھو
روپ دیاں جاگیراں مونہوں بولدیاں
روپ دیاں جاگیراں مونہوں بولدیاں
کئی کئی نیں تصویراں مونہوں بولدیاں
کر تے سہی توں مِٹھیاں اپنے لہجے نوں
ویکھیں فر تاثیراں مونہوں بولدیاں
ارشاد سندھو
لو وی بے اتباری جہی اے دیوے بے اتبارے جہے
ہتھاں اُتے لِیکاں دے کجھ رستے بے اتبارے جہے
اُتوں رستہ دَسن والے تارے بے اتبارے جہے
جِنے پیر اگانہہ نوں ودھناں پینڈے دُونے ہو جاندے
لو وی بے اتباری جہی اے دِیوے بے اتبارے جہے
ایوب کموکا
کیہ مان کراں میں آپ تے ہاں کچی برف دا بھور
کیہ مان کراں میں آپ تے ہاں کچی برف دا بھور
مینوں چھمکاں سورج ماردا مینوں کردی رات ٹکور
جئیں لُٹیا ڈیوے بال کے مینوں سجنو چِٹے دینہہ
اوہ ڈھاکے چڑھ کے رات دے اج مینوں آکھے چور
ایوب کموکا
میں لیکھاں دے تیلے لبھاں
میں جیون دے حِیلے لبھاں
بھاویں کسے وسیلے لبھاں
قسمت کھِلری بوکر وانگوں
میں لیکھاں دے تیلے لبھاں
ایوب کموکا
Thursday, 23 July 2020
ساکوں یقین اے جو بعد ساڈے وی آندا پل معاف نہ کریسے
ساکوں یقین ءِ جو بعد ساڈے وی آندا پل معاف نہ کریسے
کڈاہیں دھرتی دے غاصباں کوں نویں نسل معاف نہ کریسے
اے بے سہاگن غلام دھرتی دے گُنگے لوکو، جے نہ بولیسو
تہاکوں دھرتی دی کوئی سَسڑی تے کوئی پُنل معاف نہ کریسے
سوال چہرے تے چپ کھڑے ہن جواب پلکاں تے چئی ودے ہیں
اساں تاں ازلاں توں بے رخی دے عذاب پلکاں تے چئی ودے ہیں
رُٹھے رُٹھے ہوئے نشیلے نیناں دے خواب پلکاں تے چئی ودے ہیں
سمجھ نی آندی طویل عرصے توں اے طلب ہے یا کوئی سبب ہے
سوال چہرے تے چپ کھڑے ہن، جواب پلکاں تے چئی ودے ہیں
بولدیاں نے اج وی مانواں اصل پنجابی
دِتے اج سنہیڑے کانواں اصل پنجابی
نوی نکوری سیج وچھانواں اصل پنجابی
توں کدھرے جے ساڈی وستی پھیرا پانواں
تینوں اوتھے رنگ وکھانواں اصل پنجابی
میریاں لفظاں دی اوہنوں لوڑ کیہڑی اے
نِتارا جد وی کیتا ایس گل دا سوچیا ایہنوں
تائیں ایہ حقیقت سامنے آئی اے ہر واری
جے میں ہیں واں تے ودھ کی اے؟
نئیں جے میں تے اوہندی سلطنت وِچ تھوڑ کیہڑی اے؟
کر گئے سارے ہانی چپ
بیلی چپ، بیلانی چپ
کر گئے سارے ہانی چپ
کال پئیا خوشبوواں دا
راتاں دی اے رانی چپ
کتھوں چُوڑے دی چھنکار
چاٹی چپ، مدھانی چپ
سارا ویہڑا روگی اے
بندہ چپ، سوانی چپ
بابا طالب جتوئی
بھلیا لوکا تو کی جانیں
بھلیا لوکا تو کی جانیں
وگدے وگدے دریا
کیویں سُک جاندے نیں
اکھیاں وِچوں اتھرو
کیویں مُک جاندے نیں
بابا طالب جتوئی
Tuesday, 21 July 2020
لیندے لیندے لہہ جانی اے مہندی وقت دے ہتھاں دی
لیندے لیندے لھہ جانی اے مہندی وقت دے ہتھاں دی
رہندے رہندے رہ جانی اے یاد سنہری سنگتاں دی
اج وی ویکھو کھول کے رکھدی بوہا گھر دے ویہڑے دا
ماں نوں کدرے خبر نہ پیندی شہر نوں ٹر گئے پُتراں دی
کوئی ول ول سڈیسی یاد رکھیں
میڈیاں غزلاں سُنڑیسی یاد رکھیں
کوئی ول ول سڈیسی یاد رکھیں
جیکوں مغرور سمجھے، او بلوچنڑ
تیکوں چاہیں پلیسی یاد رکھیں
