خبرے ہوونی کیہ اے
کیوں ہوندی اے
بس ہو جاندی اے
بندہ کھڑا کھلوتا رہ جاندا اے
سوچیں پے جاندا اے
جے انج ہوندا
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
Sunday, 30 April 2023
آساں نے دیوے بلدے رہن دیو
دِیوے بلدے رہن دیو
آساں نے دِیوے بلدے رہن دیو
خورے کد
سورج نِیاں اکھاں مانہہ
خود غرض ناں موتیا
لتھی پوے
مقصود حسنی
سجن سانوں تینڈیاں گلوڑیاں دا چا
سجن سانوں
تینڈیاں گلوڑیاں دا چا
تینڈیاں گلوڑیاں
گُڑے دیاں روڑیاں
جیوں چیتر دی وا
سجن سانوں
تینڈیاں گلوڑیاں دا چا
شو کمار بٹالوی
توں جے نیویں سٹنی اے
تُوں جے نیویں سٹنی اے
میں تے چُپ ای وٹنی اے
آری مینوں دیندا جا
حالے رات وی کٹنی اے
دُوری نیڑے آئی تے
میں تے مار ای سٹنی اے
جی کردا اے فِر اک واری دویں رل کے
جی کردا اے
فِر اک واری دویں رل کے
ٹالھی والے کھوہ دا دِن منائیے
توں کنکاں دے قِصّے چھیڑیں
میں کپاہ دیاں گلاں
پیلے پیلے پُھل سرہوں دے
اس دنیا توں سبھ جانا ایں
اس دنیا توں سبھ جانا ایں
اک آنا تے, اک جانا ایں
پکا کوئی نہ گھر سمجھے
کسے آنا تے کسے جانا ایں
ہر کوئی بولی بول دا ایہ
اک ایہ تے اک او ترانہ ایں
دل دی اک کتاب دا ورقہ ورقہ آپ کتاب
دل دی کتاب
دل دی اک کتاب دا
ورقہ ورقہ آپ کتاب
لمّی پھکڑی اُچیاں عزتاں
خوشیاں غمیاں ہاسے پیڑاں
گنجل ہیرو پھیر لکیراں
ایہدیاں کون کرے تفسیراں
Saturday, 29 April 2023
چنی کپڑے لتے بستے
چُنی، کپڑے، لتے، بستے
گُڈیاں، گُڈے کھیڈ کھڈونے
جھیڑے کر کے لے لیندے ساں
اپنڑے گھر وچ شاہاں وانگوں
آکڑ کر کے تد رہندے ساں
دُھپے چھانویں جو دُکھ سہنے
منیا کر منوایا نہ کر
منیا کر، منوایا نہ کر
چھڈ دے ایہ خود غرضی
جے منظور کراؤنی اے تُوں
اپنے پیار دی عرضی
ساڈا کم سمجھا دینا سی
اگے تیری مرضی
شہزاد اسلم
ہک ہچکی دی مار اے بندا
ہِک ہِچکی دی مار اے بندا
بنڑدا بہوں فنکار اے بندا
تھوڑا وقت گزارن دے لئی
پاندا ڈھیر کھلار اے بندا
زندگی اُکا ہولی جہی اے
آپ ودھاندا بھار اے بندا
یونس بھٹی
تیری دنیا گول دے نال
تیری دنیا گول دے نال
کونڑ ٹُرے ماحول دے نال
کافر مومن، مومن کافر
نہیں تھیندا پستول دے نال
تُوں بندوق تے رب منوا
میں منویساں دول دے نال
ظہیر مہاروی
جد تک سینیوں ساہ نہیں مکنے
جد تک سینیوں ساہ نہیں مُکنے
لیکھاں والے پھاہ نہیں مکنے
تینوں بھاویں لوڑ نہیں ساڈی
سانوں تیرے چاہ نہیں مکنے
سانوں منزل لبھ وی گئی تے
ورھیاں دے ترساہ نہیں مکنے
ابرار ندیم
دھرتی واس اساں بھانویں پنج ہائیں
دھرتی واس
اساں بھانویں پنج ہائیں
اساں بھانویں ڈاھ ہائیں
بھانویں ڈاھ ہزار
اساں اپنے پِڑ دے پکے
اساں اپنے سِر دے پکے
رب دے نیڑے او تسی کیہڑے او
ہورے
او بھئی تُسی کیہڑے او
سُنڑدے وی او
مطلب اُلٹ لیندے او
جتھے جمے جائے
جس دی چھاتی دا دُدھ پیندے او
جیون لئی رب سانوں دتے چار دیہاڑے
جیون لئی رب سانوں دِتے چار دیہاڑے
بنڑدے ٹُٹدے اُٹھدے ڈِگدے لنگھے چار دیہاڑے
پھردے رہے سِر مٹی پا کے ننگے چار دیہاڑے
لبھ لبھ لیراں، لَتے، کِھنو ڈنگے چار دیہاڑے
دو گُھٹ پی کے جے خوشیاں نال رنگے چار دیہاڑے
ساقی کھوہ کے لے گئے لوکی، منگے چار دیہاڑے
Friday, 28 April 2023
موم دی بتی وانگوں بلدی جاواں
موم دی بتی وانگوں
بلدی جاواں
اگ اپنی دے
سیک دے اندر
قطرہ قطرہ
پگھلدی ہوئی
اپنا روپ وٹاواں
ثروت محی الدین
چار چوفیرے بھجاں نساں
چار چوفیرے بھجاں نساں
کوئی نہ پاوے تیریاں دساں
سینہ ساڑ کے لنگھی جاون
تیرے پِنڈ دیاں خالی بساں
نثار احمد
خشبوواں توں خالی ہوون
خُشبوواں توں خالی ہوون
بھاویں باغ بغیچے
اپنے گھر دیاں میزاں اُتے
پُھل سجاندے رہیے
دُھیاں دور وہیاہیاں
وِیر نہیں لیندے سار
واہندی دا ویہن اک تاں میرا ناں نئیں آیا
واہندی دا ویہن
اک تاں میرا ناں نئیں آیا
اوہندے ناں دے نال کدائیوں
جئیں رُتاں نوں ناں دِتے نیں
دُوجا رنگ پُھلاں دے چٹیوں
کالے رتیوں نیلے ہو گئے
واہندے دریا ٹیلے ہو گئے
کمرے دے وچ لکی چپ
کمرے دے وچ لُکی چُپ
میرے اپنے دل دی چپ
اکھاں نوں دے چھڈی جیبھ
بُلھاں آتے رکھی چپ
اڑیا سورج واواں دے وچ
دُھپاں دے نال چمبڑی چپ
توں کاہدا پٹواری چگ چگ کورے کاغذ
تُوں کاہدا پٹواری
چُگ چُگ کورے کاغذ
بھر لئی دل دی جھولی ساری
وے تُوں کاہدا پٹواری
موڈیاں ست تھن ٹُر پئیاں
پچھل پیریاں راتاں
ڈیلے پٹھڑ کر کر روون
جے کوئی سالار ملے پلا پھڑ تے سوچیں ناں
جے کوئی سالار ملے
پَلّا پھڑ، تے سوچیں ناں
سُکھ بدلے غمخوار ملے
دُکھڑے جر، تے سوچیں ناں
آہیں بھر اوتار ملے
ہر دم بھر، تے سوچیں ناں
رمز عشق دی جان قاضی
رمز عشق دی جان قاضی
پڑھ پڑھ نہ ہو ناخاں قاضی
علم لدنی علم ہے نیارا
باطن دا ایہہ کھیل ہے سارا
دو جگ اندر تارن ہارا
رانجھا ساڈا ایمان قاضی
Thursday, 27 April 2023
ہر واری جتن تے مانڑ ہینی
ہر واری جِتنڑ تے مانڑ ہینی
ہُنڑ کھیڈیں ہار نصیب ہووی
شالا میں جیہا تیکوں عشق تھیوے
شالا تیں جیہا یار نصیب ہووی
کومل جوئیہ
سادات دی رج رج کریں سیوا
پنجابی پوٹھواری پوٹھوہاری پہاڑی شاعری
سادات دی رج رج کریں سیوا
تیری بچت دا ہور کوئی چارا نئی آ
ہوسیں ڈاڈا ذلیل و خوار اکدن
در سیداں دا جے کر گوارہ نئی آ
خادم آلِ رسولﷺ دا بن پکا
ورنہ یاد رکھ تیرا گزارہ نئی آ
ت تیز پریم دی اگ مٹھی
ت تیز پریم دی اگ مٹھی
مزہ آؤندا جان جلاونے تھیں
جھڑک جھم مصیبتاں غم ہر دم
تحفے ملن ہر دم نیہں لاونے تھیں
سر دتیاں یار جے ہون راضی
ناہیں جھکیئے جان ونجاونے تھیں
جثے دے ٹھر جان توں پہلاں
جُثے دے ٹھر جان توں پہلاں
جیواں گا مر جان توں پہلاں
ہاسا اک سجا لیناں واں
بُلہاں تے گھر جان توں پہلاں
میرا جگرا شیر جیہا سی
بس ایویں ڈر جان توں پہلاں
متاں کہیں صورت وچ مل پووے ایہا خیال جو آئے
متاں کہیں صورت وچ مل پووے ایہا خیال جو آئے ودے پندے ہیں
کڈیں ایں در تے کڈیں اوں در تے ہر در کھڑکائے ودے پندے ہیں
کہیں خیر چا پائی کشکول دے وچ کہیں جھنڑک الائی ودے پندے ہیں
دلنور پنڑ کوئی پیشہ نئیں تینڈے عشق پنائے ودے پندے ہیں
دلنور نورپوری
دنیاں داری وچ ہر بندہ اپنا فائدہ لبھے
دنیاں داری وچ ہر بندہ، اپنا فائدہ لبھے
سو دے چکر وچ پے جاوے، جد بن جاون نبے
روپ جوانی اتے سہپن، منہ دھویاں نہیں لہندا
اکناں نوں نہ جچدا ریشم، اک نوں کھدر پھبے
خورے اس نوں کہڑا دکھ ہے، کس گل دا پچھتاوا
یارو اس نوں پیار کرو جے، کتے دیوانہ لبھے
اقبال دیوانہ
جیہڑے باغاں دی رکھوالی رکھدے نیں
جیہڑے باغاں دی رکھوالی رکھدے نیں
پھل دی آس وی اوہو مالی رکھدے نیں
مینوں جُھوٹھ دی پوجا کرنی آؤندی نٸیں
سچ دے ساویں سیس نواندا رہنا واں
جھوٹھیاں آگے، بچے سیس نوا گئے نیں
ساڈے دور اچ سادھ وی چور اکھوا گئے نیں
ذات دے تھل اچ عمر گزارنی پئے گئی اے
ذات دے تھل اچ عمر گزارنی پئے گئی اے
صحرا دے وچ بیڑی تارنی پئے گئی اے
تیڈے باجھ تاں جیونڑ جانی ایں لگدے
دریا وچ دیوار اُسارنی پئے گئی اے
اپنے آپ تو اتنا دور نکل کیا ہم
اپنے آپ کو ہکل مارنی پئے گئی اے
Wednesday, 26 April 2023
سفنا دکھ دے پانی وچوں بول پیا
سُفنا دُکھ دے پانی وِچوں بول پیا
