جہڑی ڈبی سی وچکار
میں نہیں سوہنی مُٹیار
میرے پلے متاں بجھیاں
مینوں اپنی سوچ وچار
میں نندے تینوں جانڑدی
نہیں چنگا تِرا ویہار
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
Saturday, 31 December 2022
دن گنڑدے عمراں لنگ جاون
دن گنڑدے عمراں لنگ جاون
جہڑے ٹُر جاندن کد مُڑ آون
ہجر دی گھڑیاں اوکھیاں ہن
کنج تینوں لوکی سمجھاون
یوسف عالمگیرین
شیشے دا لشکارا اے
شیشے دا لشکارا اے
بیلی کہن اشارا اے
اکھ سمندر ہُندی اے
چکھ لے پانی کھارا اے
رُوپ دا مُل گھٹا ربا
لاگت مِٹی گارا اے
میں تے میری دکھ پنجابی
جدید پنجابی شاعری
میں تے میری دکھ پنجابی
میتھوں نہیوں وکھ پنجابی
مٹھی کھنڈ پتاسے ورگی
توں وی تھوڑی چکھ پنجابی
عاشق ایدے تھوڑے نئیوں
میں ویکھے کئی لکھ پنجابی
ناگ جو دھرتی بول رہے نے
ناگ جو دھرتی بول رہے نے
تاں پنچھی پر تول رہے نے
تیرے کُوڑ دے پاروں بندیا
رُکھ وی سگویں ڈول رہے نے
اوہو سنہاں لاندے ویکھے
جہڑے وسدے کول رہے نے
ساڈا درداں دے ہتھ دل
ساڈا درداں دے ہتھ دل
ساڈی اکھیاں وچ صحرا
ساڈے سینے چلدی لُو
ساڈی زخمی ہو گئی روح
ساڈے ساہواں اندر کَکھ
ساڈی ٹوٹے ٹوٹے دَکھ
ماں بولی دا بوٹا سر تے گڈنا اے
ماں بولی دا بوٹا سِر تے گڈنا اے
سوچاں دا میں اِنج بھلیکھا کڈھنا اے
پیار محبتاں بھری پنجابی بولی نال
نفرت دا میں بوٹا بوٹا وڈھنا اے
اوہبڑ بولی بول نگلا ہویا جو
گل کیہ کرنی اوہنے مونہہ ای ٹڈنا اے
Friday, 30 December 2022
منوں گڑھتی دلے راٹھ دی
منوں گڑھتی دلے راٹھ دی
جدھا جگ تے اُچا ناں
میں دِھی سوہنے پنجاب دی
ایہہ دھرتی میری ماں
مِری چُنی سرہوں رنگ دی
جنہوں سر تے نِت دھراں
ص صفت نہ حسن دی جائے جھلی رانی
ص صفت نہ حسن دی جائے جھلی رانی ویکھ کے پورن نوں ترت مٹھی
صورت نظر آئی راجا بھل گیا سر پیر تائیں اگ بھڑک اٹھی
دلوں پتر نوں یار بنایا سو اس دی ثابتی دی وچوں لج ٹٹی
قادر یار تریمت ہنسیاری لگی ویکھ وگاونے ندی پٹھی
قادر یار
تیری یاد وچ سجناں زندگی دے
تیری یاد وچ سجناں زندگی دے مینوں دکھ پرانے وی پھولنے پئے
چڑھی ہجر فراق دی دھاڑ خونی ہن بول جدائی دے بولنے پئے
میرے کناں وچ پئی گھنگھور آوے تیری یاد دے وجدے ڈھول نے پئے
تیری سونہہ اج ہویا اے دل زخمی موتی پتھراں تھیں مینوں رولنے پئے
دائم اقبال دائم
ہر پاسے نیں خوف دے سائے
ہر پاسے نیں خوف دے سائے
شامو شامی سو گئے لوکی
اوکھے ہو گئے کنڈے وڈھنے
جیہڑے ایتھے بو گئے لوکی
تیرا دل تے پتھر ہورے
دھاڑاں مار کے رو گئے لوکی
کوئی تے گل سی مری گل وچ
کوئی تے گل سی مِری گل وِچ
سارے ای آ گئے اوہدی وَل وچ
میں کیوں رہ گیا سب توں پچھے
اک جہے ہوندے سارے تھل وچ
جہڑے میری سن کے تڑفے
بپھرے کیوں اوہ پل ای پل وچ
جدوں مینہہ ورسدا اے تیری یاد آؤندی اے
جدوں مینہہ ورسدا اے
تیری یاد آؤندی اے
کنیاں دی جلترنگ وچوں
تیری آواز آؤندی اے
جدوں پُرے دی وا وگدی اے
تیری یاد آؤندی اے
ہاریاں ہوئیاں سوچاں نوں کیوں مڑ مڑ پیا ازماؤندا ایں
ہاریاں ہوئیاں سوچاں نوں کیوں، مڑ مڑ پیا ازماؤندا ایں
ظالم خاطر ظالم بن جا،۔ جے کر بچنا چاہؤندا ایں
اک دن تینوں ڈوب دینا اے، تیری اس ہمدردی نے
میں سنئیں توں سپاں نوں وی، اج کل دودھ پلاؤندا ایں
اپنے ولوں دیکھ لے ہر اک، انج ہی اکھیاں بھریا اے
جھلیا سجنا! سجناں نوں توں، کاہنوں پیا ازماؤندا ایں
Thursday, 29 December 2022
ہر ویلے بندہ رہندا اے محتاج حال دا
ہر ویلے بندہ رہندا اے محتاج حال دا
لبھیا نہ راز کسے نوں ویلے دی چال دا
میں سوچدی رہنی آں پر نہیں سوچیا کدی
کیوں ویکھدا نہیں بندہ کالا اپنی دال دا
وجیاں منافقت دیاں گنڈاں نے ساریاں
کیہ حال اس فریب دے ہوئے گا حال دا
جلسے دھرنے کرنے آن پئے
جلسے دھرنے کرنے آن پئے
ریتاں اُتے ترنے آن پئے
اپنے آپ نال لڑنے آن پئے
کُتیاں وانگوں مرنے آن پئے
ربا! تیرے رنگ نرالے
دن نُوں دُھپ تے راتیں پالے
اقبال اختر
کرو نہی محسوس تے حاکم جی روداد سنڑا نا لئیے
کرو نہی محسوس تے حاکم جی! روداد سنڑا نا لئیے
اعتبار جناب تے کیتا ہا اس تے تاں پچھتا نا لئیے
جہڑے صفدر پورے نہی ہوئے وعدے یاد دیوا نا لئیے
گل ہو برداشت تو باہر گئی تھوڑا جئیا گھبرا نا لئیے
رانا صفدر
تیرے ہتھ جو ڈور اے میں کملے دی
پنجابی سرائیکی شاعری
تیرے ہتھ جو ڈور اے میں کملے دی جہڑے دل ای بھار چوائی آ
جے اتھرُو ویکھ کے خوش ہونائیں تاں بے شک سجنڑ روائی آ
کر رحم نہ مالک مرضی دا،۔ دُکھ میری جھولی وچ پائی آ
ہینی حاضر پھٹ الیاس دا چن بُک بھر کے لُونڑ وگائی آ
الیاس بلوچ
اپنا آپ پچھان کڑے نہ کر ایڈا مان کڑے
اپنا آپ پچھان کُڑے
نہ کر ایڈا مان کُڑے
لمے پینڈے، اوکھیاں راہواں
کر لے کُجھ سامان کُڑے
ہتھیں قبراں لاہ کے سنگی
بن بیٹھیں انجان کُڑے
سینہ تان کھلوتا ہویا ویکھ انا دے اگے
سینہ تان کھلوتا ہویا ویکھ انا دے اگے
دِیوا بال کے رکھیا سی جو تیز ہوا دے اگے
لکھاں ایہدے ترلے کیتے پیریں ہتھ وی لائے
کوئی وی ترلا پیش گیا نہ ایس قضا دے اگے
تُوں کربل توں ہو کے آیا تینوں خبر ایہ ہونی
تیریاں دس وفاواں کیہ نیں اوس وفا دے اگے
شیشہ سبھناں تیک وکھاندا رہنا واں
شیشہ سبھناں تیک وکھاندا رہنا واں
کھارے کھوہ وچ کھنڈاں پاندا رہنا واں
لوکاں شرماں والی حد مُکائی اے
اپنے آپ چ میں شرماندا رہنا واں
اندر بھاویں دُکھاں دے مچ لگے نیں
میں خوشیاں دے گیت الاندا رہنا واں
Wednesday, 28 December 2022
حیاتی اک قید ربا جان چھڈا دے
حیاتی اِک قید
ربا جان چھڈا دے
کوئی واج سندا نہیں
کوئی گل مندا نہیں