Monday, 20 July 2020
لوں لوں وچ مہیوال رکھیساں
چندر سرانڑے نال رکھیساں
ہنجھ دا ڈِیوا بال رکھیساں
ذات کلہیپا مارنڑ کِیتے
مونجھ منجھاریں ٹال رکھیساں
Sunday, 19 July 2020
ساکوں علم دی گال نہ ڈس ملاں
ساکوں علم دی گال نہ ڈس ملا، ساکوں الف لٹیے ول ب لُٹ گئی
ساڈے پلے جے کجھ بچدا ہا، پچھیں پیت پریت دی پ لٹ گئی
اوڈو تانگھ دی ت ول تے ٹکری، کجھ او لٹ گئی کجھ اے لٹ گئی
پلو چھنڈک کے ول اقبال کھڑُوں، ہر چیز الف توں یـے لٹ گئی
اقبال سوکڑی
میں کڈاں آکھیے میڈے کہیں غم دا حصہ دار تھی
میں کنیں اِنجھ تھی میڈی صورت کنیں بے زار تھی
میں کڈاں آکھیے میڈے کہیں غم دا حصہ دار تھی
کیا تِھیاۓ اقبال جے پرلا کنارا دور ہے؟؟
تَر کے مَر, مَر مَر کے تر، تَر تَر کے مَر تے پار تھی
اقبال سوکڑی
ساکوں ورثے دے وچ خوف ملین
ساکوں ورثے دے وِچ خوف مِلین اساں بدھڑیں دے وِچ ڈرسوں پئے
ساڈی تس ہے کئی سؤ سالیں دی اساں خواب ءچ بُڈسوں ترسوں پئے
ساڈا جیونڑ جُوا جگ دا ہے،۔ جگ جیت کے بازی ہرسوں پئے
اقبال جے مرسوں مر ویسوں اساں سجھ نئیں روز اُبھرسوں پئے
اقبال سوکڑی
تقدیر دیاں ہن طوفان طلاطم خیز دے نال صلاحاں
تقدیر دیاں ہن طوفان طلاطم خیز دے نال صلاحاں
ادوں پیار دی بیڑی بحر دے وچ ڈتی چھوڑ بے درد ملاحاں
جاں ساحل نظروں دور تھیا، میڈیاں سوز توں نکھتیاں آہاں
رج رج کے برباد کیتا، اقبال کوں بے پرواہاں
اقبال سوکڑی
میں چپ چپاتے سوال بھیجاں جواب ڈیسیں
میں چُپ چپاتے سوال بھیجاں جواب ڈیسیں؟
جے ہنجھ دے موتی وی نال بھیجاں جواب ڈیسیں
اے کیندی جئی دا ہے روز سودا ہے روز گروی
ایں ڈاج ڈیپے دا کال بھیجاں، جواب ڈیسیں؟
کڈاں میں پاتے جو میڈی کنڈ دا ازل توں سونھے
میں لیراں چولے دا حال بھیجاں جواب ڈیسیں؟
اساکوں منزل ودی گولیسی اساں تاں اتلے سفر کریسوں
اساں جو دھرتی تے پیر رکھسوں تاں ساڈے پیریں کوں چمسی دھرتی
اساکوں منزل ودی گولیسی اساں تاں اتلے سفر کریسوں
او بئے مزار ہن جتھاں ہوائیں چراغ بلدے بجھا ڈتے ہن
اساں ہائیں کلکی دے مست ڈیوے اساں ہوا نال شر کریسوں
مومن مولائی
اساں تاں خواب ہیں کوڑا اساں وسواس ہیں سانول
اساں تاں خواب ہیں کوڑا اساں وسواس ہیں سانول
اساں مندرے ہوۓ ہوٹھاں دی ہک ارداس ہیں سانول
اساں چپ چاپ کُس گئے ہیں الیندی پئی ہے رت ساڈی
اساں تاں کھوڑ تے وکدے تھڑکدے ماس ہیں سانول
کلی عشق ہوراں تیرے شہر پا لئی
حسن والیا حسن دی خیر ہووی
کُلی عشق ہوراں تیرے شہر پا لئی
اساں گندیاں مندیاں بندیاں نے
یاری مالک المک دے نال لا لئی
Saturday, 18 July 2020
کدی ہووے نہ سوچ غلام تیری
جے کر ویلے دے نال ای امر ہونا
کدی ہووے نہ سوچ غلام تیری
پیریں ویلے دے پائیں زنجیر جے کر
فیر ایہہ صبح تیری فیر ایہہ شام تیری
اعزاز احمد آذر
گل اچ عشق دی پھاہی پا چا
لاالہ دا ڈھول وجا کے الاللہ دی ٹھمری گا چا
محشر تئیں جیوندا رہسیں گل اچ عشق دی پھاہی پا چا