یعنی درد کہانی وِچوں بول پیا
رفعت اک دُوجے دے آپاں سنگی آں
ویلا رُت سہانی وِچوں بول پیا
رفعت وحید
جیون درد کٹاری
جیون درد کٹاری
جیون درد کٹاری
جی کردا اے اُڈ جاواں میں
لمی مار اُڈاری بھائی
جیون درد کٹاری
لوکاں کٹیا سفر حیاتی
مکے نوں جانا مدینے نوں بھی
مکے نوں جانا مدینے نوں بھی
فائدہ کی گر تُو نہ خیال بدلے
کھانا قسماں تے ویچ ایمان دینا ایں
حاصل کرن بے سود اس مال بدلے
او نہ بدلیا، بدل نہ کدے سکسی
کیتی کوشش نہ اپنے احوال بدلے
تھر تھر کنبدے پر چڑیاں دے
تھر تھر کنبدے پر چِڑیاں دے
ربا! لاہ دے ڈر چڑیاں دے
تیرے پکیاں محلاں کھوہ لئے
نِکے نِکے گھر چڑیاں دے
پِپل، ٹالھی، بوڑھاں پُٹ کے
سِر نہ ننگے کر چڑیاں دے
بدلاں وانگ نیں گجدے بندے
بدلاں وانگ نیں گجدے بندے
وَسن کسراں اج دے بندے
تُوں جے پلو کیتا ہندا
کندھاں وچ نہ وجدے بندے
ربا تینوں تھوڑ اے کیہڑی
تیتھوں وی نہیں رجدے بندے
حسن دیاں تصویراں پڑھ
حسن دیاں تصویراں پڑھ
عشق دیاں تفسییراں پڑھ
تارا تارا اکھاں وچہ
سفنے پڑھ تعبیراں پڑھ
ایہ پُچھن دا ویلا نہیں
کیہ لکھیا زنجیراں پڑھ
ایتھے خورے کیہ ہونائے
ایتھے خورے کیہ ہونائے
آہلنیاں دے وچ وچارے
سہمے سہمے پنچھی سارے
بجلی مارے پئی لشکارے
ایتھے خورے کیہ ہونائے
کوئی رات نہ جائے خالی
ورہیاں پہلے سیہہ دا تکلا
ورہیاں پہلے سیہہ دا تکلا
نچدے نچدے پیر چ لگیا
نی مائے ساڈے پیروں تر کے
ہن چندرا گلے تک آیا
شملے، چنبے لہور پشورے
چارے پاسے قاصد ٹورے
Tuesday, 25 April 2023
سارے جھیڑے ساڈے لئی نیں
جا میں نہیں بولدی
سارے جھیڑے ساڈے لئی نیں
کیدو کھیڑے ساڈے لئی نیں
انت نکھیڑے ساڈے لئی نیں
درد بکھیڑے ساڈے لئی نیں
رب جو ہویا
رات کالی تانگ یار والی سخن یار دا
رات کالی، تانگ یار والی، سخن یار دا بدن وچ تیر کھڑکے
اک در بند، دُوجا دربان دُشمن، ٹُراں تیز تاں پیری زنجیر کھڑکے
سُتا ویکھ دربان نوں در کھولاں، کھولاں در تے در بے پیر کھڑکے
ہیریا! جینوں مرض ہے عشق والی، سنے ہڈیاں سارا شریر کھڑکے
ہیرا سنگھ درد
مکھ تے چانن یاراں والا اکھ وچ بے پرواہی سی
مُکھ تے چانن یاراں والا اکھ وِچ بے پرواہی سی
دُھپ چ جیویں گنھ ہنیرا شام سلونی آئی سی
نہ اس نے دلداری کیتی، نہ ہی اوہ ہرجائی سی
اس دا وصل ہجر دا ہوکا، درداں بھری جدائی سی
پتہ نہیں کیوں میرا اوس دا رستہ ایڈا سانجھا سی
نہ اوہ میری ہیر سیالن نہ میں اوس دا رانجھا سی
ساجد چودھری
لجپال تاں موئے دی قبر وی ویدے
لجپال تاں موئے دی قبر وی ویدے
میرا جیندیاں منہ سنجوئی نئیں
ہا وسدا کول شریکاں دے
اتوں تکڑیں دا چھڑوئی نئیں
بندے رُٹھے ہوئے آخر رُس ویندن
اُکا کوئی گنجائش رکھوئی نئیں
پہلی وار اڈاری ماردی کونج دے وانگر
جدید پنجابی شاعری
پہلی وار اُڈاری ماردی
کُونج دے وانگر
اِک سمندری اکھ نے مینوں
جد وی تکیا
ہس کے تکیا
دھرتی مینوں اِنج گھمایا
سجے کھبے تے دور نزدیک تائیں
سجے کھبے تے دور نزدیک تائیں
کسے بشر سیں میری پہچان کر لے
تیری سمجھ وچ سمجھ دے سمجھ آوے
ہر ہر گلی محلہ مکان کر لے
بیشک ادبی سماجی سیاسی تک وی
چنگے مندے دی پُچھ انسان کر لے
پچھلے یار یارانے چنگے
پچھلے یار یارانے چنگے
دیسی کھانے کھانے چنگے
ڈسکو فیشن پٹ لیندا اے
دیسی سننے گانے چنگے
اکھاں وچ نہ جے شرم حیا
انھے بولے تے کانے چنگے
امن والا سلسلہ دنیا توں مکی جا رہیائے
وارداتریا
امن والا سلسلہ دنیا توں مُکی جا رہیائے
بُوٹڑا سُکھ چین دی چھاں والا سُکی جا رہیائے
بے دریغ اک سُورما گُھگھی پھنڈُکی جا رہیائے
داتری دے نال اک تھہوڑا وی چُکی جا رہیائے
گیڑوائے تے کُھوہ ہمیشہ ظُلم والا گھیڑدائے
چھیڑدائے تے راگ مِٹھا شانتی دا چھیڑدائے
Monday, 24 April 2023
آکھیا سی ناں کم نہیں آونے سجناں دے سجناپے
آکھیا سی ناں
آکھیا سی ناں کم نہیں آؤنے سجناں دے سجناپے
مِٹی پا کے مُڑ آؤندے نیں کیہ سجن، کیہ ما پے
محل منارے چھڈنے پینے کفن چ کھیسا کوئی نہ
چار دِناں دی کھیڈ اے بیبا! نہ کر ایڈ سیاپے
کُوچ نقارہ وجنا اے جد، سُرت کوئی نئیں رہنی
مال بگانہ کُھس جانا اے، جد پینے نی چھاپے
مانڑ دے نال پنجابی بولو
مانڑ دے نال پنجابی بولو
عمار اپنی بولی نوں تولو
رس کَناں وِچ رل کے گھولو
ساڈی بولی بہوں سوہنی اے
مانڑ دے نال پنجابی بولو
عمار بھٹہ
دنیا داری سکھ لے تھوڑی
دنیا داری
او کیندی سی پولیا عاشر
دُنیا داری سکھ لے تھوڑی
میں کیندا سی جا نی اَڑیے
کی کرنی اے دُنیا داری
لوکاں دی ہن دُنیا داری ویکھ کے
سڑ گئے نیں پروانے لکھاں
جدید پنجابی شاعری
سڑ گئے نیں پروانے لَکّھاں
فر وی نیں دیوانے لَکھاں
اس نوں کملا روز اُڈیکے
جس دے کول بہانے لَکھاں
سینے عشق دھمالاں پاوے
ساہواں وچ ترانے لَکھاں
بیلی جگ تے اوکھے لبھدے
بیلی جگ تے اوکھے لبھدے
نئیں لبھدے گلیاں پھر کے
نسبت نال ای چھاواں دیون
پت وکھ ہوندے ٹہنیوں کر کے
ہریا بھریا میوے دیوے
سک بھالن بندا جے چر کے
گل سن وے انھیا سورجا
منصف
گل سُن وے انھیا سُورجا
تری تکڑی دے وچ جھول
ترے ہتھ وچ بے انصافیاں
ترے پلڑے گٸے نیں ڈول
گل سُن وے انھیا سُورجا
گل سُن وے انھیا سُورجا
تیڈیاں یاداں تے پرچھانویں
تیڈیاں یاداں
تیڈیاں یاداں تے پرچھانویں
میڈی روح تے اینویں پوندن
جیویں تیڈے ہاڑ دی دھپ وچ
پیشیں ویلے اچل چیتی
بکروال دے بدلے نظرن
ٹھڈڑی وا دے جھولے آون
کسے گلھاں دے دیوے دی لوء تھلے
رب
کسے گلھاں دے دیوے دی لوء تھلے، تینوں زلفاں دی رات وچ ٹولیا وے
رو رو کے دنیاں نے راہ پائے، پر توں ہس کے اجے نہ بولیا وے
دیدے کلنج مارے تیرے عاشقاں نے، اجے اتھرو تینوں نہ پوہے کوئی
تیری سونہ، کجھ رون دا مزہ ہی نہیں، پونجھن والا جے کول نہ ہوئے کوئی
تیری مانگ دی سڑک تے پیا جہڑا، اس نوں حیلیاں نال پرتایا توں
حرصاں، دولتاں، حسناں، حکومتاں دا، اوہدے راہ وچ چوغا کھنڈایا توں
Sunday, 23 April 2023
میرے اکھر میری بولی وچ نے ساریاں لئی
میرے اکھر میری بولی وِچ نے ساریاں لئی
جیویں امبر اُتے لوکو چن اے تاریاں لئی
پیار دے پُھل نچھاور کر کے لکھ دعاواں منگاں
مِٹھی بولی بول رہی آں غم دیاں ماریاں لئی
آئرین فرحت
دل دی بکل مار کے کجیا ننگ سریر
دل دی بُکل مار کے کجیا ننگ سریر
کچا بھانڈا کُھر گیا، جو اس دی تقدیر
تردی رہی چنانہہ تے جُثے دی اک لیر
اپنا ماس کھوان ہُن کیہنوں سنت فقیر
ساجد چودھری
ع عشق کمائی وچ نشر ہوئی
ع عشق کمائی وِچ نشر ہوئی
ردی گئی میں دِین ایمان وِچوں
شام ویکھدیاں شام قضا ہوئی
بُھل گئی نماز دھیان وچوں
چڑھی شوق شراب دی آن مستی
کلمہ پڑھاں میں کیہڑی زبان وِچوں
میں ستاں دریاواں دا رج
میں ستاں دریاواں دا رج
اپنے ڈِھڈ تے بنھ کے
اٹھویں دریا ول نسیا تے
میرے ہتھاں دِیاں تلیاں نے
لہو دِیاں سبیلاں لا دِتیاں
اگلی واری میری سی
ذات سفر دی حد نہیں ویہندے
ذات سفر دی حد نہیں ویہندے
میری اپنی جد نہیں ویہندے
پتھر ہون دا ڈر رہندا اے
پچھوں وجی سد نہیں ویہندے
اکھ نوں سِدھا پڑھ لینے آں
زیر زبر یاں شد نہیں ویہندے
اوہدی اکھ دے وار دی زد وچ
اوہدی اکھ دے وار دی زد وچ
میں آں اک تلوار دی زد وچ