پاگلاں وانگر سڑکاں تے گھمنا
مایوسی دیاں لہراں وچ رڑھنا
سر وارنے پوندین سنگتاں توں
سر وارنے پوندین سنگتاں توں
ایڈی سوکھی بچدی پگ نہیں
ساری زندگی پہرے کیتیاں دے
دے سگدے نیچ یا ٹھگ نہیں
تتے خون دے بیلی پِڑ اچ رہندین
پِڑ چھوڑ کے ویندے وگ نہیں
ایہہ نہ سمجھو جگ توں ہریا ہویا واں
ایہہ نہ سمجھو جگ توں ہریا ہویا واں
پوہ دے سورج وانگوں ٹھریا ہویا واں
ہُن قتلاں تے لال ہنیری نہیں چڑھدی
بے حسے موسم توں ڈریا ہویا واں
دولت مندا تیرے کھیسے کیہ شے نیں
میں جناں کو اندروں بھریا ہویا واں
سوچ میڈی گنگی تھی گئی
سوچ میڈی گُنگی تھی گئی
تھک پیا میڈا وجود
میڈے اندر پھٹ ہزاریں
بول وی سگدا نہمی
ہنجو راہیں روز لکھناں
نِت کہانی میں نویں
نہیں گلدی ایتھے دال نی مائے
ہر پاسے رشوت چلدی ہے
نہیں گلدی ایتھے دال نی مائے
انج ساڈی واری آنی نہیں
سُٹ ساڈی کورٹ چ بال نی مائے
کجھ ساڈے پر وی کٹے نیں
کجھ ہر پاسے نے جال نی مائے
میرا آکھا من لے پترا
متاں
میرا آکھا من لے پُترا
ہر گل پلے بنھ لے پترا
موڑاں والی راہ نئی چنگی
نِت بیگانی چاہ نئی چنگی
اصلوں ہولا دل نئی چنگا
بوہتا وڈا تِل نئی چنگا
ساہ ساہ دی قربانی دتی ساہ ساہ نوں دفنایا
ساہ ساہ دی قربانی دِتی
ساہ ساہ نوں دفنایا
ساہ وچ ساہ نہ آیا
اندرلا ساہ اندر تے
باہرلا باہر ای ڈکیا
خواباں وچ وی تانگھ کِسے دی
Tuesday, 27 December 2022
کل ورگی جے گل نہیں رہی
کل ورگی جے گل نہیں رہی
اج ورگی وی رہنی نہیں
کیہ آکھاں مینوں یاد نہیں رہندا
ایہہ کرنی، ایہہ کہنی نہیں
اندرو اندری تول لے گل نُوں
منہ وِچ مُڑ اے پینی نہیں
جڈاں اپنا کوئی مر ویندے
مُکان
جیڑھا ٹُر پووے کیں ٹردیاں دو
کیں سِک پاروں، کیں چِھک پاروں
وس کیں دا اوں تے چلدا نئیں
او کیں لیکھے ول ولدا نئیں
جڈاں اپنا کوئی مر ویندے
چن تے جاون والیو لوکو
چن تے جاون والیو لوکو
چن توں مڑ کے
ایس دھرتی دے
بھکھیاں ننگیاں دے گل
چن دی خاک دے آئی تعویذ
مرھا کے پا دیو
فرعوناں نوں چھڈ دیندے او
فرعوناں نوں چھڈ دیندے او
ماڑے تھاں تے ای گڈ دیندے او
حق دی گل جو کردا ایتھے
اوہدی جیبھ نوں وڈھ دیندے او
لا مظلوم غریب نوں پھائے
تگڑے ظالم چھڈ دیندے او
سمجھن دا نہ کجھ کوڑ دماغاں کیتا
سمجھن دا نہ کجھ کوڑ دماغاں کیتا
کیتا نہ کسے دلدے جو داغاں کیتا
جھکھڑاں دے ہنیراں چ نہ بلدے دیوے
تاثیر ایہہ زخماں نے چراغاں کیتا
سوجھاں نوں سیانف نوں ایہہ واچے کیہڑا
اپنے نوں پرائے نوں ہاں جاچے کیہڑا
اپنے آپ ای مرجھاون گے سجرے پھل بہاراں دے
اپنے آپ ای مرجھاون گے سجرے پھل بہاراں دے
بھل کے وی نہ چھیڑیں قصے اوہدے قول قراراں دے
اوہدے اون دے ٹیوے لاواں بال کے دیوے سوچاں دے
اوہدی یاد چ بھلدا جاواں رشتے انج وہاراں دے
خورے کیہ ہویا اے تیرے شہر دیاں وسنیکاں نوں
پتھراں سانویں تول رہے نیں ہنجو وی ناداراں دے
میرے شہر اِچ لگدا اے مینوں آن بلاواں نچیاں نیں
میرے شہر اِچ لگدا اے مینوں آن بلاواں نچیاں نیں
جِدھر ویکھاں بھاجڑ پئی اے ہا ہا کاراں مچیاں نیں
مُنصف دی تھاں بہہ کے سوچیں فیر توں کریں نتارا
کِدیاں ساریاں جھُوٹھیاں نے تے کِدیاں سبھے سچیاں نیں
سپ وی شہر باہر کھلو کے ایہہ پئے کرن صلاحواں
کِنوں ڈنگیے ایتھے تے سبھناں وچ زہراں رچیاں نیں
عجب جہی کوئی جہان تے ہونی واپر جاندی اے بندیاں نال
عجب جہی کوئی جہان تے ہونی واپر جاندی اے بندیاں نال
کسے نوں بھانویں بھُل کے وی نہ آیا ہووے جس دا خیال
خبرے کتنے جیوندے بندیاں نوں دفنا دیندے نیں بندے
مڑھیاں تے شمشاناں چُکی پھِردے خبرے کتنے نال
قبر تے بالے دیوے دی لو موئیاں لئی نہیں ہوندی
اوہ تے نھیرا چانن اپنا لے جاندے نیں اپنے نال
Monday, 26 December 2022
او دھی تے پاکستان دی سی
او دھی تے پاکستان دی سی
اک کُڑی سی لاڑکانے دی
جہڑی بنی آواز زمانے دی
او سندھ بلوچستان وی سی
پنجاب، کے پی دی شان وی سی
جو جبر دے سامنے ڈٹ جاوے
او سب لوکاں دی جان وی سی
شاہ حسینا اساں جوگی ہوئے
شاہ حُسینا اساں جوگی ہوئے
شاہ حُسینا ساڈے اکھیں ڈورے
اتے پُھٹ پُھٹ پیندیاں پِیڑاں
چانن دے اساں پھاہے بدّھے
اتے لے سُورج دِیاں لیراں
فیر وی پِیڑاں گھٹدیاں ناہیں
یار یاراں کولوں کھو کے
یار یاراں کولوں کھو کے
توں کی کھٹیا اے اڑیا
گھر لٹیا گیا تے ساڈا
دل وچ ہجر دے سڑیا
جتھوں تیراں دا مینہ وریا
ہن توں وی اوتھے جا وڑیا
رستے وچ جدوں ملی تے اوہ وی
بچیاں ورگیاں حرکتاں
رستے وچ جدوں ملی تے اوہ وی
چور اکھاں نال تکی سی
میرے وانگوں اک دو پل لئی
اگے ودھن توں جَھکی سی
ایڈی وڈی گل وی نئیں سی
جس دے اُتوں رُسے ساں
بھانویں توں بندہ لوڈ تو موڈ بنڑائیں
بھانویں توں بندہ لوڈ تو موڈ بنڑائیں
سر قدمی دھرنا بنڑدا اے
تینوں ویکھ کے سجنڑ رقیب دے گھر
میرا ماتم کرنا بنڑدا اے
ہووے قائم ایمان تاں رستم جھایا
کچے گھڑے اتے ترنا بنڑدا اے
ایتھے سب نوں اپنے اپنے
ایتھے سب نوں اپنے اپنے
سوہنیا سانوں تیرے دکھ
اسیں وچ ولیجے رہ گئے
ساڈے چار چوفیرے دکھ
ٹاواں ٹاواں خوشیاں کدھرے
ہر تھاں ہین گھنیرے دکھ
سال بونجہ عمر نبی دی آہی اوس دیہاڑے
سال بونجہ عمر نبیﷺ دی آہی اوس دیہاڑے
ہویا جدوں معراج نبیﷺ دا کلمے دی بادشاہی
ماہ رجب دا آہا مہینہ ہویا جدوں فصل سی
اکس بزرگ روایت کیتی ماہ ربیع الاول سی
جوڑ معراج مرتب کیتا جو کجھ ساتھوں سریا
میں دہقان بے علم وچارا دو س نہ چاہے دھریا
چار چفیرے اٹھ اٹھ ویکھاں توں نہ لبھیں کیہ کراں
چار چفیرے اٹھ اٹھ ویکھاں توں نہ لبھیں کیہ کراں
کہنوں دساں دل دیاں گلاں، توں نہ لبھیں کیہ کراں