جے ہئیں مست ملنگ علی دا دین توں دنیا گھول گھما چا
دل نوں سوز دی اگ اچ گھت کے سِنہے گوہے وانگ دُکھا چا
شیر افضل جعفری
اساں چیتر بہار دے چتریے ہوئے
اساں چیتر بہار دے چتریے ہوئے
اساں سنگریے سنوریے ستریے ہوئے
اساں اپڑیں اکھ تے نتریے ہوئے
تیڈے پیریں پوونڑ آئے ہاسے
تُوں ساڈا کیا لگدئیں اساں تیڈے کیا لگدے
تُوں ساڈا کیا لگدئیں
اساں تیڈے کیا لگدے
فجر تے شام جینویں
ڈو بھینڑ بھیرا لگدے
بیڑی دیاں تیں پور دیاں سندھو تیکوں پارتاں
بیڑی دیاں تیں پور دیاں سندھو تیکوں پارتاں
سنجھ تیں اسور دیاں سندھو تیکوں پارتاں
اللہ کرے خیر اوندا پیر ہے رکاب وچ
پاڑھے دیاں تیں سور دیاں سندھو تیکوں پارتاں
انویں درد مچلدے ویندے ہن
نئیں پکریا پندھ کوئی پیریں دا ساڈے پیر پجلدے ویندے ہن
توڑے درد وظیفے پڑھدے رہے اُنویں درد مچلدے ویندے ہن
کئی لوک رُلیے ہن راہیں وچ، کئی لوک سنبھلدے ویندے ہن
اینجھا میر توں پتھر تھی گیا ہئیں ساڈے ہاں وی ڈلدے ویندے ہن
صادق میر بیگ
کوئی کہیں دا نئیں
اوکوں وقت دے شاہ، ہا روک ڈتا، ودے. ورد پکائی کوئی کہیں دا نئیں
کوئی کہیں ہوکا ٹور ٹُرئیے، کہیں خیر ونڈائی کوئی کہیں دا نئیں
کہیں بے کوں اپڑاں سمجھ کرائیں، ایویں رل گئے کائی کوئی کہیں دا نئیں
میڈا، میر، امیداں کہیں تے کیا، ہووے حاطم تائی کوئی کہیں دا نئیں
صادق میر بیگ
Tuesday, 14 July 2020
لاحاصل پندھ
لاحاصل پندھ
لیکھ لیکے اکوریے ہتھیں دے نال
پلکیں دے در لہا کے
جے خشک اکھیں دی ریت چھنڈکوں
مکان دی قید توں نکل کے
زمان وسعت تیں دید ماروں
پچھو تیں ڈیکھوں تاں کیا نظردے
میں سندھو سرکار دا گداگر
سوجھلے دی دعا
میں سِندھو سرکار دا گداگر
میں سینڑ روہی دا ہک سخنور
فقیر دامان دا تے تھل دا
مرید سنگھڑ سئیں دے تل دا
ہمیش ہر کہیں دی خیر منگاں
میں راتیں ڈینہاں دعائیں منگاں
شہباز ہک رات قیامت دی ساڈی نندر
ایڈوں فجر سجھ دے سینے دے سب سیک نچوڑ کے سم گئی ہے
اوڈو دیگر شام دے پینگھے وچ ہتھ پیر سنگوڑ کے سم گئی ہے
بیا چوڈی اکھ دی کالک وچ ول چندر بھروڑ کے سم گئی ہے
شہباز ہک رات قیامت دی ساڈی نِندر اکھوڑ کے سم گئی ہے
شہباز مہروی
ساڈیاں تلیاں نیلو نیل ساڈے متھے تتے بھا
سِندھو
ساڈیاں تلیاں نیلو نیل
ساڈے متھے تتے بھا
تیڈی سیڑھ اچ تردن پُھل
تیڈی منڑ تے ساوے گھا
میں تاں جیونڑ جوگا کئینی
پچھتے وی کجھ ڈسدا کئینی
اگتے وی ہنڑ رستہ کئینی
اللہ سوہنڑا پہرے ڈیندے
ساڈے گھر دا بوہا کئینی
تیڈے ناں دی چنری گل پاتم
تیڈے ناں دی چنری گل پاتم او جچدی گئی میں نچدی گئی
میڈے ڈند ڈند کوں کِھل ویڑھ گئی کِھل پچدی گئی میں نچدی گئی
کوئی سینے شوق دی چِنڑنگ لگی بھاہ مَچدی گئی میں نچدی گئی
تیڈٕے ناں دی ارشد میندی لیئ، او رَچدی گئی میں نَچدی گئی
امان اللہ ارشد
Monday, 13 July 2020
جیڑھی تھی گئی اے ڈھیر تھی گئی اے
تیڈے آون کوں دیر تھی گئی اے
میکوں روندیں سویر تھی گئی اے