ریتا دا بنھ ثابت ہویاں
یاراں دے اک وار دی زد وچ
سورج اپنے راہ تے ہویا
چھڈ سایہ دیوار دی زد وچ
ورہياں دے پينڈے اج پلاں وچ مكدے
ورہياں دے پينڈے
سوچناں واں پِشلے زمانے دیاں گلاں نوں
گھروں پیر کڈھناں کوئی سوکھی جیہی گل سی
راہواں وی گھنیریاں ہنیریاں تے سُنجیاں
شیر خورے کِنیاں دا ڈِھڈ پاڑ جاندے سن
سپ خورے کِنیاں نوں ڈنگ مار جاندے سن
تھائیں تھائیں ٹھگ سن، تھائیں تھائیں چور سن
Saturday, 22 April 2023
عشقا تیتھوں ہر گئی ہاں
عشقا تیتھوں ہر گئی ہاں
جِیون جوگی مر گئی ہاں
رات دِلاسے دیندی اے
ایناں دن توں ڈر گئی ہاں
ماں نے متھا چُمیا جد
پَیراں تیکر ٹھر گئی ہاں
رفعت وحید
تیرا ناں میں دس کے ساڑے
تیرا ناں میں دس کے ساڑے
کئی بندے تے ہس کے ساڑے
جتھے لوک اجاڑن آئے
اوتھے فر میں وس کے ساڑے
ندیم افضل
اج پا ودے سیر دے سنگ رلدن
اج پا ودے سیر دے سنگ رلدن
میں ماسیاں نال نبھا چھوڑی
عمار میں سکھ ودا ونڈدا ہاں
دکھاں پاسیاں نال نبھا چھوڑی
کئی قیمتی نگ ہان انگلیاں تے
تاویں کاسیاں نال نبھا چھوڑی
چنگا کیتا توں سانوں واء وچ سٹ دتا
چنگا کیتا توں سانوں
واء وچ سُٹ دتا
اسیں گنجل گنجل ساں
پر کھُل چلے ساں
اسیں اپنے پن دی نب وچوں
اج ڈُلھ چلے ساں
جس دیں دا بزم جناب وچوں
جس دیں دا بزم جناب وچوں
اسی اٹھے ہاں ہولے تھی
اس دیں دی عادت بنڑ گئی اے
ہر گل کرنی مرجھی کے
را سائیں دیاں ہوکاں کوکاں نوں
کدی سنڑیں ہا نیڑے تھی کے
اوہ کہندی سی تن من دھن لا دتا میں تیرے ناویں
اوہ کہندی سی تن من دھن لا دِتا میں تیرے ناویں
دُنیا دی کوئی وی شے نہیں جچ دی سی تیرے ساویں
ہے تیرے نال ایہہ وعدہ اِک پل نہ ڈولاں گی
تیرے ہر بول نوں میں یار سونے نال تولاں گی
کہیا میں تیریاں زُلفاں نوں ہتھ لاون نوں جی کردا
تے اوہنے لا کے اپنی وگ ای کہیا ایہ لا توں کیوں ڈردا
آخر بستی خموشاں وچ جاونا پیندا
آخر بستی خموشاں وچ جاونا پیندا
سو برس نا بھانویں سامان کرئیے
تن من پئے اپنا قربان کرئیے
سدا رہن والی ایتھے گل کوئی نئیں
اس مسئلے دا دوجا حل کوئی نئیں
ہک نہ ہک دن کوچ سداونا پیندا
آخر بستی خموشاں وچ جاونا پیندا
رت بہار نی آمد وچھڑے موسم واگاں موڑیاں
رُت بہار نی آمد
وچھڑے موسم واگاں موڑیاں
سِدھیاں کیتیاں رب اُپٹھیاں
اَساں نے میرے کنک نسری
اَساں نے ویہڑے داکھاں پُھٹیاں
رُت رنگیلی رنگ پئی چھڑکے
جاگھاں جاگھاں بھر بھر مُٹھیاں
Friday, 21 April 2023
چڑیاں کانواں وانگر پئے کرلاندے آں
چِڑیاں کانواں وانگر پئے کُرلاندے آں
مُکدی نئیں راہ جیہڑے راہ وی جانے آں
پانی دے وِچ ٹوئے ٹبے لُک گئے نیں
ایہناں دے نال کھیہ کھیہ ٹھیڈے کھانے آں
بے قدرے حاکم نیں ایتھے لوکاں دے
ایویں جا جا کے بوہے کھڑکانے آں
مدحت سرا اے جیہڑا وی آقا دی ذات دا
مِدحت سرا اے جیہڑا وی آقاﷺ دی ذات دا
بے شک کوئی جواب نہیں اوہدی حیات دا
عادل میں نعت گوئی عبادت ہی جانناں
ایہو تے اک اے آسرا اے میری نجات دا
عادل صدیقی
کیسر گھول گلال رلاواں
کیسر گھول گلال رلاواں
بھر پچکاری پی پر پاواں
رنگ بسنت ترانہ گاواں
میراں شہ دا شکر مناواں
چولا رنگیا ہوری ہوری
میراں شاہ جالندھری
وعدہ شام دا شام نوں بھل گیا
وعدہ شام دا شام نوں بھُل گیا
میری آساں دی شام ناکام ہو گئی
سایہ یاداں دا ڈَھلیا آن شامی
بِناں شام دے شام تمام ہو گئی
آئی شام غریباں دی دُکھ لے کے
میری شام اَج شام دے نام ہو گئی
کرناں چاہویں تے عمل قرآن تے کر
کرناں چاہویں تے عمل قرآن تے کر
ٹرنا چاہویں تے دینِ اسلام تے چل
تیرے واسطے راہ نجات دا اے
نبیؐ دیتا جو اوس پیغام تے چل
انعام یافتہ ہویا جو رب ولوں
قدم قدم پِچھے اُسے گام تے چل
راتیں فیر حیاتی ویکھی
لُک لُک، ڈر ڈر
ڈر ڈر، لُک لُک
وچ حیاتی دُوجی واری
اکھیں لات مناتی ویکھی
نس نس، ودھ ودھ
ودھ ودھ، نس نس
اتھے تاں میری کوئی نی سنڑدا
اتھے تاں میری کوئی نی سندا
میری غریبی نوں کوئی نی پندا
تُو میرا رازق ہیں شکوہ کرساں
تُو رزق ونڈسیں میں جھولی بھرساں
تُو ونڈ برابر دی کیتی کوئی نی
میں اوہ زمین ہاں جو پیتی کوئی نی
Thursday, 20 April 2023
اک روٹی دی قیمت سنڑ کے
روٹی
اک روٹی دی قیمت سُنڑ کے
واپس مُڑیا سوچ ریا واں
کنے ہفتے، اک مہینہ
کنیاں روٹیاں کھاواں گا
کتھوں میں لیاواں گا
کیوں ناں اے جنجال مُکاواں
پرہیا ہوئی ڈیرے تے پے گئی چوری میرے تے
پرہیا ہوئی ڈیرے تے
پے گئی چوری میرے تے
میں اوہ اُنگل وڈھ دینی اے
جہڑی اُٹھنی تیرے تے
آپ ای دیوے بالے نہیں
شکوہ کاہدا نہیرے تے
احمد اقبال بزمی
آئی عید تے دوستاں ساریاں نوں
آئی عید تے دوستاں ساریاں نُوں
طرفوں دوستاں خاص پیغام آئے
بھیجے دلبراں نے تحفے دلبراں نوں
بھرے نال محبتاں سلام آئے
ساڈا وِچھڑیاں نال نہ میل ہویا
اج وی لباں تے جنہاں نے نام آئے
کدی آ تصوف دے شہر اندر
کدی آ تصوف دے شہر اندر
حاجت منداں نوں دیندا آواز میں آں
اُتے موسم اے سدا رنگینیاں دا
بے رنگاں نوں رنگ ساز میں آں
مینوں عرش عظیم دا طائر کہندے
کردا خوب لاہوتی پرواز میں آں
میرے مالکا تیرے نظام اندر
میرے مالکا! تیرے نظام اندر
ماسہ شک نہیں جے گنہگار آں میں
جس نوں حد گناہواں دی یاد کوئی نہ
اوہ بدبخت منہ کالا کردار آں میں
ویکھاں کول جے کول میرے
سراسر گناہواں دی دار آں میں
روزہ رکھ کے رب دی رضا خاطر
روزہ رکھ کے رب دی رضا خاطر
اللہ اللہ پکاریں تے روزہ تاں اے
جے تُوں پنجاں نمازاں تلاوتاں نال
دل دا زنگ اتاریں تے روزہ تاں اے
مونہہ بند پابند وجود کر کے
خواہشِ نفس نوں ماریں تے روزہ تاں اے
سچے مٹی رلدے ویکھے
سُچّے مٹی رُلدے ویکھے
لُچّے سونے تُلدے ویکھے
کُتے بستر اُتّے سُتے
بندے تھلّے پُل دے ویکھے
عقلاں والے، ڈٌوہنگے پاہنڈے
مورکھ، تھاں تھاں ڈُلدے ویکھے
پل پل کر کے بیت گیا اے ایہ وی سال حیاتی دا
پل پل کر کے بیت گیا اے ایہ وی سال حیاتی دا
فیر میں لِکھن بیٹھا واں اج عادل حال حیاتی دا
سوچ رہیا واں ایس ورھے میں کِیہ کھویا کِیہ پایا اے
میرے سِر تے دُکھ دی دُھپ اے یاں کہ سُکھ دا سایا اے
ایس ورھے وی جنگ چھڑی رہی ہر دم دُھپاں چھاواں دی
ایس ورھے وِی لاج نبھاٸی سب نے اپنے ناواں دی
Wednesday, 19 April 2023
جیندیاں نوں وی جینڑ دیو
جیندے جی نہ پُچھے کوئی
مریاں نوں پئے روندے او
جیندِیاں نوں وی، جِینڑ دیو
کوکی گل
انی ویہہ دا فرق مٹاون والے نیں
اُنہی وِیہہ دا فرق مٹاون والے نیں
مینوں دُوجی وار بناون والے نیں
سُکی اے پر ہُن وی دھرتی مُکی نہیں
گج کے دس چھڈیا اے ساون والے نیں
سورج لبھن جیہڑے راتی نکلے سن
کجھ آ گئے نیں تے کجھ آون والے نیں
جھوٹ دا سودا وکدا ہے
جُھوٹ دا سودا وِکدا ہے
اچھا خاصا وکدا اے
بولی لا کے ویکھ ذرا
کیہڑا کیہڑا وکدا اے
او تیتھوں کھنڈ نا وِکے گی
ایتھے موہرا وکدا اے
نقشا کھچ دیوار بنا لے ایتھے اپنا گھار بنا لے
نقشا کھچ دیوار بنا لے
ایتھے اپنا گھار بنا لے
ویکھیں تیرا ساتھ دیاں گا
مینوں اپنا یار بنا لے
جے شعراں وچ ذندہ رہنا
اپنا اک معیار بنا لے
دیس دیاں مٹیاراں کولوں کاگ نہ تھیندے بگے
کاگ نہ تھیندے بگے
اوکھے ہو کے
لکھ لکھ واری