اڈدے پنچھیاں کولوں پچھاں کوئی نہ دسے تیرا حال
کتھواں لواں تیرا سرناواں، توں نہ لبھیں کیہ کراں
تیرے لئی میں پاؤڈر لانواں سرمہ پانواں تیرے لئی
تیرے لئی میں ڈیرے جاواں، توں نہ لبھیں کیہ کراں
Sunday, 25 December 2022
عمر دا سورج ڈھلدا جاوے
عمر دا سورج ڈھلدا جاوے
رات ہنیری چار چفیرے
ہُن تے ول آ رانجھن سوہنے
حیاتی دے ساہ رہ گئے تھوڑے
ماہا وڑائچ
اوکھا ویلا لنگ تے جاندا
اوکھا ویلا لَنگ تے جاندا
سبق کئی دَس وی جاندا
اصلی چہرے تے نقلی صُورتاں
مُکھ کئی وکھا وی جاندا
رُخ میں لبھداں چاواں والے
سنگی پیار پریتاں والے
ساڈا پانویں ککھ ناں رکھ
ساڈا پانویں کَکھ ناں رکھ
پر آپنے توں وٙکھ ناں رکھ
دل دینا سی دے چھڈیا
تیری مرضی رکھ ناں رکھ
ڈکنیاں نیں تے سانواں ڈک
تُخدی اُتے ککھ ناں رکھ
عشق مجنوں دا کاسا عشق سسی دا ہاسا
عشق مجنوں دا کاسا
عشق سسی دا ہاسا
عشق تھل وِچ رُل جاوے
عشق سیجاں بُھل جاوے
عشق تقدیر دا وَیری
عشق رانجھے دا بَیری
کوئی ایسی کھیڈ کھڈا ماہی
کوئی ایسی کھیڈ کھڈا ماہی
تینڈا نام جپے ہر ساه ماہی
اج سوون دا مُل پے جاوے
اج سُفنے دے وِچ آ ماہی
ساڈے سینے وِچ پُچال آون
ساڈا رُک رُک آوے ساه ماہی
اوھدی گل تے پوری ہو گئی
اوھدی گل تے پوری ہو گئی
کی ہویا جے دوری ہو گئی
یار نے پھڑ کے سینے لایا
پوری اج مزدوری ہو گئی
پھَٹ ہجر دے کِھڑکِھڑ ہسن
مِلیا وصل تے دوری ہو گئی
Saturday, 24 December 2022
راوی ویہت چنہاں دی بولی
راوی ویہت چنہاں دی بولی
جاپے اکو تھاں دی بولی
دنیا اوس نوں بُھل جاندی اے
جیہڑا بُھلیا ماں دی بولی
مہر قاسم کلوانہ
یاد کیتا پورن ماؤں تائیں بچہ کیتا ای قول قرار پورا
یاد کیتا پورن ماؤں تائیں بچہ کیتا ای قول قرار پورا
سدھ منڈلی دے وچ جوگی وڈا ہن ملیا ہے ناتھ جی گرو پورا
بھرم بھید بھاگے میرے جنم دے جی مکت ہو بے کنٹھ جا پہنو چوڑا
قادر یار قصہ پورن بھگت والا تسیں لوکو ایتھے ہویا پورا
قادر یار
منجی ٹھیک ٹھکائی ہئی لگدا بنڑ کے
منجی ٹھیک ٹھُکائی ہئی لگدا بنڑ کے
محشر تائیں رکھساں یاد اے
لُٹ کھڑیا ای جھٹ اچ ڈاکواں وانگوں
میری حسرت دا بغداد اے
لاہموں یاور لوک شریک ہسائے نی
دُکھ دِتے نی لاتعداد اے
کہانی وچ میرا کردار منے
کہانی وِچ میرا کردار مَنے
میں جِسلے مر گیا تے یار منے
میں جگ تے پیار دی تبلیغ کیتی
کروڑاں لوگ سی دو چار منے
میں اِکو شرط تے کھیڈاں گا بازی
کہ جیہڑا ہار جاوے اوہ ہار منے
جیویں ساون مانہہ دے بدل
تل وطنی
جیویں ساون مانہہ دے بدل
جیویں کونجاں
جیویں بئے بہوں سارے پکھی
بھانویں ایہہ جِتھوں وی آون
تل وطنی ہن
تاں اکھاں چوں لہو دے تبکے چوئے نیں
تاں اکھاں چوں لہو دے تُبکے چوئے نیں
میرے خاب تعبیراں ہتھوں موئے نیں
جنت دی راہ دَسن والے کیہ جانن
بُڈھیاں بانہواں کِسراں لاشے ڈھوئے نیں
اکھاں دے وچ جھاکن والے دس دے نیں
وِچ جوانی سُفنے بڈھے ہوئے نیں
دل دی گل نہ ٹال نی کیہ سوچدی پئی ایں
کیہ سوچدی پئی ایں
دِل دی گَل نہ ٹال نی، کیہ سوچدی پئی ایں
اکھیاں ہویاں لال نی، کیہ سوچدی پئی ایں
عشق چ اپنا آپ گوا کے
اُچیاں دے سنگ یاری لا کے
دنیا وانگ سوال نی، کیہ سوچدی پئی ایں
Friday, 23 December 2022
اسی چپ دے روزے رکھ لے
جدوں دا توں بولن چھڈیا
اسی چُپ دے روزے رکھ لے
تیرا ہجر پی گیا خون جگر دا
اسی زہر محبتاں والے پھک لے
اکمل حسنی
ساڈے کاہدے حیلے نیں
ساڈے کاہدے حیلے نیں
ہڑھ دے اگے تیلے نیں
بُکل وِچ رو لیندے نیں
درد بڑے شرمیلے نیں
نصیر بلوچ
نکڑے لا دیاں ماواں دا
ماں بولی
نِکڑے لا دِیاں ماواں دا
پینگھ ہُلارا باہواں دا
ایہو ساڈا ٹُکر پانی
نوِیاں نوِیاں راہواں دا
عابد عمیق
دکھ دی لامے نکلے ہوئے پت سکھاں ول پرتن گے
دُکھ دی لامے نکلے ہوئے، پُت سُکھاں ول پرتن گے
اوڑک اِک دن منی جاسی، مَنت سِکدیاں ماواں دی
کی کہوئیے ایس جیون رُکھ نے، کچرک کھلیاں رہنا ایں
آری جیہی پئی چلے جس تے، آندیاں جاندیاں سانہواں دی
ماجد صدیقی
چھڈ دے جیہڑے راہ نہیں چنگے
چھڈ دے جیہڑے راہ نہیں چنگے
گل وچ پانے پھاہ نہیں چنگے
اپنی زندگی جینا پیندائے
یار بیگانے ساہ نہیں چنگے
گھر دی جھلیا راکھی رکھیئے
گھر وچ لانے داء نہیں چنگے
لا کے توڑ نبھانیاں اوکھیاں نیں
گلاں نال تے ہر کوئی لائی پھردا لا کے توڑ نبھانیاں اوکھیاں نیں
یارو جھاتیاں نیزے دی نوک چڑھ کے بوہے یار دے پانیاں اوکھیاں نیں
اصغرؑ ہتھاں دے وچ کُہا دینا نالے باہیں کٹانیاں اوکھیاں نیں
دائم اکبرؑ جوان دی لاش اتے ہنجوں ناں وگانیاں اوکھیاں نیں
دائم اقبال دائم
ا اللہ خالق رازق مالک قدرت سندا والی
ا اللہ خالق رازق مالک قدرت سندا والی
آدمؑ جن ملائک ہر شے در تے نت سوالی
اوہ رحمت دا دریا الٰہی بے پرواہ کہاوے
ظاہر باطن قدرت اس دی کجھ حساب نہ آوے
میں کجھ خبراں علموں پایاں قدرت نال سنائیں
جا نجا الف اکلا آہا ناں سی شام صباحیں
Thursday, 22 December 2022
سجنا میں پولھی سی تے لٹ گئی بن مول
سجنا میں پولھی سی تے لٹ گئی بن مول
میرے نال تو ہولی ہولی، مِٹھا مِٹھا بول
کدی وچھوڑا نہ پاویں وے ترلے پئی کراں
سدا لئے وے سوہنیا تو رہ جا میرے کول
جند نوں سو روگ لگے تے من وی لیرو لیر
جو کجھ وی بچیا سی شریکاں دتا رول
کچے گھر ہندے سی کھلے در ہندے سی
کچے گھر ہندے سی
کھلے در ہندے سی
دِھیاں بھیناں ننگے سر
پہلاں ڈر ہندے سی
اولاں تے رواج نئیں سی
طعنے مینے جر ہندے سی
دن ماڑے ویکھ کے چن ماہی
دن ماڑے ویکھ کے چن ماہی
ویندا ہر کوئی چھوڑ سلام اے
جیڑے خون دے رشتے دار ہوون
او وی کردے غلط کلام اے
ٹٹ پینگھ ونجے جدوں بختاں دی