زندگی ہن تاں ساکوں معافی ڈے
جیڑھی تھی گئی اے ڈھیر تھی گئی اے
امان اللہ ارشد
تیڈی مونجھ مصلا مسجد دا
تیڈی مونجھ مصلا مسجد دا اساں پیت دیاں نفلیں نیت کھڑوں
نہیں ہوش رہیا کہیں کلمے دا تیڈے گمدے سانول گیت کھڑوں
تیڈا ذکر ہے مقصد زندگی دا ہر ہار کوں کیتی جیت کھڑوں
تیڈی یاد ءچ ارشد جتھ کھڑ گیوں اساں اپنڑیں جانڑ مسیت کھڑوں
امان اللہ ارشد
اوندے تخت کوں لگ گئے بخت ارشد
او رُجھ گیا ہا کل ہاسیں وچ اونکوں ساڈے نیر نیں یاد ریہے
کیویں قہر دی قید کٹیندے پئن کوئی بے تقصیر نیں یاد ریہے
ساڈے سینے سانبھ تے وسر گئے اُونکوں اپڑیں تیر نیں یاد ریہے
اُوندے تخت کوں لگ گئے بخت ارشد اساں لوک فقیر نیں یاد ریہے
امان اللہ ارشد
دل نہیں لگدا بیا تاں کجھ کینی
میکوں تائیں توں گلا تاں کجھ کینی
آویں تاں آ، نا آ تاں کجھ کینی
آہدا ہاویں نکھڑ کے مر ویسوں
انج تھی گئیوں بیا تاں کجھ کینی
Sunday, 12 July 2020
تیڈے ڈیس اچ غضب دے اندهارے ڈٹهن
تیڈے ڈیس ءچ غضب دے اندهارے ڈِٹهن
اساں ڈینہہ نئیں ڈٹهے، ڈینہہ دے تارے ڈٹهن
اے پتہ نئیں جو اسمان پهٹسی کڈاں
میں تاں ہر جاہ فناہ دے اشارے ڈٹهن
کہیں کہیں دے ہتھ وِچ ہتھ پا کے
کہیں کہیں دے ہتھ وِچ ہتھ پا کے ڈینہہ سارا بھوندیں عید منائی
کہیں مونجھے مونجھ دی چکی کوں ڈینہہ سارا جھوندیں عید منائی
ناشاد کہیں کھلدیں عید منائی، کہیں روندیں روندیں عید منائی
کہیں پیر زمین تے نئیں لایا، کہیں پیریں پوندیں عید منائی
جمشید ناشاد
ساڈا کوئی تاں مرض سنجانڑے
ہسے جھگی واس نمانڑے
ساڈا کوئی تاں مرض سنجانڑے
سکھ بھولے درد سیانڑے
ساکوں سارا شہر سنجانڑے
لہو وچ رچ وی سکدا اے
لہو وِچ رَچ وی سکدا اے
موہرا پچ وی سکدا اے
عشقے دی چنگیاڑی توں
بھانبھڑ مچ وی سکدا اے
گل اے بھاویں جھوٹے دی
ہو تے سچ وی سکدا اے
سوچ نہ ڈیرے لاون لئی
سوچ نہ ڈیرے لاون لئی
تُوں آیا ایں جاون لئی
سُولاں اُتے نچے آں
رُسیا یار مناون لئی
کِنے پاپڑ ویلے سُو
دِھی دا داج بناون لئی
میڈے یاراں تے گال آ گئی اے
میڈے یاراں تے گال آ گئی اے
ڈھیر ساراں تے گال آ گئی اے
جہڑی ڈیکھنڑ توں کل شروع تھئی ہئی
اج اشاراں تے گال آ گئی اے
کل تاں روٹی وی انج نہ کھاندے ہن
اج دیواراں تے گال آ گئی اے
اوں پیرو رانی دا کیا بنڑیا ہا
اوں پیرو رانڑی دا کیا بنڑیا ہا
او ول نمانڑی دا کیا بنڑیا ہا
میکوں تاں آ گئی ہئی نِندر راتیں
ولا کہانڑی دا کیا بنڑیا ہا
چلو او راجہ مریج ویندے
تے اوندی رانڑی دا کیا بنڑیا ہا
رب مقامی کیتے اساں
کافی
رب مقامی کیتے اساں
رب مقامی کیتے
اساں اپنڑی وسوں اندر
عشق الہامی کیتے
رب مقامی کیتے
میڈا پتر بڈهیپا اپنڑی جاہ
بڈھیپا
میڈا پتر بڈهیپا اپنڑی جاہ
میڈی گال تاں بڈهڑی نیں تهی گئی
تیڈے شہر ونجنڑ دے نال جیویں
ساڈی وستی نکڑی نیں تهی گئی
ساڈی سانجھ اچ کالیاں راتیں ساڈی سرت سویر
ست جنم نہ ڈیویں ساکوں ہک چا ڈیویں ڈھیر
چیڑیاں ورگی چنج چا ڈیویں آلھنڑے جوگی بیر