پڑھ کے حرف پرائے
کرن وڈیائی
جا جا
غیراں دے ویہڑے
اک پل نیہہ بھلیا اوہ عمر ساری
پنجابی پوٹھواری پوٹھوہاری پہاڑی شاعری
اک پل نیہہ بُھلیا اوہ عمر ساری
ڈاہڈے نقش دماغ وچ بہی گے نی
جہڑے توں نشانے تے یار مارے
سِدھے تیز کلیجے وچ بہی گے نی
عظمت مغل
میں پتر پٹھوار ناں سوہنڑاں
پنجابی پوٹھواری پوٹھوہاری پہاڑی شاعری
میں پُتر پٹھوار ناں سوہنڑاں
میں شملہ اس نی شان وی آں
میں بری نی تہھرتی جایا
درویشاں نیں رنگ چڑھایا
عشق نبیﷺ ناں چوغا پایا
میں دودہ مرد دیوان وی آں
آئی رت رنگلیڑی مڑ گئے ڈالی ڈالی بور گیئو
گوجری شاعری
آئی رُت رنگلیڑی مُڑ گئے ڈالی ڈالی بُور گیئو
میری ہکھی کولے رہی، چن پردیسی دور گیئو
بغتا اتھرُو ساڑو دل کو اُس نا کتنا پیارو تھو
سارا ہس ہس دیکھن لگا سُولی چڑھ منصور گیئو
پتھر گِیٹا چُن چُن رکھیئو درداں دی اگ بال چھوڑی
بیہڑو بیہڑو خالی دِسے پیار میرو مجبور گیئو
اساں کنوں کہیے شاہ حسین
اساں کِنوں کہیے شاہ حسین
انج لوری دِتی ماں نے سانوں پکی نیندر آ گئی
فر دھرتی سینہ پاڑیا ساڈی مزدوری وی کھا گئی
سانوں دھرتی ماں تے مان سن اج مان اساڈے ترُٹ گئے
اساں خود نوں گِنڑدے رہ گئے ساڈے سجن بیلی کھُٹ گئے
اساں کنوں کہیے شاہ حسین
Tuesday, 18 April 2023
جو سبھناں دے سکھ دی خاطر لڑدے نیں
جو سبھناں دے سُکھ دی خاطر لڑدے نیں
ہر ساہ اندر اوہو ای سُولی چڑھدے نیں
سڑدی، بلدی، دھرتی اُتے دُوجیاں نوں
چھانواں دیون والے دُھپے سڑدے نیں
سچے تھوڑا بول کے جُھوٹے ہو جاندے نیں
چَتّر زباناں والے جُھوٹھ تے اَڑدے نیں
زاہدہ صدیقی
کل دی گل اے
کل دی گل اے
سرگی، سون، سماں تے سرہیوں
میری اکو واج نوں سُن کے
اکھاں ملدے
اُٹھ بہندے سن
عمران نقوی
اللہ دی پہچان ضروری بندے لئی
اللہ دی پہچان ضروری بندے لئی
ہستی دا عرفان ضروری بندے لئی
پھر بندے دا مُل وی آپے پے جاندا
عملاں دی میزان ضروری بندے لئی
ودھ توں ودھ نیں پیاریاں شیواں دنیا تے
سبھ توں ودھ ایمان ضروری بندے لئی
مینوں ملیا بابا اک ہاڑھ دوپہرے چھاں ورگا
مینوں ملیا بابا اک
ہاڑھ دوپہرے چھاں ورگا
لوکی سمجھنڑ کاں ورگا
مینوں جاپے ماں ورگا
مینوں ملیا بابا اک
پنڈا رزق حلال دا پلیا
لائناں دے وچ لگیاں دھیاں آٹے لئی
لائناں دے وچ لگیاں دِھیاں، آٹے لئی
تیریاں میریاں عزتاں دھیاں، آٹے لئی
تھوڑا جناں سوچ وے ظالما، مرداں وچ
کیویں جا کے ٹھکیاں دھیاں، آٹے لئی
حاکما تیرے کناں تے جوں نئیں رینگی
کسراں کسراں رلیاں دھیاں، آٹے لئی
چن دے نال پریتاں لائیاں کیہ کھٹیا
چن دے نال پریتاں جدید پنجابی شاعری
چن دے نال پریتاں لائیاں کیہ کھٹیا
پیار دیاں نت پینگاں پائیاں کیہ کھٹیا
اوہدا ناواں چم چم رکھیا اکھیاں تے
میں تے ویکھو توڑ نبھائیاں کیہ کھٹیا
اس پہیے تے خوشیاں لبھ لبھ تھکیا میں
کر کے اوہدے نال اشنائیاں کیہ کھٹیا
سچے رب دے قہر توں ڈریے
توبہ
سچے رب دے قہر توں ڈریے
آؤ رل کے توبہ کریے
دُدھ وچ پانی پان توں توبہ
مجھیں ٹیکے لان توں توبہ
کُتے، کھوتے، کوہن توں توبہ
مویا ماس کھوان توں توبہ
Monday, 17 April 2023
دھپے سڑدے رہے تے پالے ٹھردے رہے
دُھپے سڑدے رہے تے پالے ٹھردے رہے
سچے لوکی ہر اوکڑ نوں جردے رہے
جنہاں رکھی آس بگانیاں بانہواں دی
ہر میدانے اوہو ای لوکی ہردے رہے
آخر اوہو ای سوکھے رہے اس دنیا وچ
جیہڑے ہر دربارے جی جی کردے رہے
باری کیوں نہ رکھی ہانڈی کیوں نہ چکھی
پنجابی بجھارت
باری کیوں نہ رکھی
ہانڈی کیوں نہ چکھی
گلی نہیں سی
انور انیق
رب توں اوہنوں منگ لینا اے
رب توں اوہنوں منگ لینا اے
اوس دے رنگ اچ رنگ لینا اے
مینوں مطلب ہیر دے نال اے
میں کوئی کاوش جھنگ لینا اے
شہباز کاوش
ایہ کیویں دی گل اے بابا
ایہ کیویں دی گل اے بابا
اوہ تے دونواں ول اے بابا
ساری عمر دی محنت بدلے
بس پنجھالی ہل اے بابا
حاکم نوکر بنن لگا سی
لاہ لئی ساڈی کھل اے بابا
زندہ رہنا چاہوے جے مزدور کوئی
زندہ رہنا چاہوے جے مزدور کوئی
بھکھ نوں مارے، یاں توڑے دستور کوئی
پُتر مریاں پیو کیوں انھا ہو جاندائے
پُتر ہندا اے اکھاں دا نور کوئی
کل ویلے نے ہتھیں سولی ٹنگیا سی
اج ویلا خود منگدا اے منصور کوئی
اوس گلی وچ میرے کنے سال گواچے ہوئے نیں
اوس گلی وچ میرے کِنّے سال گواچے ہوئے نیں
میریاں سدھراں میرے خواب خیال گواچے ہوئے نیں
اوہدی بھال اچ کھجل ہوندیاں مینوں عمراں بیت گئیاں
سورج، چن، ستارے، میرے نال گواچے ہوئے نیں
اوہدی کھوج دی اوکھی راہ تے ٹرنا اینا سوکھا نہیں
اس رستے وچ غوث، قطب، ابدال گواچے ہوئے نیں
کراں دن رات ایہو ای دعاواں یا رسول اللہ
عارفانہ کلام
کراں دن رات ایہو ای دعاواں یا رسول اللہ
کدے میں ول وی ہو جاون نگاہواں یا رسول اللہ
مدینے جان دا مینوں اذن کدھرے عطا ہووے
سبھے عرضاں سبھے درداں سنانواں یا رسول اللہ
بلا کے اپنے روضے تے کرم دی جھات وی پاؤ
گنہگاراں تے کر دیوو عطاواں یا رسول اللہ
میلہ ویکھن پاروں سی میں گھر چھڈیا
میلہ ویکھن پاروں سی میں گھر چھڈیا
اس میلے نے دھیلے مُل دا کر چھڈیا
در در تے اوہ دارُو لبھدا پھردا اے
جس مُورکھ نے داتا تیرا در چھڈیا
توڑوں توڑ نبھاون میں تے ٹُریا سی
اوسے آپنڑے آپ پرایا کر چھڈیا
Sunday, 16 April 2023
میں ویکھیا اوہ چھاں چوں دھپ کڈھن ڈیہا سی
اک دن
میں ویکھیا اوہ چھاں چوں دھپ کڈھن ڈیہا سی
تے خورے کیہڑے رنگ دی تانگھ وچ رنگاں نوں
نند نند کے سٹن ڈیہا سی
بھین دی کدھر گئی اے
چھاننی تے پھڑا
کوئی نیناں تانگھ رچی اے
کوئی نیناں تانگھ رچی اے
اجاں تئیں نیندر کچی اے
اوندیں زلفیں کوں ونج چھیڑیس
ہوا پاگل دی بچی اے
مخمور قلندری
دھرتی دی خالی جھولی نوں کجھ گیتاں دے نل بھر چلیے
دھرتی دی خالی جھولی نوں کجھ گیتاں دے نل بھر چلیے
کجھ خون لائیے اک چوڑی چوں کجھ پتا پانی کر چلیے
اِس انت ہنیرے ٹکڑے تے دیوا اپنے سر دا دھر چلیے
ایہہ جیوے جاگے حشر توڑی اساں مردے آں تے مر چلیے
افضل راجپوت
ماں دے سر دی چادر سی میں
ماں دے سر دی چادر سی میں
مینوں رول کے کی کیتا ای
میں خواباں وچ آن لگا سی
اکھاں کھول کے کی کیتا ای
تیری چُپ دا ہور مزہ سی
اے تُوں بول کے کی کیتا ای
اس دھرتی دا مان گواچا
اس دھرتی دا مان گواچا
لبھناں ایں انسان گواچا
اپنی بھال چ نکلن والا
خورے کیس جہان گواچا
نیہری رُکھ شرینہہ دا لے گئی
لوکا! میرا ہان گواچا
توں آکھیں تے کر جانا واں
توں آکھیں تے کر جانا واں
مرنا اے ناں، مر جاناں واں
پُھلاں تے سرداری اوہندی
میں ویکھاں تے ٹھر جانا واں
لوکی ہس کہ مِلدے مینوں
قسمے میں تے ڈر جانا واں
کوئی نی ٹریا نال تے کلے ٹر پے نیں
کوئی نی ٹُریا نال تے کلے ٹُر پے نیں
ویلے دے لجپال تے کلے ٹر پے نیں
پورے دین دی حرمت دا تے لگی اے
ایڈا وڈا جال تے کلے ٹر پے نیں
کوفہ یثرب مکہ سوچ کے مر نئیں گئے
پیغمبرﷺ دے بال تے کلے ٹر پے نیں
ہر مکھڑے تے زردی ویکھ
ہر مُکھڑے تے زردی ویکھ
جِندڑی ہوکے بھردی ویکھ
اپنے ہاسے کج کے رکھ
ایتھے کوئی نی دردی ویکھ
باہر کوئی ہنگامہ اے
کند کیوں ہلی گھر دی ویکھ
Saturday, 15 April 2023
مائے نی مائے تیرے کھڈونے میرے جڈے ہو گئے