ہوندی ہر کوشش ناکام اے
ہوکے بھریاں دکھ نہیں مکدے
ہوکے بھریاں دکھ نہیں مُکدے
ہجر توں ڈریاں دکھ نہیں مکدے
کر کے ہمت سامنے آ جا
اندر وڑیاں دکھ نہیں مکدے
چھڈ کے جگ اے جانا پیندا
جیندیاں مریاں دکھ نہیں مکدے
اک ہور دسمبر لنگ گیا اے
ساڈے ماس دا بالن بال کے
ساڈا ہسدا جوبن گال کے
سانوں اگاں وچ اچھال کے
کوئی سولی اتے ٹنگ گیا اے
اک ہور دسمبر لنگ گیا اے
سانوں سفنیاں اندروں رول کے
میرے شوق دا نہیں اعتبار تینوں آ جا ویکھ میرا انتظار آ جا
مرزا غالب دی شاعری دا منظوم پنجابی ترجمہ
میرے شوق دا نہیں اعتبار تینوں، آ جا ویکھ میرا انتظار آ جا
ایویں لڑن بہانڑے لبھنا ایں، کیہ توں سوچنا ایں ستمگار آ جا
بھانویں ہجر تے بھانویں وصال ہووے، وکھو وکھ دوہاں دیاں لذتاں نیں
میرے سوہنیا جا ہزار واری، آ جا پیاریا تے لکھ وار آ جا
ایہہ رواج اے مسجداں مندراں دا، اوتھے ہستیاں تے خود پرستیاں نیں
مے خانے وِچ مستیاں ای مستیاں نیں، ہوش کر، بن کے ہُشیار آ جا
Wednesday, 21 December 2022
میں کملی جوگن یار دی
میں کملی جوگن یار دی
ساڈا ہور تے مُرشد کوئی نہ
رُوح اندروں چِیکاں ماردی
ایس جگ تے سُنڑدا کوئی نہ
میری اُلجھی ڈور حیاتی دی
ایہنوں بُنڑدا بَنڑدا کوئی نہ
اے درد دلاں دے رکدے نئیں
اے درد دِلاں دے رُکدے نئیں
کیوں ہجر دے پینڈے مُکدے نئیں
تیری چاہ وِچ اڑیا ویکھ تے سہی
میری اکھ دے اتھرُو سُکدے نئیں
ایویں جُھوٹے ہاسے ہسدا ایں
اے دُکھ اندر دے لُکدے نئیں
ہجراں دے مرحلے چوں گزرنا تاں ہے جوں سئی
ہجراں دے مرحلے چوں گزرنا تاں ہے جوں سئی
کجھ دیر جی کے ویکھاں میں مرنا تاں ہے جوں سئی
چنگا تاں ہے جناب میں گمنام ہو مراں
سجناں مری قبر نوں وسرنا تاں ہے جوں سئی
نت نت ستم ظریف دے میں کی گلے کراں
محشر دے دینہہ خدا نوں ٹکرنا تاں ہے جوں سئی
اکھاں انج نہیں بھریاں ہوئیاں
اکھاں اِنج نہیں بھریاں ہوئیاں
ہاسے وِچ نیں مریاں ہوئیاں
کنج دا دور اے کندھاں وی نیں
اک دُوجی توں ڈریاں ہوئیاں
تُوں ادھیاں وی سُن نہیں سکدا
میں جِنیاں نیں جریاں ہوئیاں
سب توں وڈا رب اے روٹی
سب توں وڈا رب اے روٹی
ہر کوئی رب نوں لبھدا پھردا
تھاں تھاں اُتے کھجل ہوندا
کوئی تے پتھر دے وِچ لبھے
تے کوئی کعبے، کاشی پجھے
کوئی ان دیکھے رب ول ویکھے
Tuesday, 20 December 2022
تیرے کہن تے جی لیناں واں
تیرے کہن تے جی لیناں واں
بدلے وچ میں کی لیناں واں
ہُن اوہ میرے نال نی رہندی
ہُن تے رج کے پی لیناں واں
نامعلوم
چلھے پاواں سکھ نی اڑیے
چُلھے پاواں سُکھ نی اڑیے
کادی رج تے بُکھ نی اڑیے
سانوں ساٸیں تکدا ناہیں
ساڈا وکھرا دُکھ نی اڑیے
نامعلوم
ہتھ میرے اچ تیریاں لیکاں
ہتھ میرے اچ تیریاں لیکاں
اک اک لیک اچ لکھ اڈیکاں
تیرے باہجوں دن دے چانن
راتیں اُٹھ اُٹھ مارن چیکاں
نامعلوم
اج وی اتھرو مکے نہیں
اج وی اتھرو مُکے نہیں
اج وی اکھاں سُکیاں نہیں
اج وی تینوں ویل ملی ناں
اج وی آساں مُکیاں نہیں
اج وی تیریاں یاداں آئیاں
آج فر کنیاں رُکیاں نہیں
نامعلوم
توں تے میں واں دو پرچھاویں
جدید پنجابی شاعری
تُوں تے میں واں
دو پرچھاویں
وکھرے وکھرے رُکھاں دے
سُورج سانوں جھٹ لئی میلے
قیدیاں وانگر
اِک دُوجے نُوں تکدے تکدے
یخ موسم تے تتیاں ساہواں
یخ موسم تے تتیاں ساہواں
چرخے وانگوں کتیاں ساہواں
تیرے باجھوں تیری قسمیں
اک اک کر کے کٹیاں ساہواں
ہور تے کج وی کول نئیں میرے
ساہواں بدلے وٹیاں ساہواں
نامعلوم
عقل لیا دل کھوہ
جدید پنجابی شاعری
اکھیں وِچ اَنھیرا بھریا
سوچاں دے وچ بھوہ
دِل دی ساری پِیڑ مُکا کے
عقل لیا دل کھوہ
عقل لیا دل کھوہ
بُلاں اُتے ہاسے مُک گئے
Sunday, 18 December 2022
لوکیں مینوں کی کی سمجھن
لوکیں مینوں کی کی سمجھن
اونہاں دی میں لگدی کی آں
میرے ماپیاں کولوں پچھو
جنہاں دی میں چنگی دھی آں
ماپیاں مینوں جم کے دتا
پالیا، پوسیا، وڈا کیتا
کاش میں تیرے شہر چ آواں
بد دعا
کاش میں تیرے شہر چ آواں
اندرو اندری خبراں چلّن
پر تُوں مینوں لبھ نہ سکیں
صابر علی صابر
چوہے دان دے اندر لاوو
نواں پیکج
چوہے دان دے اندر لاوو
روٹی دا کوئی تازہ ٹکڑا
جیندی خُشبو دا لشکارا
ہکلاں مارے
باہواں لمبیاں کر کر سڈے
الف آکھ سکھی سیالکوٹ اندر پورن پت سلوان نے جایا ای
الف آکھ سکھی سیالکوٹ اندر پُورن پُت سلوان نے جایا ای
جدوں جمیا، راجے نُوں خبر ہوئی سد پنڈتاں وید پڑھایا ای
باراں برس نہ راجیا! منہ لگیں ویکھ پنڈتاں ایہہ فرمایا ای
قادر یار میاں پُورن بھگت تائیں باپ جمدیاں ای بھویرے پایا ای
قادر یار
ہن پوہ اساں کیہ آکھدا
پوہ
ہُن پوہ اساں کیہ آکھدا
سانوں روز بروز سلاکھدا
اگوں پالے آئے گج کے
نالے برفاں پئیاں رج کے
سبھ جنگلیں پربت جا لُکے
وا وگے شور گھوگھار دی
روپ کوئی جاگیر نئیں ہندی
رُوپ کوئی جاگیر نئیں ہُندی
ہیر وی اک دن ہیر نئیں ہندی
شیشے ساہویں میں ہی ہُناں
وچ میری تصویر نئیں ہندی
شُکر اے پاٹے جُھگے وِچ آں
ایتھے تن تے لیر نئیں ہندی
ساہمنے جے ترے سوا کوئی نئیں
ساہمنے جے تِرے سوا کوئی نئیں
دل دے اندر وی دوسرا کوئی نئیں
کِتھے در چھوڑ کے تِرا جائیے
کدھرے وی تے تِرے جہیا کوئی نئیں
اوس بے مثل دی اے دین، ایہ درد
درد وی اوہ، جِہدی دوا کوئی نئیں
پیار دے سجرے پھل کھڑاؤ
سجرے پھل
پیار دے سجرے پُھل کِھڑاؤ
گلی گلی ہر تھاں مہکاؤ
سارے دیس دے شہر پیارے
جِسراں چمکن چن ستارے
علم دا چانن خوب پھیلاؤ
پیار محبت ساڈا گہنا
Saturday, 17 December 2022
جہڑی عشق دی کھیڈ رچائی اے
جہڑی عشق دی کھیڈ رچائی اے
اے میری سمجھ نا آئی اے