میں تاں ونڑ ہاں منڈھ اپنڑے کوں اپنڑی جاہ تیں رکھساں
توں ہائیں ٹنگڑی نال ہوا دے رل کیں پترے کیر
Saturday, 11 July 2020
تمام ڈکھ اے
تمام ڈکھ اے
ان الانسان لفی خسر
سمے دا خالق
سمے دا مالک
سمے دی سوگند چا تے آہدے
جو بندہ ہر حال تروٹ وِچ ہے
(پر ہے اوہو جیڑہا کھوٹ وچ ہے)
جو حق الیندے، یقین وچ ہے
توں بے شک انمول وے سانول
جیں ڈینہہ دا گئیں رول وے سانول
کئی نیں بہندا کول وے سانول
اساں بے مُل کوہترے اوترے
توں بے شک انمول وے سانول
ولا کہیں سک نمانی توں
ولا کہیں سک نمانی توں
ولا کہیں ڈکھ پرانے تئیں
ہمیشاں دے زمانے توں
ہمیشاں دے زمانے تئیں
جیونڑ تاں کوئی جھیڑا
جیونڑ تاں کوئی جھیڑا
ہے جیندا وِچلا رہ نہیں
جھیڑے دا کوئی پیو نہیں
جھیڑے دی کوئی ما نہیں
ہیر دے من وچ رانجھن وسے حال نہ جانے کوئی
کلاسیکی پنجابی شاعری
ہیر دے من وچ رانجھن وسے حال نہ جانے کوئی
رانجھا رانجھا کیکوں آکھاں آپے رانجھن ہوئی
رانجھن ہیر تے ہیر رنجیٹھی رتی فرق نہ کوئی
آکھ دمودر بہارِ عشق دی دوئی جان سکوئی
دمودر داس
دمودر گلاٹی
وڈی ہوئی ہیر سلیٹی زمیں پیر نہ لائے
کلاسیکی پنجابی شاعری
وڈی ہوئی ہیر سلیٹی، زمیں پیر نہ لائے
جے کوئی ویکھے ہیرے تائیں، پیر نہ مولے چائے
لنگی منجھ بنھے پنج تانی، اتے پٹ ہنڈھائے
ویکھ دمودر ہیر دی چالی، قصہ آن بنائے
دمودر داس
دمودر گلاٹی
چڑھدے ولوں اوندی وا درساندی اے
چڑھدے ولوں اوندی واء درساندی اے
لہندے ول نوں لال ہنیری آندی اے
امبراں تے اک تارا ٹم ٹم کردا اے
ویہڑے دے وچ دادی بات سناندی اے
اسیں ترے ہاں یا کھڑے ہاں
خوف
اسیں تُرے ہاں یا کھڑے ہاں
پیدل، سائیکل تے
یا اک دوجے دے موہڈیاں تے
اسیں بیٹھے ہاں یا ڈِگے ہاں
Friday, 10 July 2020
ہا ہنج دا پانی پلکیں تے اساں ڈے کے بانگ اتارنا ہا
ہا ہنج دا پانی پلکیں تے اساں ڈے کے بانگ اتارنا ہا
اساں ہاں دی ہورگ مارنی ہئی تهیا ہاں اچ دانگ اتارنا ہا
اساں روح توں زاہر نچوڑ کرائیں کنج سودها نانگ اتارنا ہا
جنج ڈکھ دی میر بلهاؤنی ہئی اساں مونجھ دا سانگ اتارنا ہا
صادق میر بیگ
کوئی قہر طوفان دا آئے اینجها
کوئی قہر طوفان دا آئے اینجها جیڑھا پکهیاں سودهے ون سٹ گئے
رل گئے ہیں تاک تے مال رڑیے بیا چهت دے سارے کهن سٹ گئے
جیڑھے ڈکھ آئن وہم گمان نہ ہن سب ڈکھ ڈے کے گن گن سٹ گئے
نسے ره گئے میر ہن آپ جوگے سر قہر کروب دے من سٹ گئے
صادق میر بیگ
اسمان توں آئے ہوئے لوک نسے
اسمان توں آئے ہوئے لوک نسے اساں ناں کوں میس نکل ویسوں
اساں چهیڑو خاص روحیلے ہیں،۔ بیا کئیں پردیس نکل ویسوں
ساڈے دم توں کوئی نقصان تهیا اساں ڈے اکلیس نکل ویسوں
ساڈی روہی میر وسوں تهیسی،۔ اساں اپنے ڈیس نکل ویسوں
صادق میر بیگ
تمام عالم تمام وستی تمام ہستی تمام مستی
ہمیش دی مکتی
تمام عالم تمام وستی
تمام ہستی تمام مستی
تمام ترشنا تمام ڈُکھ اے
تمام رج وی تمام بُکھ اے
اڈن چاہندے نال ہوا دے
جیالا ہک دوست