مائے نی مائے
تیرے کھڈونے میرے جِڈے ہو گئے
ہُن اسیں کیہڑا گُڈا گُڈی ساڑاں گے
کہ مینہ وَس پئے
تیرے گوانڈھی مینوں رہندیاں
آپے دُھپ وچ اگ لگ پئی
خط بھیج کے میکوں آکھیے سی
خط بھیج کے میکوں آکھیے سی
ڈو گھنٹے تونڑیں آ ویساں
میڈا دل وی تیز دھڑکدا پئے
میڈا ہاں وی ماندا ماندا ہے
ہنڑ ڈیکھو کے تک آندا ہے
راشد خان عاشر
سر چک کے ڈولا لسی دا
سر چُک کے ڈولا لسی دا
نی اڑئیے انج نہیں نسی دا
وچوں بھانویں دل پیا رووے
اُتوں کِھڑ کِھڑ ہسی دا
تائب رضوی
پیلاں پکیاں گولاں پکیاں پک گئے نی ہن بیر مسیرا
پیلاں پکیاں گولاں پکیاں پک گئے نی ہن بیر مسیرا
منجا بوہڑ دی چھاویں پائیے ہاڑ دی گرمی ڈھیر مسیرا
سونے رنگیاں کنکاں اگیاں نکی عید وی آ گئی اے
پہلے رل مل واڈھی کرئیے سوٹ لواں گی فیر مسیرا
شہباز کاوش
دکھاں درداں ماری دنیا
دُکھاں، درداں ماری دُنیا
ویکھ لئی اے ساری دنیا
تیرے مُکھ توں واری دنیا
توں جِتی، میں ہاری دنیا
دنیا اوہنوں یاد کرے گی
جِہنے دلوں وساری دنیا
نی اڑیو ونگاں وکنے آئیاں
نی اڑیو ونگاں وِکنے آئیاں
نی اڑیو ونگاں وکنے آئیاں
اسیں وی رنڈے ہتھاں دے وچ
چُک ہتھکڑیاں پائیاں
نی اڑیو ونگاں وکنے آئیاں
اسیں سراں تے قبراں چُکیاں
میں نچدی کدوں ساں نچائی گئی آں
میں نچدی کدوں ساں نچائی گئی آں
میں عزت کسے دی لٹائی گئی آں
ایہہ کس نے وسائے ایہہ کیوں کوٹھے وسے
ایہہ عورت کیوں روئی، ایہہ کیوں مرد ہسے
دسو ایہہ کس نے جنازے خریدے
کس نے آخر کفن کھسے
واہنے پیریں وڈھ لتاڑے لو دی سڑکن سینے بالی
ساڑھ ستی
واہنے پیریں وڈھ لتاڑے
لو دی سڑکن سینے بالی
واڈھی کیتی
کھبڑ وٹے، پنڈاں بنھ سراں تے چائیاں
دھاکاں لائیاں
توں ہر جانا ای مڑ نہ آکھیں
توں ہر جانڑا ای، مڑ نہ آکھیں
میں مر جانڑا ای، مڑ نہ آکھیں
توں ہاسے نال بھانویں آکھیا
میں کر جانڑا ای، مڑ نہ آکھیں
میرے اندر جھاک نہ پاویں
جے گھر جانڑا ای، مڑ نہ آکھیں
Friday, 14 April 2023
کنکاں پک کے سونا ہوئیاں
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
وساکھی دی بولی
کنکاں پک کے سونا ہوئیاں رنگ محنت نوں لگے
واڈھی پہ گئی اک ارداس ہے، ڈاھڈا ہن نہ ٹھگے
جٹ ویکھدے وساکھی والا میلہ
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
وساکھی دی بولی
جٹ ویکھدے وساکھی والا میلہ
موڈھیاں تے ڈانگاں ترھ کے
کنکاں دی واڈی اے
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
وساکھی دا ماہیہ ٹپہ
کنکاں دی واڈی اے
ملن وی نئی دیندی
ماں سجناں دی ڈاڈی اے
کنکاں پکیاں نے
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
وساکھی دا ماہیہ ٹپہ
ساوے کاں ماہیا
کنکاں پکیاں نے
ہن پنڈ نوں آ ماہیا
اک نوی وساکھی آندی اے
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
اک نوی وساکھی آندی اے
بدلاں نوں چُمدی ہوا وچ جھولدی
سنہری فصل جد جٹ نوں بلاندی اے
اس ویلے ای بس وساکھی آندی اے
بھنگڑے تے گدے دی ٹولی رل کے
واڈھی پھانڈی سانجھی اے رل مل دانے ڈھوندے نیں
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
کچے کوٹھے چوندے نیں
ماڑے گارا گوندے نیں
واڈھی پھانڈی سانجھی اے
رل مل دانے ڈھوندے نیں
عرفان کھوکھر
چڑھی وساکھی واڈھے بیٹھے
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
چڑھی وساکھی واڈھے بیٹھے
پکی کنک وڈھیچن لگی
تکھی دُھپے بھریاں بجھیاں
ادھی رات گہویچن لگی
کہن خدا دا حصہ گھلّو
کنکاں پکیاں موجاں لگیاں
کُل جگت دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
کنکاں پکیاں، موجاں لگیاں
کِھڑ کِھڑ ہاسے ہسن سکھیاں
آئی وساکھی وجے ڈھول
گھر گھر پکے مِٹھے چؤل
پرت رہیا اے موسم پاسا
واہیوان دے مکھ تے ہاسا
چار چوفیرے کنکاں ای کنکاں فیر وی کھائیے گھاٹا
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
ساڈا ایٹمی چکی دا آٹا
نی سیئو
ساڈا ایٹمی چکی دا آٹا
چار چوفیرے کنکاں ای کنکاں
فیر وی کھائیے گھاٹا
نی سیئو
میں کھلواڑ وانگ جینا اے
کُل جگ دے پنجابیاں نوں وساکھی دیاں ودھائیاں
وساکھی تے اجاڑا
میں اجیہا کھلواڑاہ ہاں
جہنوں پھلہے جڑن توں پہلاں ای
شریکاں نے اگ لا دتی
ہاڑ دی دھپ تے سون دے بلے نے ایکا کیتا
چٹے کپڑے منگدی مر گئی
امی لئی
چِٹے کپڑے منگدی مر گئی
دل دِیاں چِیکاں کتھے سناں
کِکر کنڈے، نیڑے میرے
مر گئی آں میں کیہنوں دساں
ماں دی قبرے رنگی چُنی
گُھنڈ قبر دا کیویں چُکاں
جیہڑا سر وی ایتھے جھکیا ہویا اے
جیہڑا سر وی ایتھے جُھکیا ہویا اے
اِنج ای سمجھو مریا مُکیا ہویا اے
اوہنوں مندر مسجد لبھدے پِھردے نیں
جیہڑا کِدھرے اندر لُکیا ہویا اے
شہزاد جوئیہ
وڈے کم ایں دنیا تے کر تے ڈکھائے نی
وڈے کم ایں دنیا تے کر تے ڈکھائے نی
بڈی قوم اپنی تے احسان لائے نی
تیکوں داد جانباز ڈیواں نہ کیویں
جو سوریں کوں سوہناں چا سونڑیں پوائے نی
جانباز جتوئی
پلکاں اوہلے نہ لکا لکا کے رکھ
پہوں دے سپنے
پلکاں اوہلے
نہ لُکا لُکا کے رکھ
پہوں دے سپنے
پہوں دے سجدے
تختاں دیاں اکھاں
جد وی سر توں ڈھیہہ جاندی اے
جد وی سر توں ڈھیہہ جاندی اے
پیراں جوگی رہ جاندی اے
جہڑی نار خریدی ہووے
مہنے سارے سہہ جاندی اے
ہمت ویکھوں بیڑی دی وی
نال طوفاناں کھیہہ جاندی اے
مینوں لے کے جان دی ضد نہ کر
مینوں لے کے جان دی ضد نہ کر
ایویں بھُکھا مروان دی ضد نہ کر
گڈی چڑھدیاں پولیس نے نپ لینا
تھانے چھتر پوان دی ضد نہ کر
توں تے رو کے جان چھڑا لینی
مینوں اندر کران دی ضد نہ کر
دکھ سجناں دے نیتے
دکھ سجناں دے نیتے
لوکی پڑھن نمازاں جاندے
چاہواں نال مسیتے
اساں دکھ سجناں دے نیتے
بلھیا تیرا نو لکھا ایہہ چرخہ
جد وی ڈاہیا
رونق میلے مک جاندے نیں
رونق میلے مُک جاندے نیں
ساہ جس ویلے رُک جاندے نیں
جیہڑے کہندے جان توں پیارا
لوڑ پوے تے لُک جاندے نیں
بِیج کے جے نہ راکھی رکھیئے
طوطے فصلاں ٹُک جاندے نیں
Thursday, 13 April 2023
میں جندرا ویکھ کے مڑ آیا اوس گھر وچ میری ماں نئیں سی
میں اجڑے پنڈوں تریا ساں کہ شہر چ جا کے وساں گا
میں ہنجو ماں دے ویکھے نہ کہ شہر چ جا کے ہساں گا
اوہ روئی سی کُرلائی سی، اوہ دیندی رہی دہائی سی
اس جگر نوں چیرا دتا سی، میرے متھے دونی لائی سی
میں دوروں ہتھ ہلایا سی اوہ بڑی دور تک آئی سی
میں پچھے مُڑ کے ویکھیا نہ میرے اگے میری کمائی سی
میں عید منا کے کی کرناں
مینوں ہار سنگھار دی لوڑ نئیں
میں سج سنور کے کی کرناں
تُوں مینوں دِید کرا دے بس
میں عید منا کے کی کرناں
عالیہ شاہ
چیتر وچ تاں سب کھڑے ون
گل داؤدی
چیتر وچ تاں سب کھِڑے وُن
مگھر پوہ کوئی کِھڑے تاں منّاں
اس نے واسے سختیاں سہہ کے
سردی نال بھِڑے تاں منّاں
عجب کمال اے عین خزاں وچ
داؤدی نی صورت کھِڑنا
مرضی یار سجن دی من لے اپنا حکم چلاویں نہ
مرضی یار سجن دی
مرضی یار سجن دی من لے اپنا حکم چلاویں نہ
راضی کر لے یار پیارا در توں سیس اٹھاویں نہ
تیرا یار تینوں آزمائے کھووے سُکھ، دُکھ جھولی پاوے
فانی دنیا دے وچہ پے کے یارا دھوکا کھاویں نہ
جس تو آپیں لے کے کھاویں دے کے کی اوہنوں برماویں