ویکھن نوں لگدا سادا اے
اے عشق بڑا ای ڈاھڈا اے
اے ڈھڈا عشق نچا دیوے
پیراں وچ چھالے پا دیوے
سبھ صفت ثنا الاہے نوں
سبھ صفت ثنا الاہے نوں
جیہڑا بخشے کل گُناہے نوں
بھی آکھ درود رسولؐ نوں
اس اللہ دے مقبول نوں
جس عاصی سبھ بخشاونے
کہو برکت چارے یارؓ دی
خواجہ فرد فقیر
میرے پیراں دے نال کھہندی
میرے پیراں دے نال کھہندی
اک سڑک جاندی ہے اس شہر نوں
شہر جس دے حسین محلاں چ
عشق میرا گواچیا ہے
شہر جس نوں کہ عاشقاں نے
شہر پریاں دا آکھیا ہے
شو کمار بٹالوی
خشک ہویا باغ حسن جوبن
خ- خشک ہویا باغ حسن جوبن
دیوے خبر کون اساہڑے مالیاں نوں
باد خزاں نے چمن ویران کیتا
آکے ویکھ پہئاویں پُھلاں، ڈالیں نوں
غنچے، برگ، پھل آندے نظر ناہیں
لے کھاں سرت اج کل ہتھیں پالیاں نوں
ایہہ شروع دسمبر دیاں راتیں نیں
چولستان
ایہہ شروع دسمبر دیاں راتیں نیں
چولستان دیاں
ٹھنڈی سِیت ہوا وِچ
خوشبو اے، بہوں نویکلی
جیویں کوئی ہکل ہووے
پاہلوں ویہڑا حد بندا اے
پاہلوں ویہڑا حد بنڑدا اے
مڑ جا روڑا ٭کدھ بنڑدا اے
ویکھ کے تینوں سنبھلن تیکر
چوکھا سارا ٭٭پدھ بنڑدا اے
حالی رنگاں اوہلے بیٹھاں
ویکھو منظر کد بنڑدا اے
دنیا میریاں راہواں ویکھے میں راہ ویکھاں تیری
دنیا میریاں راہواں ویکھے، میں راہ ویکھاں تیری
میں دنیا لئی چَن، تُوں سُورج، تُوں رُشنائی میری
میں کیوں نہ منہ نت اس دل دا یاد تِری ول رکھاں
ویکھ گلاب دے پُھل ول تکدیاں کِنج کنڈیاں دیاں اکھاں
پیار دی گل دس پیاریا کد تک، سُنی سنائی جائیے
کد تک پانی پانی کہہ کہہ پیاس ودھائی جائیے
عشق دی اگ وچ سڑدے رہ گئے
عشق دی اگ وچ سڑدے رہ گئے
اندروں اندری مَردے رہ گئے
جاون والے ٹر گے چھڈ کے
بھاویں مِنتاں کردے رہ گئے
ہنجواں ساڈے حال چا کھولے
کہڑی گل دے پردے رہ گئے
وید سیانا کوئی جے دسے
سدھراں
وید سیانا کوئی جے دسے
پُچھاں اونھوں دس وے ویدا
دل مکان دے راز اسانوں
دل دا بوہا کیہڑے پاسے؟
کنڈا، کڑی وی ہے کوئی ایدی
جے کر لگدا ہووے کوئی
میں پتر پنج دریاواں دا میں اپنی بولی بولاں گا
ماں بولی
میں پُتر پنج دریاواں دا میں اپنی بولی بولاں گا
ایس بولی راہیں سونہہ رب دی میں نویاں راہواں کھولاں گا
میں دیس پنجاب دا واسی ہاں میں ایہدی سیوا کرنی ایں
میں ایہدی خاطردنیا دی ہُن ہر اک سختی جرنی ایں
ایہہ بولی شہد تو مِٹھی اے ایہہ بولی بڑی نرالی اے
رنگ ایہدا پُھلاں کلیاں وچ تے خوشبو ڈالی ڈالی اے
Friday, 16 December 2022
کتھے گئے ساڈے بچے
آرمی پبلک سکول 16 دسمبر دے واقعے تے
کِتھے گئے ساڈے بچے
اوہناں دے کپڑے رنگے گئے
بستے، کتاباں
سکول دے ویڑھے سُٹے گئے
اسیں تے نہیں سوچیا سی
روہی وچ کھلوتے رکھ نوں وڈھن دا
روہی وچ کھلوتے رُکھ نوں وڈھن دا
تینوں پورا حق اے مینوں چھڈن دا
میرے ول نہ ویکھ نصیباں والڑئیے
فیدہ کیہ اے تھل وِچ کنکاں گڈن دا
صغیر تبسم
متاں دھکے جھلیاں سنبھل ونجاں
متاں دھکے جھلیاں سنبھل ونجاں
دھکے دو کمزور نوں دے لے
ہک خود نپ لے دوئی ڈانگ انا دی
کسے چن شہ زور نوں دے لے
نہ ویکھ مدعی دے جُڑے ہوئے ہتھ
چھوٹاں ساریاں چور نوں دے لے
ساہواں ٹوٹے ٹوٹے ہوئیاں جثہ لیر و لیر
ساہواں ٹوٹے ٹوٹے ہوئیاں، جُثہ لِیر و لِیر
اکھ دریاؤں وکدے پئے نے کنڈھیاں تیکر نیر
اج وی کیدو پیار دا دُشمن چُوریاں کھوندا پھردا
اج وی بیلے دے وِچ کُوکے رانجھن رانجھن ہیر
تیری جنت بھانویں جِنی سوہنی ہوسی ربا
پر اوتھے پنجاب نہیں ہونا، نہ ہونا کشمیر
آیا جد میں لہر دے وچ
آیا جَد میں لہر دے وِچ
کجھ نہ تکیا زہر دے وچ
پِنڈ دے پِنڈ گواچے نیں
کِنی پِیڑ شہر دے وچ
اِکو لاش ہی کافی ہے
پُھل نہ سٹو نہر دے وچ
راہواں وچ اوہ ڈولی سی
راہواں وِچ اوہ ڈولی سی
دُکھاں فیر اَکھ کھولی سی
کِسراں چُکدا اس دا بھار
تیری گَل ای ہَولی سی
میں وی کِناں رویا ساں
تُوں وی کِناں بولی سی
سو گلاں دی اکو گل اے
سو گلّاں دی اِکو گل اے
تینوں پِچھے لان دا ول اے
تیرے نیلے نیناں اندر
عشق چناں دی تگڑی چھل اے
"کل آواں گی، کل آواں گی"
ظالمے تیری کیہڑی کل اے
کوئی سورج نواں مدار نواں
کوئی سورج نواں، مدار نواں
اس نویں لئی، کوئی دیار نواں
ٹھنڈ دل وِچ پوے نویں کوئی
ویریاں نوں چڑھے بخار نواں
عشق دے اس پرانے جال لئی
حُسن کوئی نواں، شکار نواں
Thursday, 15 December 2022
حج ہو جاوے میرا سیو
حج ہو جاوے میرا سیّو
یار جے گل نال لاوے
عشق نماز اے نیتی جس نے
سجدیوں سر نہ چاوے
ثانیہ شیخ
جا نی اڑئیے چوکھا چن چڑھا گئی ایں
جا نی اڑئیے چوکھا چن چڑھا گئی ایں
خورے کیہڑا بدلا لا گئی ایں
او امر تے چنگا بھلا لکھدا سی
اور تُو تے شاعر پڑھنے پا گئی ایں
احتشام امر
لکھاری ایں تو لک سگدئے محبت دا فسانہ لکھ
لکھاری ایں تو لک سگدئے محبت دا فسانہ لکھ
یارانے چھوڑ دے سارے تو بت روح دا یارانہ لکھ
میں قاسم مر وی جاواں تاں میرا کردار نہیں مرنا
میں حصہ نہیں زمانے دا توں خود مینوں زمانہ لکھ
مہر قاسم کلوانہ
ہورے کیوں مغروری پئی
ہورے کیوں مغروری پئی
ویہندے وینہدے دوری پئی
کھوئیاں کوئی نی رجھدا جی
اینج کدی نئیں پوری پئی
میں وی وٹے کھادے نیں
مینوں وی نئیں چوری پئی
ہنجو پلے پان دی گل اے
ہنجُو پلے پان دی گَل اے
عشق نِرے نقصان دی گَل اے
مَردا نہیں کوئی کلیاں ہو کے
دل بس سمجھان دی گَل اے
کچے گَھڑے تے دریا تَرنا
کیتا قول نبھان دی گل اے
تیرے نال عجیب عقیدت رہی اے
تیرے نال عجیب عقیدت رہی اے
تیری جوتی اُتوں دُھوڑاں چھنڈیاں این
تیری خاطر خون دے ساجھیاں نال
پئیاں سجنڑ بنڑائیاں بھنڈیاں این
گل انج وی کوئی نہ کناں دیا کچیا
کسے حاسد ماریاں ڈنڈیاں این