اُڈن چاہندے نال ہوا دے
نال ندی دے ترن چاہندے
لوکاں سانگے جیون چاہندے
لوکاں سانگے مرن چاہندے
عشق اساڈا کل خلقت دے نام اے
عشق اساڈا کل خلقت دے نام اے
تساں بھانویں پھل آکھو یا بلبل آکھو سائیں
بہوں قدیمی دل اساڈی ٹنگلی تے وِسرام اے
ایہو تاں میاں عشق اساڈا کل خلقت دے نام اے
پہلے آپ الویندا رہ گئے ہنڑ اساکوں سنڑسی
کافی تاں میاں رب دے نانویں بندے دا کلام اے
کیویں ساکوں یاد نہ راہسی اوندے گھر دا رستہ
کیویں ساکوں یاد نہ راہسی اوندے گھر دا رستا
ڈو تاں سارے جنگل آ سن تریئے تاں سارے دریا
شام تھیون توں پہلے پہلے اےجئیں وستی آسی
واہیں ٹھڈیاں ٹھڈیاں ملسن،۔ پانی مِٹھڑا مِٹھڑا
روز کھجوراں دا پچھاواں کندھیاں اُتے پوسی
روز کاہیں دی تانگھاں اچ کھول رکھیساں بُوہا
عشق اساں ہیں سائیں
عشق اساں ہیں سئیں
عشق تُساں ہو سئیں
عشق قدیمی جھوکیں اندر
عشق تاں نوّیں لوکیں اندر
عشق تاں ہر ہر جئیں
عشق اساں ہیں سئیں
عشق تساں ہو سئیں
رفعت عباس
Thursday, 9 July 2020
ساڈا حق وی کھاندا جانویں کون ایں توں
ساڈا حق وی کھاندا جانویں، کون ایں تُوں؟
پُکھاں اُتے پُکھ اُگاویں، کون ایں تُوں؟
تیرے تن تے وردی ساڈے مُڑکے دی
سانوں ای بندوق وکھاویں، کون ایں تُوں؟
بابا نجمی
تو اک پینگ تے میں پرچھاواں
وَنڈ
تُو اک پِینگ تے میں پرچھاواں
تیرے نال ہُلارے کھاواں
تیرے نال میں جیواں
بدّھی جو اے نال اساڈے
اَن ڈِٹّھی اک رسّی
اَن ڈِٹھّے دی کسّی
درویشاں دلگیراں دا نیلا رنگ فقیراں دا
درویشاں دلگیراں دا
نیلا رنگ فقیراں دا
سنت حضرت عیسیٰ دی
سادا کُرتا لیراں دا
اگلا پَینڈا اوکھا اے
بے مرشد بے پِیراں دا
تساں مالک محل تے کوٹھیاں دے اساں پکھی واس نمانے
تساں مالک محل تے کوٹھیاں دے اساں پکھی واس نمانے
تساں وسدے وطن دے واسی او ساڈے نت پردیس ٹھکانے
اساں کملے، رملے، یار سجن، تساں جگ توں ڈھیر سیانے
تساں پیارغریب دا بھل گئے او گھر ویکھ کے چوکھے دانے
تختی دل دی ناں لکھیا سی
تختی دل دی ناں لکھیا سی
ناں خدا دا ماں لکھیا سی
اٹ سراہندی مٹی ہوناں
دو گز تیرا تھاں لکھیا سی
کون کسے نوں پیارا لوکو
کون کسے نوں پیارا لوکو
مطلب دا جگ سارا لوکو
اوکھے ویلے کر جاندے نے
گوڑھے یار کنارہ لوکو
اساں تھل دے واسی لوگ سجن
اساں تھل دے واسی لوگ سجنڑ ساڈے دل دریا ساڈی اکھ صحرا
اساں دل دا کعبہ ڈھاندے نئیں، ساڈا دین مذہب ہے پیار وفا
اساں بے شک اجڑے لوگ سہی کوئی ساڈے ورگا گول ڈکھا
اساں مول نہ شاکر وکدے ہیں بھانویں دولت دے توں ڈھیر چا لا
شاکر شجاع آبادی
اچے اچے محل منارے کی کرنے
اچے اچے محل منارے کیہ کرنے
اِٹاں، روڑے، مٹی، گارے کیہ کرنے
بھکھن بھانے بال ایانے سوں گئے نیں
اسماناں توں توڑ کے تارے کیہ کرنے
بشیر ربانی
کدے آ وے ماہی گل لگ وے
کدے آ وے ماہی گل لگ وے
تیری دِید غریباں دا حج وے
جے توں آویں تے میں دُکھڑے سناواں
تینوں ویکھ لواں رج رج وے
نہ میں سوہنی نہ گُن پلے