اوتھے لِفنے باہجھ نہیں چارا اُچی نظر اٹھاویں نہ
میرا سکا حلق بیاس دھپ نچوڑ کے پانی پیواں
میرا سُکا حلق بیاس
دُھپ نچوڑ کے پانی پیواں
فیر وی بُجھے نہ پیاس
میرا سُکا حلق بیاس
شہر تے ہوئے سُن مسنے
آ قبراں نوں چلیے
لاشاں چُک سراں دے اُتے
جھوٹھی تریخ پڑھا کے
جُھوٹھی تریخ پڑھا کے
ساڈے ہتھ چھنکنا پھڑا کے
ہُن ساتھوں کی چاہندے او
سانوں کی آندے او
مجاہد تے غازی قصہ ہوئے
اسیں قید ہوئے
تسیاں بلھاں لئی وی سوچو
تَسیاں بُلھاں لئی وی سوچو
میرے دیس دے دولتمندو
تے پردھانو
آپ تاں سُکھی جِیندے او
مِنرل واٹر پیندے او
دیس دا پانی کیوں نئیں پیندے
ایہہ پنڈی نئیں کوئی کوفہ ہے
ایہہ پنڈی نئیں کوئی کوفہ ہے
جتھوں ہر پھیریں ساکوں لاش ملی
جتھوں جیونڑ دی ناں آس ملی
ایہہ پنڈی نئیں کوئی کوفہ ہے
جتھاں وسوں دے ارمان لٹے
جتھاں درداں دے درمان کٹھے
Wednesday, 12 April 2023
رنگ لیائی سک متراں دی
عارفانہ کلام
رنگ لیائی سِک مِتراں دی
مُک گئی کالی رات غماں دی
کھِنڈ کھِنڈ پئی خُشبو فجراں دی
چُپ چپیتی رخصت ہوئی
دنیا وچوں فصل خزاں دی
تن من دے وچ چانن لگا
رنگ لیائی سِک مِتراں دی
تیرے ملن دی چاہ توں ودھ کے
پیار ہُندیاں دیر تاں نئیں لگدی
تیرے ملن دی چاہ توں ودھ کے
راہواں دا خضرؑ کون سی
تُوں اپنیاں اکھاں میری چُنی نال بنھ لیؔاں
تے تیرے جُثے دی خُشبو
مینوں کِنھے ای چنہاں لنگھا دِتے
پھٹ جگر دا ہس کے سینا پیندا اے
پھٹ جگر دا ہس کے سِینا پیندا اے
دھوکھا کھا کے غصہ پینا پیندا اے
اس جہاں دے ایڈے سخت اصول نے میاں
مرنے تیکر ایتھے جینا پیندا اے
ندیم افضل
عزت بیلی رب ای دیوے
عزت بیلی رب ای دیوے
لوک تے خالی کرن بکھیڑے
او دسے چار چفیرے چانن
سٹن وچ اے گھپ ہنیرے
او دسے درس عاجزی دا
اے دسن سانوں اچے ڈیرے
ہک وسنی مینڈے وطنے نی
ہک وسنی مینڈے وطنے نی
کیہا چیتر اوتھے نیارا وے
پُھل بُوٹیاں نال سنگھارا وے
کیہا ساون سبز سہانا وے
اسّا کتا بھی اُس نا پیارا وے
جد سرہیوں جوان ہو جُلنی اے
جندڑٸیے ہنجواں دی رت آئی
امورت
ہنجواں دی رُت آئی
جِندڑئیے ہنجواں دی رُت آئی
چیتر لنگھیا وصل پنے دا
پَوناں نے اگ لائی
فِر ہنجواں دی رُت آئی
نین تِرے سرگی دے تارے
ڈبا بحر عشق دریا وے جانداں پیا تھلے تھلے
ڈُبا بحر عشق دریا وے جانداں پیا تھلے تھلے
جے تُوں رُڑھدے نُوں پار لگاویں یارا تیری بھلے بھلے
صبر شکر وراثت میری ہور کوئی چیز نہیں چُکدا تیری
تِیجی عاجزی دے دے مینوں تے سب کچھ پلے پلے
حِرص ہوا نے مینوں نپیا، نام خدا دا میں نہیں جپیا
جدوں آوے گا حشر دیہاڑہ تے سر میرے کھلے کھلے
دو ویلے دی روٹی پچھے
اک روٹی
رُوح جُثے دی جوٹی پِچھے
دو ویلے دی روٹی پِچھے
صبح توں لے کے شاماں تِیکر
محنت دے میں بھنے ٹھِیکر
سڑکاں اُتے روڑی کُٹی
سدھراں دی نکسیری پھُٹی
اجڑی جھوک وسا تے مناں
اُجڑی جھوک وسا تے مناں
پیرا یار ملا، تے مناں
جیویں دلبر تڑپایا ای مینوں
ہور کوئی تڑپا، تے مناں
ہتھ چھڈ کے جا سو واری
دل میرے چوں جا، تے مناں
جنت ورگا پنڈ تے پنڈ دے پیار دیاں تصویراں
جنت ورگا پِنڈ تے پِنڈ دے پیار دیاں تصویراں
اکھاں وِچ نیں اج وی ہسدے یار دیاں تصویراں
لوکاں بھانے شعر نیں اُنج پر میں بناؤندا رہناں
اک تھاں رُک کے چوگاں چُگدے ڈار دیاں تصویراں
جی کردا اے فِر اک واری اک پنجاب وساواں
کٹھیاں کر کے آر دیاں تے پار دیاں تصویراں
Tuesday, 11 April 2023
توں پہلے ہاویں کئے بئے تراویں
تُوں پہلے ہاویں کئے بئے تراویں
توں انج تاں ناویں، کئے بئے تراویں
میں تیڈے ناویں ہاں اُکا بُکا
توں میڈے ناویں، کئے بئے تراویں
افکار علوی
بدل وسدا کنڑی کنڑی
بدل وسدا کنڑی کنڑی
ویکھو نی سیئو جھڑی بنڑی
کمیاں دے پُھل کھڑ کھڑ ہسدے
پانی دے وچ تردے نسدے
بھیت دلاں دے مول نہ دسدے
اینہاں بھانڑیں کھیڈ بنڑی
یاں رونیاں راہ تکنی اکھ سج ونجسی
رونیاں رونیاں راہ تکنی اکھ سج ونجسی
دِیوا بُجھ ونجسی
ٹُرنیاں ٹُرنیاں پنجرہ کدھرے ڈھے ویسی
پینڈا رہ ویسی
وگنیاں وگنیاں اتھرو اکھیاں گھن ویسن
جندڑی رِنھ ویسن
چھچھے نیے کڑئیے
چھچھے نیے کُڑیئے
چھچھے نیے کڑیے
شہر کراچی وچ کیہی ڈاہڈی یاد آئی ایں
بھیڑا شہر چھچھے توں دُور
اپنے لیکھوں میں مجبور
دُنیا ٹکٹ کٹا کے بہہ گئی
نی سئیو درداں ڈیرے لائے
نی سئیو
درداں ڈیرے لائے
ویکھ حوصلہ ساڈا سجن ہتھیں قبریں پائے
نی سئیو درداں ڈیرے لائے
ایہ اکلاپے ماری جندڑی کی لاہنی کی پَونی
کجلا بالن بنیا، پَے گئی اکھ تندوری تَونی
میں ہن امی کیہنوں آکھاں
رُوح جد میری جمی، سکھیا
سب توں پہلاں امی سکھیا
ٹُبکے وچ سمندر تُوں ایں
علم دا پہلا اکھر تُوں ایں
تیرا پیار انمول رئیا نئیں
شہد وی تیرے بول جیا نئیں
Monday, 10 April 2023
تینوں آنی موت یقینی بعدوں مرن حساب یقینی
تینوں آنی موت یقینی
بعدوں مرن حساب یقینی
گُھٹ گُھٹ پینا وقت پیالہ
آخر ہونا ختم یقینی
نال خوشی دے اکھیں اتھرو
نال خوشی دے غم یقینی
ساڈے نال ترو ہویا اے
بھریاں پین تے ہنیری چلی
واڈے نال ترو ہویا اے
ساڈی بولی ماں بولی نئیں
ساڈے نال ترو ہویا اے
عدنان بھٹہ
ٹکڑے آندے پن کے دل نا ٹھوٹھا گھن کے
ٹُکڑے آندے پِن کے
دل نا ٹُھوٹھا گِھن کے
گُمیا کُجھ ہدراتی نا
ڈِیوا چیکے راتی نا
دُھواں رووے باتی نا
رہ گیا مان چواتی نا
آپنا گراں ہووے توتاں دی چھاں ہووے
آپناں گراں
آپنا گراں ہووے
تُوتاں دی چھاں ہووے
وانڑیں دی منجی ہووے
سِر تلے بانہہ ہووے
شملہ اُچیرا رکھاں
ہتھ وِچ بٹیرا رکھاں
نکے نکے گھر چِڑیاں دے
نِکے نِکے گھر چِڑیاں دے
وڈے وڈے ڈر چڑیاں دے
ڈِھیم ماریاں اُڈدِیاں کیوں نہیں
کُھلدے کیوں نہیں پر چڑیاں دے
جیوں فقیر دی کُلی ہوون
رُکھاں اُتے گھر چڑیاں دے
مینڈھے منے آں بچاؤ
پنجابی، ہندکو، چھاچھی زبان چ شاعری
مینڈھے مِنے آں بچاؤ
اٹکاں نیاں زیارتاں تے ونج ونج کے
پَیر بَلنیاں دُھپاں وِچ ساڑ ساڑ کے
اللہ چن جھولی پایا، ڈِیوے بال بال کے
تیل پا پا کے، جھنڈے چاہڑ چاہڑ کے
جدوں مِنے چھیویں سالے وِچ پیر دَھریا
جوان بھیناں نِیاں دِلاں وِچ وَس وَس کے
برٹش ہاں نہ پاکی ہاں اک عاجز بندہ خاکی ہاں
برٹش ہاں نہ پاکی ہاں
اک عاجز بندہ خاکی ہاں
میں وچ ولائیت رہندا ہاں
دُکھ درد ہزاراں سہندا ہاں
نہ ساڑی ہاں نہ لہنگا ہاں
اک لِیراں لَتھی ٹاکی ہاں
لکھ لکھ شکر خدا نا راہیو راہ وچ ہک سراں تاں ایہ
پنجابی، ہندکو، چھاچھی زبان چ شاعری
لکھ لکھ شُکر خدا نا راہیو! راہ وچ ہک سراں تاں اَیہ
رات سفر نی کٹن واسطے امن امان نی تھاں تاں ایہ
سُن اوئے کُہاڑی والیا سنگیا! ساوا بُوٹا ٹُکن گناہ وے
کیہڑی غلطی کرن لگا ویں، اپھل سہی پر چھاں تاں ایہ
پار سمندروں خط آیا وے، دُور وسینیاں سجناں ناں
بھاویں مینڈے ناں نئیں آیا، اس وچ مینڈا ناں تاں ایہ
Sunday, 9 April 2023
بعد مرن دے وی میں جیواں
مرنوں پہلاں مرن
جی کردا اے دنیا چھڈ جاں
لا کے پھندا سُولی چڑھ جاں
یا پھیر زہر دی گولی کھا کے
چُپ چپیے قبرے پے جاں
رون فیر سارے باجھوں میرے
قدر تے جانن باجھوں میرے
جے ویلا ویہل دیندا تے
جے ویلا ویہل دیندا تے
ذرا کو ہور جی لیندے
دو اتھرو ہور سُٹ لیندے
دو اتھرو ہور پی لیندے