دھپ دسمبر چاہ تے میں
دُھپ، دسمبر چاہ تے میں
بیٹھاں اس دی راہ تے میں
چڑتل رکھدن ہر ویلے دی
دریاواں دی ڈھاہ تے میں
موجاں پھردا لُٹیں کاکا
جس دن مُک گئے ساہ تے میں
شالا ایس دسمبر پچھوں خشیاں انج دی جھومر پاون
شالا ایس دسمبر پِچھوں
شالا ایس دسمبر پِچھوں
خُشیاں انج دی جھومر پاون
آؤندے جاندے ساہواں دے نال
بدّھے ہوئے دُکھ کُھل جاون
سُکھ دے ہَڑھ وِچ رُہڑ جاوے دل
Wednesday, 14 December 2022
پھلاں وانگوں کھڑیا تیرا میرا پیار
پُھلاں وانگوں کِھڑیا
تیرا میرا پیار
میری بانہہ جے پھڑدا
تینوں دیندی تار
ثانیہ شیخ
میں پتلا سچی خاک دا
میں پُتلا سچی خاک دا
میرے قدمی ڈِٹھا نور
میں حدوں ود مُختار ساں
اَج حدوں ودھ مجبور
ماجد چودھری
چار دناں وچ شوق پرانا پے جاوے
چار دناں وچ شوق پرانا پئے جاوے
جے کر کیتا قول ہنڈانا پئے جاوے
پیار دے پینڈے پین توں پہلاں سوچ لویں
ہو سکدا اے پیار نبھانا پئے جاوے
ابرار ندیم
بندہ غیرتمند بھاویں دشن ہوے
بندہ غیرتمند بھاویں دشن ہوے
اودھی قدر کریوے حق بنڑدا اے
خوددار انسان دے گھر کولوں
با ادب لگیوے حق بنڑدا اے
بندہ ایہو جیہا قاسم دھرتی تے
ودا راٹھ سیدھیوے دھرتی تے حق بنڑدا اے
جداں مک گیا سانگا سن کی اے
جداں مُک گیا سانگا سن کی اے
جہن مرضی اے دل اچ جاہیں دے
بہا بے شک ملکھ نوں اکھیاں تے
یا پلکاں ہیٹھ پناہیں دے
اللہ مالک اے، نال رقیب رلا کے
کر حملے روز جفائیں دے
عشق چمائے پیر کتیاں دے
عشق چُمائے پیر کُتیاں دے
پیار دا وکھرا رُوپ تے ویکھ
حِرص ہوس تو پاک اے رشتہ
باہواں وچہ محبوب تے ویکھ
بے فکری دے رشتے ہوندے
طالب نال مطلوب تے ویکھ
کوئی روندا ہے ایتھے پیار پیچھے
کوئی روندا ہے ایتھے پیار پیچھے
کوئی روندا قسمت کھوٹی نوں
کوئی روندا تک گناہ اپنے
تے کوئی روندا صرف روٹی نوں
کوئی گڈیاں لے کے نئی راضی
کوئی روندا سائیکل چھوٹی نوں
وچھڑ گیاں تے رونا کاہدا
وچھڑ گیاں تے رونا کاہدا
راہے آن کھلونا کاہدا
اکو ای یار رجا دیوے جد
ہور کسے دا ہونا کاہدا
چِٹے دن جس سنہہ ماری اے
اس دا بُوہا ڈھونا کاہدا
Tuesday, 13 December 2022
ایتھے بند نیں بوہے سوچاں دے
ایتھے بند نیں بُوہے سوچاں دے
ایتھے پھاٹک بند وچاراں دے
ایتھے ماڑی قسمت پُھلاں دی
ایتھے مندے حال بہاراں دے
نامعلوم
دھپاں دے وچ مور نئیں مردے
دُھپاں دے وِچ مور نئیں مردے
کانواں آکھے ڈھور نئیں مردے
او کُج آپ وِی راتیں جاگیا کر
کُتے رکھیاں چور نئیں مردے
نامعلوم
ویکھیں کدرے ڈب نہ جاویں
ویکھیں کدرے ڈُب نہ جاویں
اکھیاں دے وِچ کُھب نہ جاویں
پھل جے تینوں کہہ بیٹھے آں
کنڈیاں وانگوں چُب نہ جاویں
نامعلوم
اسپ بلوچی کھیس خوشابی چرخے رنگ رنگیلے
کلاسیکی پنجابی شاعری
اسپ بلوچی، کھیس خوشابی، چرخے رنگ رنگیلے
بھٹھ اوہ سندا، جے نہ ہوون ہتھ کُڑی دے پیلے
جدھے جندر اندر دانے، اوہ راجہ اوہ راؤ
راجوری دی دور پرالی، اپنی دال پلاؤ
پیر سید محمد شاہ بخاری
سجناں توں اے کی کیتا میرے نال
سجناں توں اے کی کیتا میرے نال
محبتوں دا ناں لے کے دھوکا کیتا میرے نال
مسعود انج دا کیتا ای کھلرے رہ گئے میرے وال
کجھ نہ پلے چھڈیا ای انج دا کیتے میرے حال
مسعود نوناری
لیراں لیراں کر دتا ای
لیراں لیراں کر دتا ای
ربا بڈھیاں کر دتا ای
چوڑے چوڑے ہوندے ساں
کٹھیاں کٹھیاں کر دتا ای
وانگ چٹاناں ہوندے ساں
وٹیاں وٹیاں کر دتا ای
خود دار منگتی ہتھ چھوڑ کے گل کر غیرت مند
خود دار منگتی
ہتھ چھوڑ کے گل کر غیرت مند
میں دلگیر فاحشہ نہیں
چلو قید حالات دی جیل اچ ہاں
پر الہڑ شوخ رقاصہ نہیں
پوکھا ویکھ کے روندے بالاں نوں
پہلے بُک بُک اتھرو روندی آں
Monday, 12 December 2022
کچا رنگ حیاتی دا
کچا رنگ حیاتی دا
دُھپ لگے اُڈ جاندا
راتیں سُفنا پکا لگدا
دنیہہ کچا تھی جاندا
ثمینہ اسماء
میں نائب رب قدیر دا ساں
میں نائب رب قدیر دا ساں
مِرے مٹی رُل گئے چاہ
مینوں خالق نے تخلیقیا
تے خلقت دِتا ڈھاہ
ماجد چودھری
سنڑدے سناؤندیاں خورے کیہو جیہا موڑ آیا
سُندے، سناؤندیاں
خورے کیہو جیہا موڑ آیا
نہ چاہندیاں وی میں اوہ کہانی
ادھ وچکارے چھوڑ آیا
مینوں خورے
کاہدی جلدی سی
سلیم پاشا
اک دیوا بلیا آس دا
اک دِیوا بلیا آس دا
کوئی مار کے پُھوک بجھاوندا
اک لہو پیندا ہے دھرت دا
اک ماس بدن دا کھاوندا
اک خوف سمندروں پار دا
اک خوف منافق یار دا
انہاں گل اچ قاسم پھس ونجنڑاں
انہاں گل اچ قاسم پھس ونجنڑاں
مُڑ پھس کے آکھنڑاں خیر اے
اساں گل ناں دسنڑی غیراں نوں
انہاں دس کے آکھنڑاں خیر اے
اساں نال رقیب دے لڑ پونڑاں
انہاں رس کے آکھنڑاں خیر اے
اجڑ گئے آں پک اے بھلیا
اجڑ گئے آں پک اے بھلیا
حالے وی کوئی شک اے بھلیا
اس توں ودھ کے کیہ ہونی اے
ہو گئی جتھوں تک اے بھلیا
جہڑا پھل تے چھاں دیندا اے
اوہیو ٹکو ٹک اے بھلیا
ہولا ہون نوں جی کردا اے
ہولا ہون نوں جی کردا اے
رج کے رون نوں جی کردا اے
جِسراں جِسراں شام اے پیندی
کلہیاں بھون نوں جی کردا اے
دل دے چرخے کَت کَت پیڑاں
تھک کے سون نوں جی کردا اے
لوکی آندے جاندے رہندن
لوکی آندے جاندے رہندن
تیرے مُلاں جیون شالا
فتوے دیندے ای سوہنے لگدن
سَچیوں جیہڑے بھُکھے ہوندن
وڈے پاپ اینہاں تے تَھپ کے
رج کے روٹیاں کھاون والے
Sunday, 11 December 2022
کنی چپ اے کج تے آکھو
کنی چُپ اے کُج تے آکھو
چُپ دا دُکھ اے کج تے آکھو
سامنے بہنا کج نہ کہنا
اے کی تُک اے کج تے آکھو
ثانیہ شیخ
چنی اتے لشکدے گوٹے اپنی تھاں
چُنی اُتے لِشکدے گوٹے، اپنی تھاں
کاریگر دے وِنھے پوٹے، اپنی تھاں
گلاں نال وی بندے مردے ویکھے نیں