میرے عیب نمانی دے کج وے
شاہ حسین
آکھ نی مائے آکھ نی میرا حال سائیں اگے آکھ نی
آکھ نی مائے آکھ نی، میرا حال سائیں اگے آکھ نی
پریم دے دھاگے، انتر لاگے، سُولاں سیتی ماس نی
نج جنیندیئے بھولیۓ مائے، جن کر لائیو پاپ نی
کہے حسین فقیر نماناں، جانڑدا مولا آپ نی
شاہ حسین
Monday, 6 July 2020
صبر شکر دا بھاشن
کیہ ہویا جے گھر دے اندر راشن نہیں اے
بُھکھیاں دے لئی صبر شکر دا
بھاشن ایتھے حدوں ودھ اے
بھکھیو! صبر دا دامن ہتھوں چُھٹے ناں
جد تک بچیاں ہوئیاں شیواں وی کوئی حاکم لُٹے ناں
صبر دا دامن چُھٹے ناں
احمد نعیم ارشد
گھر کمیاں دے جمے ہاڑا وے
گھر کَمیاں دے جَمے
ہاڑا وے
اسِیں گھر کمیاں دے جمے
چار چوفیرے کَندھاں دے
پرچھاویں ہو گئے لمے
ہاڑا وے
اسیں دھرتی دی ککھ وِچوں جے پھٹے ہاں
اسِیں دھرتی دی کُکھ وِچوں جے پھُٹے ہاں تاں کی کھٹیا؟
اسیں دھرتی نوں ماں کیہا، ایہنے کُچھڑ نہیں چکیا
اسیں امبر نوں پیؤ کیہا، ایہنے سر ہتھ نہیں رکھیا
اسیں گھر وِچ وی بے گھر جہے، اسیں وطناں چ بے وطنے
سانوں دھرتی نہ وِتھ دیوے، سانوں اسمان نہ جھلے
طارق گجر
زندگی سوہنی اے
صبح دو دُکھ دائک خبراں ملیاں
دل بہت اداس سی
گھر دے باہر رُکھ نیں
دھریک کولوں گزر ہویا
اوس دے پُھل راہ ڈک کے کھلو گئے
کی حالے کسر باقی ہے
کی حالے کسر باقی ہے
کِتے یسوع جے ٹکرے تاں اوہنوں اِکو ہی گل پُچھناں
کی تیرے آن دا ویلا اجے ہویا نہیں دُنیا تے
کی حالے کسر باقی ہے
کی سولی صرف اوہو ہے جہدے تے توں پیا جھولیں
کی سولی اوس دا ناؤں نہیں جہدے تے ساڈے ساہ ٹنگے
کی اسماناں توں ساڈے ویہڑے دا منظر نہیں دِسدا؟
طارق گجر
سوہنے مکھڑے پؤن بھلیکھے
سوہنے مکھڑے پاؤن بھلیکھے
ایہناں نال نہ کریئے لیکھے
میں ایہہ گل سمجھاواں دل نوں
دل بھیڑا پر منے وی تاں
کرم حیدری
کی کریے جے سکھ نہ لبھن ہسن نوں
کیہدا جی نہیں کردا سُکھی وَسن نوں؟
کیہ کرئیے جے سُکھ نہ لبھن ہَسن نوں
نہیں یقین تے پُچھ لے میرے ہنجواں توں
میں آیا ساں شہر تیرے وچ وَسن نوں
یعقوب پرواز
کل جتھے دیوار سی اج دروازہ اے
ڈُھل پنے دا ایہہ سارا خمیازہ اے
کل جتھے دیوار سی اج دروازہ اے
بختاں والے میں اس شہر دا واسی آں
جیہڑے شہر دا اکو ای دروازہ اے
یعقوب پرواز
چپ دی چیک وی ہوندی اے
گل باریک وی ہوندی اے
چپ دی چِیک وی ہوندی اے
شیشہ ای نہیں دل ہوندا
دل تے لِیک وی ہوندی اے
نال ترے وی نال نہ لگے
نال تُرے وی نال نہ لگے
حال وی حسبِ حال نہ لگے
پُچھ دَس توں وی ڈر لگدا اے
لوکاں نوں پڑتال نہ لگے
سال نویں وی ایہو سوچاں
ایہ وی کدھرے سال نہ لگے
میرے پنڈ دی راہ وے ڈھولا
کنج بدلے نیں راہ وے ڈھولا
واہ وے ڈھولا، واہ وے ڈھولا
رکھنی نہیں تے بیجی کیوں سی
سانجھی کنک کپاہ وے ڈھولا
میتاں نال ای ہوندے رہے نیں
ایتھے روز "ویاہ" وے ڈھولا
اک تھاں رل کے چوگاں چگدے ڈار نہ مڑ مڑ ونڈو
اِک تھاں رَل کے چوگاں چُگدے ڈار نہ مُڑ مُڑ ونڈو