شفیق قریشی
تیڈا خیال اکھیں دی امان گھندا پئے
اوندے بدن دے صحیفے دا کتنا حافظ ہاں
وصال ڈے کے میڈا امتحان گھِندا پئے
خدا رکھے تیکوں پلکیں دی آم شام دے وچ
تیڈا خیال اکھیں دی امان گھندا پئے
عزیز شاہد
ہجر تیرا تاں ایویں وسمیاں وسمیاں بیٹھا راہندے
ہجر تیرا تاں ایویں وسمیاں وسمیاں بیٹھا راہندے
بُڈھڑے ونڑ تے تلے جیویں بُڈھڑا بیٹھا راہندے
جڈاں دا تھئے نال مسیت دے جھیڑا ساڈا جیویں
اللہ سائیں وی اپڑیں گھر وچ کلہا بیٹھا راہندے
فیاض کاسی
سورج ٹردا نال برابر دن کیوں لگن سال برابر
سورج ٹُردا نال برابر
دن کیوں لگن سال برابر
وِتھ تے سجنا وِتھ ہوندی اے
بھانویں ہووے وال برابر
اکھ دا چانن مر جاوے تے
نیلا، پیلا، لال برابر
توبہ کیتی غلطی دی کر سوری لے
توبہ
کیتی غلطی دی کر سوری لے
لاہ متھے توں پہوری لے
کر بیٹھا ایں جو کرنا سی
منجے تھلے پھیر ڈنگوری لے
چھڈ جھوٹے خاب تے شان درازی
چھوڑ دے لانی سٹے بازی
الف انار ب بکری پ پنکھا اج وی چیتے آوندے نیں
الف انار ب بکری پ پنکھا اج وی چیتے آوندے نیں
بچپن دے او یار پرانے اج وی چیتے آوندے نیں
سو پنجاہ نال بیشک بھانویں اج دیہاڑی لنگھدی نئیں
باپ تو لینے وڈے آنے اج وی چیتے آوندے نیں
بچیاں کول سلیٹ تے پھٹی اج استاداں کھو لئی اے
سانوں پٹھیاں قلماں کانے اج وی چیتے آوندے نیں
Saturday, 8 April 2023
کون پروہنا آیا سنگدا
کون پروہنا آیا سنگدا
دل نہ دیوے، اکھیاں منگدا
بھیناں! اوتھے سورج اُگدا
بی بی! جیہڑے پاسوں لنگھدا
نسرین انجم بھٹی
کوئی نہ ونڈدا دکھ نے مائے
کوئی نہ ونڈدا دُکھ نے مائے
ہر کوئی کھوندا سُکھ نی مائے
گلاں نال ای ماری جاندے
مٹی وچوں اُٹھ نی مائے
نور حسن ارمان
جد وی اوہدے سامنے بہنا کج نئیں کہنا
جد وی اوہدے سامنے بِہنا، کُج نئیں کہنا
چُپ کر کے بس تکدیاں رہنا، کُج نئیں کہنا
عشق سکولے ایہو پہلا درس میں سِکھیا
چُپ کر کے ہر دُکھڑا سہنا، کُج نئیں کہنا
اسدالرحمٰن ڈوگر
مریاں کولوں منگدے لوکی
مریاں کولوں منگدے لوکی
جیوندیاں کولوں سنگدے لوکی
کہندے سی جو نال مراں گے
چُپ چپ کولوں لنگھدے لوکی
خوف خدا دا کھاندے نہیں گے
ویکھاں وکھرے ڈھنگدے لوکی
ٹھنڈی سیت ہوا پوہ مانگھ دی گھلدی اے
ٹھنڈی سیت ہوا پوہ مانگھ دی گھلدی اے
بدھی گڈھڑی یاداں دی پئی کھلدی اے
چیتے آئی کٹھیاں بہہ کے چاہ پیتی
تتی ہنجھ پئی ٹھنڈی گلھ تے ڈہلدی اے
امبراں، بدلاں ورگی اک پھُلکاری نوں
تک تک سرہوں کھیتاں وچ پئی پھلدی اے
اج وارث ویکھ پنجاب نوں تے کر کوئی تدبیر
اج وارث ویکھ پنجاب نُوں تے کر کوئی تدبیر
ایتھے کارے ہو گئے ڈاہڈڑے تیری لُٹی گئی جاگیر
کوئی کیدو نظراں لا گیا تیرا پھٹ گیا پنجاب
اج رل کے وسنا لگدا اک سُفنا تے اک خاب
سُولاں دیاں ہون حفاظتاں ایتھے ساڑے جان گلاب
تیرے جنت دیس چہ وارثا سانوں پل پل ملن عذاب
ڈھڈ دی اگ بجھاون پاروں گل وچ پھندے ویکھ لئے
ڈِھڈ دی اگ بُجھاون پاروں گل وِچ پھندے ویکھ لئے
آٹا چینی لین دے پاروں متھے رنگے ویکھ لئے
دِھی دے ساک دی جھٹ پٹ مُورکھ ایویں ہاں کر دتی سی
سٹھ سالہ اس بابے دے جد پیلی بنّے ویکھ لئے
پُٹھیاں سِدھیاں سوچاں سوچن نال شریکاں مرنا نہیں
دوڑاں لا لا کوٹ کچہری بُوتھے اڈے ویکھ لئے
جھوٹیاں عزتاں لبھدا جہڑا عاشق نئیں سودائی اے
گیت
جُھوٹیاں عزتاں لبھدا جہڑا عاشق نئیں سودائی اے
عشق دی سب توں وکھری عزت گلی گلی رسوائی اے
جھوٹیاں عزتاں لبھدا جہڑا ۔۔۔
عشق دا مذہب سب تو وکھرا عشق دیاں کیا باتاں
نہ ایہہ منے رسماں ریتاں نہ ایہہ پچھے ذاتاں
مانڑ عشق دا چا نئیں سکدی ایہو بے پرواہی اے
Friday, 7 April 2023
اللہ میاں اتے ای رہ
اللہ میاں اتے ای رُہ
کجھ وی کرئیے کجھ نہ کہو
کھلھی وچ کچہری سڑئیے
فاقے مریئے ہوکے بھرئیے
کھوہ لئیے ہتھوں نہ سڑئیے
حاکم نال گلہ جے کرئیے
پبجابی دوھے نعیم گیلانی
پبجابی دوھے
٭٭٭٭٭٭٭
دَھرکے مشالاں کند تے ایوین وخت نہ پال
جے تُدھ نہیر مکاونیں دل وچ دیوے بال
٭٭٭٭٭٭٭
مرنے پر مُک جاوندے شہہ زوراں دے زور
دھرتی دیندی میچ کے، قد برابر گور
٭٭٭٭٭٭٭
ہاڑا! شہر سلوک دے کیتے کس برباد
وچ دلاں دے تھی گئے قبرستان آباد
٭٭٭٭٭٭٭
جان لبھاں تے آ گیئو، وِرلے آون ساہ
سُفنے وچ وی یار دے ملن دی ناہیں راہ
٭٭٭٭٭٭٭
نعیم گیلانی
ونجھلی وانگ تماشا ساں
ونجھلی
اکھاں وِچ اک سپنا سی
یا سچی مُچی اپنا سی
ونجھلی وانگ تماشا ساں
یا سچی مُچی ہاسا ساں
یا جگ دی اکھ دا ہاسا ساں
سارا شگفتہ سارہ شگفتہ
حقیقت میڈی کیا میں ہک قلاش شاعر ہاں
حقیقت میڈی کیا پُچھدو میں ہِک قلاش شاعر ہاں
میں غم کھانداں، الم پیندا ںوڈا اوباش شاعر ہاں
حوادث نے میکوں جانباز مٹی وچ مِلا چھوڑئیے
جے سچ پُچھدو تاں درداں دی میں زندہ لاش شاعر ہاں
جانباز جتوئی
بھانویں پلکاں بھار توں ٹریا
بھانویں پلکاں بھار تُوں ٹُریا
ساڈے دل وچ بڑکاں پئیاں
لہو ای لہو اے عرشاں تیکر
کیہڑے دل وچ تِڑکاں پئیاں
رب دا ناں وی کم نہ آیا
فیر فقیر نوں جِھڑکاں پئیاں
عدنان بھٹہ
ذات پات ریت رواج پواڑے
پواڑے
چن اکھاں وِچ
یاداں دے موسم سی کے
آساں دے ہار پرو کے
وچھوڑے دا وِش پی کے
سُفنے جد عشق دے ویہڑے وڑدے
اماں چپ چپیتا رہناں ہن میں کلم کلا بہناں
اماں! چُپ چپِیتا رہناں
ہن میں کلّم کلّا بہناں
چھڈ کے ٹُر گئی تُوں جدوں دی
ایویں بُجھیا بُجھیا رہناں
پِت نال بھریا پِنڈا لے کے
کچیاں کندھاں نال میں کھیہناں
بن کے رحمت مصطفیٰ ہے آ گئیا
عارفانہ کلام حمد نعت منقبت
بن کے رحمت مصطفیٰﷺ ہے آ گئیا
دین خالق دا ہے اج رنگ لا گئیا
بن کے رحمت مصطفیٰﷺ ہے آ گئیا
نور آقاﷺ دا جہاں تے چھا گیا
ویکھ کے چن وی ہے اج شرما گئیا
بن کے رحمت مصطفیٰﷺ ہے آ گئیا
ناں او مٹی دی کٹوی ناں او لکڑ دی ڈوئی
ناں او مٹی دی کٹوی
ناں او لکڑ دی ڈوئی
ناں او نکی جئی چلہانی
ناں او رہی کچی رسوئی
ناں او انگیٹھیاں دے سیکے
ناں او کالی جئی لوئی
Thursday, 6 April 2023
حرام دی جمی تے منجی تے بولن لگ گئی
پلِیت کڑی
حرام دی جمی تے منجی تے بولن لگ گئی
تے اوہدے ہاسے نال کاغذ بِجھن لگ پئے
میری جِیبھ تہانوں دُھخدی اے
تے میری چُپ بھانڈے مانجھدی اے
میرے ہاسے نُوں کون پُچھے
پریت پرم دے پیالے پی توں
پریت پرم دے پیالے پی تُوں
قوم توں صدقے گھولے تھی توں
آپنڑے کیتے محض نہ جی توں
قوم دا بنڑ تُوں بھاگ سُہاگ
رب دا ناں من ہُنڑ تاں جاگ
جانباز جتوئی
چڑیاں وگ گئیاں واہئیاں نال
چڑیاں وگ گئیاں واہئیاں نال
جھیڑے رہ گئے رائیاں نال
ساڈے دل دے شاہ ناراض ہین
سن کے لگے شاہئیاں نال
ہجر فراق دے سنگ اے زندگی
آج کل بہوں بے رنگ اے زندگی
جہڑا ہنھیراں وچ دیوے بالدا اوہو ویلے پیر اے
ویلے دا پیر
سچ نوں کوئی نئیں مندا
سچ دی کوئی نئیں مندا
سچ دا ایس وستی وِچ قحط اے
دکھ درد تے فاقے سہہ کے
فرعوناں یزیداں نال کھیہ کے
شہر کیہ آ گیا دل بن ٹھن کے
شہر کیہ آ گیا دل بن ٹھن کے
رہ گیا شوق تماشا بن کے
نِیوِیں پا کے نہیں جینا سِکھیا
وَیرِیاں اَگے رہے ہاں تن کے
ساڈی مِٹی چ بغاوت سی بڑی
تیرا کجھ دوش نئیں سی کَنکے
ماں دے دل چوں غم نہیں مکدے
نِکے نِکے پَنج بَچے سی