ایہہ بندوقاں، ڈانگاں، سوٹے اپنی تھاں
تجمل کلیم
لوکاں کنج بہاراں نال نیں جھولیاں بھریاں ہوئیاں
لوکاں کنج بہاراں نال نیں جھولیاں بھریاں ہوئیاں
ساڈیاں تے نہ چیتر وچ وی لغراں ہریاں ہوئیاں
اج پانی نہیں بھریا کھوہ توں اس وی جیون جوگی
میں وی راہ وچ ڈوہلھ آیا واں اکھاں بھریاں ہوئیاں
ایوب کموکا
دل دا حال سنانا چاہی دا
دل دا حال سنانا چاہی دا
سجناں توں نہ لکانا چاہی دا
سجناں آنا ہووے جے کر
دل راہے وچھانا چاہی دا
وڈیاں دی چھاں نگھی ہوندی
سایا نہیں ونجانا چاہی دا
ڈگیاں کندھاں سنجیاں سڑکاں
ڈِگیاں کندھاں
سُنجیاں سڑکاں
رولا پاندی چُپ
سڑیاں رُتاں
اُجڑے کھیتر
پنڈا ساڑدی دُھپ
اک دلاسے بعد دل نوں اک دلاسہ دے رہیاں
اِک دلاسے بعد دل نوں اِک دلاسہ دے رہیاں
جِیویں اپنے آپ نوں میں کوئی دھوکھا دے رہیاں
میں جِیویں دنیا دے میلے چے گواچا بال واں
جس جگہ لَبھنا نئیں اُوتھے خود نوں ہوکا دے رہیاں
تُوں اجے وی سوچ لے اپنے نفعے نقصان نوں
میں کِسے وی قول توں پہلے ایہہ موقعہ دے رہیاں
بندے بھج کے سانجھ بنڑا لیندین
بندے بھج کے سانجھ بنڑا لیندین
پچھے ڈر نقصان تو ویندین
کئیں ہتھ دھو باہندین سنگتاں توں
کئیں کملے جان تو ویندین
اے ٹھیک اے پُھٹ گئیاں سنگتاں دے
چیتے کدنڑ دھیان توں ویندین
Saturday, 10 December 2022
آ جا گھٹ گھٹ پی لئیے
آ جا گُھٹ گُھٹ پی لئیے
نین نمانے پیاسے
اندر و اندری کھا جاندے نیں
سوہنیا جھوٹے ہاسے
ثانیہ شیخ
الف اڈیک سجناں دی تڑپوندی اے ہجراں وچ
الف اڈیک سجناں دی تڑپوندی اے ہجراں وِچ
کتھے تُر گیا ایں وِچھوڑے پا کے سجناں وے
ماجد اے سال وی تینوں اڈیک دیاں لنگ گیا اے
لگدا اے نویں سال وی لنگ جانا اے وِچھوڑیاں وِچ
ماجد چودھری
جسیاں اتے نیل پئے نیں روحاں اندر کھڈے
جسیاں اتے نیل پئے نیں روحاں اندر کھڈے
مویاں دے دکھ بھل جاندے نیں دھرتی دے دکھ وڈے
ایس دنیا تے دنے دپہرے عجب تماشہ ہویا
گھر دے مالک گھر وچ آ کے لوکاں گھر چوں کڈھے
طارق گجر
کی لگے اس کملے جہے نوں وار تریکاں نال
کی لگے اس کملے جہے نوں وار تریکاں نال
کچی کندھ نوں ڈھا چھڈیا اے جنہیں لیکاں نال
ہنجواں دے نال مل مل دھوتا پہلے دل دربار
فیر اندر دی کِھلری چُپ نوں ہونجیا چیکاں نال
پلکاں اُتے پِیلو پکیاں، چُن چُن کھاوے رات
میں آساں دے سُکے ڈھینگرا کنج دھرِیکاں نال
ایوب کموکا
بیلہ روہی صحرا تنگ اے
بیلہ روہی صحرا تنگ اے
عشق دا سارا لاہنگا تنگ اے
تیرا ساہنوں چھڈنا بن دائے
کچا کوٹھے ویہڑا تنگ اے
جبھ تے قابو کرنا سکھو
اے تے ویکھو اگلا تنگ اے
فر اج سوچ دی ونجھلی اتے
فر اج سوچ دی ونجھلی اُتے
چھڑی اجیہی تال
ساہنواں گھنگھرو بنھ کے اندر
رج کے پائی دھمال
انبر دھرتی اگ سمندر
نچن لگ پئے نال
اکھیاں جھوٹ بول گئیاں
اکھیاں جھوٹ بول گئیاں
درداں دے وچ رول گئیاں
ہنجو ویکھ کے میں بھلیا
پتہ لگا ایہہ کول گیاں
سوہنا شالا دل ہی ہووے
شکلاں سوہنیاں رول دیاں
دل روندا تے کرلاندا اے
دل روندا تے کُرلاندا اے
کِتے دور سمندروں پار کوئی
جدوں گیت ہجر دے چھوہندا اے
دل روندا اے
دل روندا تے کُرلاندا اے
سُکھ نفل نمازاں منتاں سو
Friday, 9 December 2022
میں بھیڑی کوجی سہی
کوجی
اڑیا
میں بھیڑی کوجی سہی
تیرے نال کھلو جانی آں
میں وی سوہنی ہو جانی آں
ثانیہ شیخ
آس دی کلی ڈھاواں کہ تعمیر کراں
آس دی کُلی ڈھاواں کہ تعمیر کراں
یا درداں دی کفنی لیرو لیر کراں
نمو جھاناں ہو کے شائق سوچ رئیاں
زخمی انگلاں نال میں کیہ تحریر کراں
شائق حسین
بعد اتوار توں صدمیاں نال ہے دینہ سوموار دا دھمدا
بعد اتوار توں صدمیاں نال ہے دینہ سوموار دا دھمدا
اوہدے ہجر دا ماتم کردا اے وت لوں لوں میرے چمدا
اللہ کرے او شاءللہ آ جاوے اعتبار نئیں کوئی اس دم دا
کوئی جا آکھے بے دردے نوں رہیا گل نہوں کسے وی کم دا
غلام حسین گُل تارڑ
لیکھوں ٹکرے ویر تے بس
لیکھوں ٹکرے ویر تے بس
سانوں دُکھ اے غیر تے بس
شیشے ساہنویں ہو کے اج
سِدھا ماراں فائر تے بس
جتھے ساقی ڈول گیا
ساڈی اوسے پیر تے بس
تجمل کلیم
دل دی نگری دے چور
دل دی نگری دے چور
ہو گئے ہور دے ہور
پئے گیا بندیاں دا کال
چھا گیا دلاں تے بھور
دلاں وچ تریڑاں پئاں
بھانویں ہین نویں نکور
پنڈے اتے لاسے غم دے
پنڈے اُتے لاسے غم دے
جُپے وچ کھراسے غم دے
لے بھائیا اسیں ٹُر چلے آں
سر تے بنھ مڑاسے غم دے
پانی دی تھاں اتھرو پیتے
لگدائے اسیں نواسے غم دے
جھلیاں وانگوں چٹھیاں لبھدی پھردی اے
جھلیاں وانگوں چِٹھیاں لبھدی پھردی اے
کُگھیاں کانواں پچھے دوڑی جاندی اے
ربّا! ایناں پیسہ کِتھوں آؤندا اے
اسماناں نوں کہڑی پوڑی جاندی اے
قصبے پنڈ دے لہو دے پیاسے بن گے نیں
مُڑ نہیں آؤندی جہڑی جوڑی جاندی اے
دکھ سن سارے گونگے بھولے اندر دے
دکھ سن سارے گونگے بھولے اندر دے
اندر وڑ کے درد پھرولے اندر دے
آس دی تھوہنی نال مسیں میں ٹھلے نیں
ڈِگ پینے سی نہیں تے کھولے اندر دے
کُوکاں دیوچ ڈُب جاوے گی دھرتی وی
باہر نکلے جد وی رولے اندر دے
Thursday, 8 December 2022
مینڈھی اکھیں ڈھول سماؤندا
مینڈھی اکھیں ڈھول سماؤندا
تیڈھے بن کوئی ہور نہ بھاؤندا
دل درداں حال سناؤن دے
من کوں بھانے بھاؤن دے
مینوں رُٹھڑا یار مناؤن دے
مینوں رُٹھڑا یار مناؤن دے
ثمینہ اسماء
کدی ویکھیں وچھڑن والیا
کدی ویکھیں وچھڑن والیا توں تیرا وچھڑن کنج پیا جرداں
ہک پل وی اتھرو نہیں سکدے پل پل پیا ہؤکے بھرداں
خودکشی حرام اسلام اچ اے اس وجہ توں ناں پیا مرداں
تیتھوں نکھڑ کے جیون انج لگدائے جیویں گُل کناہ پیا کرداں
غلام حسین گُل تارڑ