اِس دھرتی دے پُتراں نوں سرکار! نہ مُڑ مُڑ ونڈو
ونڈنے جے تے آپس دے وِچ دُکھ سُکھ اپنے ونڈو
چُلھے، چونکے، ویڑھے تے گھر بار نہ مُڑ مُڑ ونڈو
رب نے جنہیاں خوشیاں دتیاں
رب نے جِنیاں خوشیاں دتیاں
تیرے ناں دیاں ویلاں دِتیاں
اج میں اپنا "بُوہا" کُٹیا
اپنے آپ نوں واجاں دتیاں
جنے ویر ساں اوہنے چلہے ہو گئے نیں
وکھو وکھرے منجیاں جلھے ہو گئے نیں
جِنے وِیر ساں، اوہنے چُلہے ہو گئے نیں
میں یاراں دی محفل وچ اضافی ساں
میرے اُٹھیاں، کُھلے ڈُھلے ہو گئے نیں
نیویاں اکھاں دا کی
نِیویاں "اکھاں" دا کیہ
رُل گئیاں پگاں دا کیہ
کر نوِیں جے کر سکیں
کیتیاں "گلاں" دا کیہ
دھرتی کدوں لکیراں جمیاں
جِس ویلے شمشیراں جمیاں
نعرے، تے تکبیراں جمیاں
ایہہ تے آپاں "وانجو" واہیا
دھرتی کدوں لکیراں جمیاں
ہک دوئے آں ننگا کر کے ہسن جد انسان
نیھرا اکھیاں نُوٹ گِھنے
تے رات کرے ارمان
ہِک دُوئے آں ننگا کر کے
ہَسن جد انسان
باقی صدیقی
وگناں پیا سواں ڈھولا
وگناں پیا سواں
وَگناں پیا سواں ڈھولا
چھوڑ نہ دیویں بانہہ ڈھولا
لہراں بھیت دِلے نے کھولے
وَٹے وَٹے اُتے بولے
تَینڈا مَینڈا ناں ڈھولا
وگناں پیا سواں ڈھولا
مل ناں گھگو وجیا
مل ناں گھگو
مِل ناں گُھگو وَجیا
فضلا ہولیں ہولیں آیا
کرما سبھ کجھ سَٹ کے بَھجیا
مل ناں گھگو وَجیا
فلمی نغمے سُن کے
ہوٹل وچ ہر گاہک ناں دل
کورے بھانڈے وانگوں وجیا
مل ناں گھگو وَجیا
میں تے میں
میں تے میں
میں انسان
مَینڈے کئی پچھاویں
ہک پچھاواں
دنیا تَکے
ہور پچھاویں مینڈے اندر شُوکن
مینڈی مٹی چَٹن
مینڈیاں نِیہاں پَٹن
اج دی شام قضا نئیں کرنی
اج دی شام قضا نئیں کرنی
خبرے فِر ادا نئیں کرنی
جے نہ عرشاں تیکر پہنچی
اج توں بعد دعا نئیں کرنی
مقبول شہزاد
جدوں حق سچ دی گل کیتی اے
جدوں حق سچ دی گل کِیتی اے
ایتھے سارے ویری ہو گئے نیں
سانوں سولی اتے ٹنگیا اے
ساڈے منہ تے چنڈاں پئیاں نیں
Sunday, 5 July 2020
کجھ نہ پچھ کی تنگی اے
کجھ نہ پچھ کیہ تنگی اے؟
ایتھے چپ ہی چنگی اے ؟
جھوٹھے دا مونہہ کھلیا اے
نہوں سچے دی سنگھی اے
Thursday, 2 July 2020
کراں پھل تعویذ وسیلے
کراں پُھل تعویذ وسِیلے
متاں یار ملم کہیں حِیلے
اساں تتڑی روہی جائے
ساڈے اندر ٹِبڑے ٹِیلے
گئی درد دے سیک اچ بھنی
منہ کالا تھئے، گُت مُنی
میں عشق اچ کے تئیں پُنی
میڈیاں لیر کتیر پوشاکاں
میڈی لیر لویراں چُنی
ہن توں آپ کوں آپ اچ گھول
نہ جنگل نہ بَر کوں پھول
ہُن توں آپ کوں آپ اچ گھول
پہلے عشق سمندر جھاگ
ول اسرار دی گنڈھڑی کھول
افضل چوہان
توں ڈسا کیویں ہمالہ ذات دا میں سر کراں
عشق کوں ظاہر کراں یا آپ کو بے گھر کراں
تُوں ڈسا کیویں ہمالہ ذات دا میں سر کراں؟
پتھراں کو موم کیتم ایہ تا ہا وس وچ میڈے
ہُن ڈسا میں موم کوں کیویں ولا پتھر کراں
افضل چوہان
چوراں دے دل چھوٹے ہوندن
چوراں دے دل چھوٹے ہوندن
ٹھگاں دے دل وڈے ہوندن
غاصب دا دل ہونداکائنی
افضل چوہان
Subscribe to:
Posts (Atom)