پَنجے ای بیمار بڑے سی
ماں نے گھر دے کَم وی کِیتے
نالے بچے سانبھے
اک ماں اے
بیمار بڑی اے
دکھاں دی اخیر نئیں ہوندی
دُکھاں دی اخیر نئیں ہوندی
درداں دی تصویر نئیں ہوندی
ڈنگ بڈنگ کمان والے دی
اُکا کوئی جاگیر نئیں ہوندی
جھوٹھ موٹھ دے سُفنیاں دی تے
سچی کوئی تعبیر نئیں ہوندی
Wednesday, 5 April 2023
خورے ساڈی نیت کیہ سی
کُوک
خورے ساڈی نِیّت کیہ سی؟
دل پُنگرن توں پہلاں ای تِیلا تِیلا ہو گیا اے
جِہڑیاں رُتاں نے آ کے سانوں پُھل بنانا سی
اوہ کِدھرے ہور ای تنبو تان کے
جا سُتیاں نیں
اس رب دا نا وکیل میری کوڑی ہر دلیل
اس رب دا نا وکیل
میری کُوڑی ہر دلیل
کُجھ میں وی آں وکیل
اُس رب دا نا وکیل
کاشف شہزاد زیدی
دکھاں مینوں گھیر نچایا آٹے دے اک سیر نچایا
دُکھاں مینوں گھیر نچایا
آٹے دے اک سیر نچایا
نچنا نہیں سی ذات اساڈی
بس بختاں دے پھیر نچایا
نچدا نچدا ڈِگاں بھاویں
غرضاں، لوڑاں فیر نچایا
کہڑے رکھ نوں پچھاں کہڑی راہ تے بھالاں
کہڑے رُکھ نوں پُچھاں
کہڑی راہ تے بھالاں
کہڑی گُٹھ چوں لبھاں
پیار کھڑیجے ہوئے
بوڑھاں تھلے رل کے کھیڈے
اکھ دا کھاہدا تیر اے بھا جی
اکھ دا کھاہدا تیر اے بھا جی
دل تاں لیرو لیر اے بھا جی
صاحباں نال اے یاری لگی
اگے جو تقدیر اے بھا جی
بندہ ویکھ کے تھاں مر جاوے
حالاں ایہہ تصویر اے بھا جی
ہن تے ہور وی گہرا ہو گیا اے مطلب اینا باتاں دا
ہن تے ہور وی گہرا ہو گیا اے مطلب اینا باتاں دا
نہ سڑکاں دی بھیڑ گئی، نہ اکلاپا ذاتاں دا
رُشنائی دے ٹوٹے کر کے آپ ہنیر کمایا اے
تاریاں کولوں ٹُٹ نہیں سکدا مان ہنریاں راتاں دا
ہن اصلیت کُھل گئی اے تے رووو اپنیاں عقلاں نوں
کندھاں نُوں جد پوچیا سا جے، موسم سی برساتاں دا
راویے نی راویے ہن کیوں نی چلدی
راویے نی راویے
ہن کیوں نی چلدی
ہس ہس کھیڈ کھیڈ
لہور دیاں کندھاں نال
ہن کیوں نی وجدی
راہیا وے راہیا
تیری یاد اسانوں منس کے کجھ پیڑاں کر گئی دان
تیری یاد اسانوں منس کے
کجھ پیڑاں کر گئی دان وے
ساڈے گیتاں رکھے روجڑے
نہ پیون نہ کجھ کھان وے
میرے لیکھاں دی بانہہ ویکھیو
کوئی سدیو اج لقمان وے
Tuesday, 4 April 2023
ہن میں رونا چھڈ دتا اے
دُکھ
ہُن میں رونا چھڈ دتا اے
لوکاں نوں نصیباں نوں
تے اپنے دُکھاں نوں
روواں کیہہ
رون نال کیہڑا کجھ چنگا ہو جاندا
عشق گھڑے دا مٹھا پانی پی نہ بیٹھیں زہر اے کاکا
عشق گھڑے دا مِٹھا پانی
پی نہ بیٹھیں زہر اے کاکا
اوہدی اپنی موج اے تے فر
ساڈی اپنی لہر اے کاکا
اکرم ریحان
اچے محل منارے بن کے دل دیاں کلیاں ڈھاندے
اولھے
اُچے محل منارے بن کے دل دِیاں کُلیاں ڈھاندے
لمیِاں کاراں کوٹھیاں بنگلے بندے نُوں گُھن لاندے
وڈھیِں محلیں وسن والے کیؤں نِکے اکھواندے
ڈِڈھ دی اگ بجھاون خاطر ماڑے سیس نواندے
اوہو بَھیڑا بنڑ جاندا اے جیہڑا پہلوں بولے
ایسے کارن ڈردے لوکی رکھ لیندے نیں اولھے
احسان باجوہ
پڑدے پوندے نئیں عقل تے ہووے جہڑا
پڑدے پوندے نئیں عقل تے ہووے جہڑا
مصطفیٰﷺ دے گھرانے دی صحبت اندر
ڈیوے مِسمے تاں کوئی وی نہ اٹھ کے گیا
جانڑدے ہن جو اے ہے بقاء دا سفر
معرکہ حق و باطل دا ہویا جدنڑ
جان واری چہ بچیاں سنڑیں سیداں
سنجا ویہڑا گونگی وا تے ہلدا بوہا
رات دا کی اے
سنجا ویہڑا
گونگی وا
تے ہلدا بُوہا
گُجھیاں چیکاں
ڈریاں کدھاں دے لے کردے
سرمی دے پیلے پھل تے کچا رستہ الیسی
سرمی دے پیلے پھل تے کچا رستہ الیسی
تُو ڈیکھیں میڈی جھوک اُتے پٹکا الیسی
چُپ میں تے میڈے بال وی چپ ہن نا الیسن
چُپ ہے میڈا بابا جو ہنڑیں ڈاڈا الیسی
ہئی پُچھدی میڈے نال کیا تو پیار کریندیں
او کوں پک ہئی جو ایں گال اُتے گونگا الیسی
کل پرسوں دی گل اے پانڑی دی چھل اے
کل پرسوں دی گل اے پانڑی دی چھل اے
راوی دے کدھے میں دو پکھوں پدھے
منظر عجیب ہائی محبت عجیب ہائی
عقیدت عجیب ہائی تے قربت عجیب ہائی
جوڑے حسین ہان اصل اصیل ہان تے رج کے شکیل ہان
میڈے دل کو بھانڑے میں گھتے چا دانڑے
جیہڑا حال اے ساڈا اے بس سوہنڑے سانول کیتے
جیہڑا حال اے ساڈا اے بس سوہنڑے سانول کِیتے
اوں نکھڑ کے سمجھو واہندے دریا کوں تھل کیتے
پتے اوندا چہرہ ڈٹھیں اساں کیویں تھیسوں
جیندیاں خالی اکھیں ساکوں پورا پاگل کیتے
اِتھاں کئی وی کیہندا کونی ہک ڈینہہ اونکوں آکھم
اوں وت میڈی گل کوں سُنڑ کے اس تے عمل کیتے
Monday, 3 April 2023
رو کے ہولی ہو جاواں
رو کے ہولی ہو جاواں
لوکاں ورگی ہو جاواں
ویکھ نا توں کوئی انھا نہیں
میں کیوں سوٹی ہو جاواں
جے میں ہتھ نہ ڈکاں تے
اکو برکی ہو جاواں
سوہنے صدق سویرے کیتے
سوہنے صدق سویرے کیتے
جگ دے دور ہنیرے
کرماں سیتی مُل بندیاں دا
کیہ تیرے کیہ میرے
انور زاہد
تیڈی من کے آپ کوں چھوڑم دلآزاری تھئی ہے
تیڈی من کے آپ کوں چھوڑم دل آزاری تھئی ہے
میں ہنڑ میڈی گل منڑی ہے تھوڑی دیر تاں لگسی
دل دی کندھ تھو تیڈا ناں وی مٹ تاں ویسی لیکن
نئوہاں نال جو کندھ کھنڑی ہے ،تھوڑی دیر تاں لگسی
عادل کہاوڑ
ایسے لئی تے رو نہیں ہویا
ایسے لئی تے رو نہیں ہویا
پہلی وار ترو نہیں ہویا
وکھ ہو کے وی خُوش آں دونویں
جو چاہیا سی اوہ نہیں ہویا
ڈھول خُشی دے وجن لگ پئے
چھیکڑی پتہ شو نہیں ہویا
کانواں باز نوں پھٹڑ کیتا
کانواں باز نوں پھٹڑ کیتا
گِرجھاں کھاہدا مور
چِیتے نوں چِت کیتا کھوتے
ایڈا لایا زور
اُتوں اُتوں ہسّن والے
ڈِھڈھ وچ رکھیا کھور
ساڈے نال تے اک دن انج وی ہویا ہویائے
ساڈے نال تے اک دن انج وی ہویا ہویائے
اِنج لگدا سی سارا پنڈ ای مویا ہویائے
بس کر ایہنے سڑ کے کولا ہو جانا ای
شِیر عشق دا جہڑا کڑھ کڑھ کھویا ہویائے
نہ گجّے، نہ چمکے نہ ای وَسّے کدھرے
لگدائے بدّل رج کے کدھرے رویا ہویائے
ڈینہاں راتیں میڈے اتے تیڈیاں اکھیں ہوندن
ڈینہاں راتیں میڈے اتے تیڈیاں اکھیں ہوندن
کمرے وچوں تیڈا فوٹو میکوں پٹڑاں پوسی
نانی بُڈھڑی پھلا تیڈا کاں وت چاتی ویندے
چن توں لہہ آ کجھ ڈینہ تیکوں جھوک تے وسڑاں پوسی
اکھیں جاگنڑ جوگیاں اکھیں سانول ڈیکھ نیں سگیاں
سانول سوہنڑاں ڈیکھنڑ کیتے لگدے سمڑاں پوسی
Sunday, 2 April 2023
ہتھ عشق چنگیری چالڑی
گُنھ پیڑا کیتم پنڈڑا
ہتھ عشق چنگیری چالڑی
در بند کیتم دیدار دے
ہوٹھیں کُوں لائیم تالڑی
نسرین انجم بھٹی
میرے بارے الٹا سمجھی بیٹھے نیں
میرے بارے اُلٹا سمجھی بیٹھے نیں
چُپ کیتے نوں گُونگا سمجھی بیٹھے نیں
میں حیران آں ایہناں دنیا داراں تے
مینوں اپنے ورگا سمجھی بیٹھے نیں
اکرم ریحان
رب دی قسمے ایتھے کوئی وی سنڑدا نہی
رب دی قسمے ایتھے کوئی وی سُن دا نہی
جے بندہ فریاداں رو کے پیش کرے
زورا ور دنیا وچ کوئی وی نئیں سوندا
جے بندا فریاداں رو کے پیش کرے
حنیف صوفی
پیڑاں دی جو تانی اے
پیڑاں دی جو تانی اے
عشقے گل مُکانی اے
اوسے بُھکا مرنا اے
جس دی سوچ سیانی اے
چار چفیرے اوہدی یاد
جیویں رات دی رانی اے
کی میں کھول دساں راز کربلا دا
کی میں کھول دساں راز کربلا دا
قسم رب دی دسیا جاوندا ای نئیں
ٹکڑے جتھے شبیر دی لاش ہوئی
اس میدان وچ نسیا جاوندا ای نئیں
کراں کی میں میرے ہنجواں توں
جیویں حق اے وسیا جاوندا ای نئیں
Subscribe to:
Posts (Atom)