بھین اٹھی لڑ چمبڑی تو سن ویر بھرا
بھین اٹھی لڑ چمبڑی، تُو سُن وِیر بھرا
جامہ تیرے کاج دا رکھیا خوب رنگا
میں صاحباں جئیاں رانیاں لکھ دیساں پرنا
تینوں واسطہ گھتنی آں اجوکا وار کھنجا
جیویں شہیداں نوں کربلا تویں کھیوے ساڈے بھا
واسطہ گھتوں رب دا توں کھیوے شہر نا جا
حافظ برخوردار
کال گھٹاواں امبر چڑھیا دھرتی کھولیا سینا
جدید پنجابی شاعری
کال گھٹاواں، امبر چڑھیا، دھرتی کھولیا سینا
سمیاں دے پھُل اُٹھ اُٹھ ویہندے، آیا ساون مہینا
لالڑیاں نے رؤلا پایا، گُھگھیاں گُھو گُھو بولن
امبیں توتے ٹیں ٹیں کردے، اِلاں وی پر تولن
ووہٹی لاڑھا گھر بنا کے کھیڈن بال ایانے
کہنے کہڑے دیس نوں جانا، ایتھے کوئی نہ جانے
دفع کرو بیتیاں نوں سنیاں تے کیتیاں نوں
دفع کرو بیتیاں نوں
سُنیاں تے کیتیاں نوں
سوچیے اگیریاں دا
آؤندیاں انھیریاں دا
کویں اساں ڈکنا اے
سروں لنگھے پانیاں نوں
غربت حال وکھاندی رہی
غربت حال وکھاندی رہی
یاراں نوں ازماندی رہی
بخت دوپہر دے سارے سجن
شام ہووے تے کتھوں لبھن
رجے ہوئے نوں بھل بھواون
بھکے توں نظر بچاندی رہی
سر توں ڈھلدے ڈیکھ پچھاویں شام توں پہلے
سر توں ڈھلدے ڈیکھ پچھاویں شام توں پہلے
شالا وقت کرے ول آنویں شام توں پہلے
ساڈے سر تے رات آ گئی ہے توں وی کائے ناہیں
جان اگیں ول آندا ہانویں شام توں پہلے
روندیں روندیں سجھ دے نال روانہ کیتم
ول سگدیں تاں ول کہیں ترانویں شام توں پہلے
Wednesday, 7 December 2022
میرے لئی بتیری ہندی
میرے لئی بتیری ہُندی
میری ذات جے میری ہندی
اک واری تے آہندوں ہو جا
اج ڈھولا میں تیری ہندی
رائے فیصل امیر
دل دی تانی ٹٹ جاوے تے
دل دی تانی ٹُٹ جاوے تے
سوچ کھلارہ بن جاندی اے
تُسی گل تے کر کے دیکھو
گل، دوبارہ بن جاندی اے
شکیل احمد طاہری
اپنے چ پہلے آپ گواچے کہڑا
سوجھاں نوں سیانف نوں ایہہ واچے کہڑا
اپنے نوں پرائے نوں ہاں جاچے کہڑا
تاثیر اپنے آپ نوں لبھن خاطر
اپنے چ پہلے آپ گواچے کہڑا
صدیق تاثیر
اوہناں قاصد نوں ایہ آ کہلیا اے ساڈے گھر او بالکل آئے کوئی نا
پنجابی سرائیکی شاعری
اوہناں قاصد نوں ایہ آ کہلیا اے ساڈے گھر او بالکل آئے کوئی نا
اسی رج گئے ہاں اس کڑمے توں سانوں غربت آن تکائے کوئی نا
ہکی شہر اکثر وسدا ہے سن بھل کے وت بلائے کوئی نا
جد فہیم دے میں نئیں ونجنے ہیں ایویں زندگی آپ روائے کوئی نا
افضل فہیم ڈوگر
ماں تاں آخر ماں ہندی ہے
ماں تاں آخر ماں ہُندی ہے
ہر ویلے ہر تھاں ہندی ہے
پوہ وچّ نگھی دھپڑی ہُندی
جیٹھ ہاڑھ وچ چھاں ہندی ہے
ہر ویلے ہر تھاں ہندی ہے
نامعلوم
وار دتا تیرے اتے دل دی جاگیر نوں
جدید پنجابی شاعری
وار دِتا تیرے اُتے دل دی جاگِیر نُوں
سینے نال لاواں کدی چُماں تصویر نوں
نِکی نِکی گَل اُتوں ایویں نئیں رُسی دا
دل لینڑاں دینڑا ہووے پاء نئیوں پُچھی دا
سَپ لنگ جاوے نہ فِر پِٹیئے لکیر نوں
سینے نال لاواں کدی چماں تصویر نوں
جھلیا عشق وپار نہیں ہوندا
جدید پنجابی شاعری
جھلیا عشق وپار نہیں ہوندا
شرطاں لا کے پیار نئیں ہوندا
بیبا! عشق وپار نہیں ہوندا
شرطاں لا کے پیار نئیں ہوندا
ہاسے دے کے ہوکے لینے
سوکھا کاروبار نئیں ہوندا
کول جیدوں منٹھار نئی ہوندے
کول جیدوں منٹھار نئی ہوندے
ساتھوں ہار سنگھار نئی ہوندے
آہلنیاں وچوں ڈیگے پنچھی
چھتی نال اڈار نئی ہوندے
جنیاں پیو دی پگ لتاڑی
او پُتر سردار نئی ہوندے
باقی کم میں مگروں پورے کر سکنا واں
باقی کم میں مگروں پورے کر سکنا واں
ایتھوں جے کر مُڑدا نئیں تے مر سکنا واں
میری بحث وی تیرے بارے بحث ای کہہ لو
جِتی جنگ اے فیر وی اگوں ہر سکنا واں
نا وی پُچھیں تیرا میں کی کر لینا سی
پانی بھیج کے پچھ لینا ایں تر سکنا واں
ذکی عاطف
گزار چھوڑی ہے میں حیاتی میکوں سنجاتی
گزار چھوڑی ہے میں حیاتی میکوں سنجاتی
میں ہک سمندر تے خاک پاتی میکوں سنجاتی
طلب تیڈی دی امان وچ بے امن کھڑی ہاں
میں سک دی سدرہ تے چپ چپاتی میکوں سنجاتی
کڈاہیں میں تیڈے حسین خوابیں دا حسن ہامی
اج اپڑیں اندر توں پا ہاں جھاتی میکوں سنجاتی
Tuesday, 6 December 2022
ہنجواں دسی چار چوفیرے
ہنجواں دسی چار چوفیرے
میری اکھ دی پِیڑ نی مائے
تیری پُھلاں ورگی دِھی نوں
پِیڑاں دِتا چِیر نی مائے
نیلم بھٹی
ایتھے کسراں دل میں لاواں
ایتھے کِسراں دل میں لاواں
ساہ دی ڈور اُدھاری رکھاں
بندے بندے جُون وٹائی
بُوہے جندرے ماری رکھاں
آتش کیانی
پیر فریدا روہی ڈب گئی
روہی ڈُب گئی
پیر فریدا روہی ڈُب گئی
جِہنوں چڑھیا رُوپ کٹک دا
اس دھرتی تے اوہ ہی ڈُب گئی
پیر فریدا روہی ڈُب گئی
ارشاد سندھو
حجرے شاہ مقیم دے اک جٹی عرض کرے
مرزا صاحباں
حجرے شاہ مقیم دے اک جٹی عرض کرے
میں بکرا دیواں پِیر دا جے سِر دا سائیں مرے
ہٹی سڑے کراڑ دی جتھے دِیوا نت بلے
کُتی مَرے فقیر دی، جیڑی چوں چوں نت کرے
پنج ست مرن گوانڈھناں، رہندیاں نوں تاپ چڑھے
گلیاں ہو جان سُنجیاں، تے وچ مرزا یار پھرے
حافظ برخوردار
بھیڑی حالت ویکھ نہ جھڑکیا کر
بھیڑی حالت ویکھ نہ جھڑکیا کر
بھیڑا ہوندا ہر ہک بندہ نہی
پنج انگلاں جئے ہک جئیاں نہی
ہر شخص وی انج نخندہ نہی
چنگے مندے دی پہلاں پرکھ تے کر
انجے آکھی دا کسے نوں مندہ نہی
چھڈ کے ٹر گیوں ادھ وچکار
چھڈ کے ٹُر گیوں ادھ وِچکار
چنگی تے نہیں کِیتی یار
اپنیاں قسماں واپس لے جا
ساڈے سِر توں لاہ اُدھار
نثار احمد
بخت دوپہر دے سارے سجن
بخت دوپہر دے سارے سجن
شام ہووے تے کتھوں لبھن
رجے ہوئے نوں بھل بھواون
بھکے توں نظر بچاندی رہی
سفید پوش دا بھرم پئی کھولے
اپنے مونہوں آپ ایہ بولے
کوئی پل نکھڑ کے دل توں بھلایا نہ تیں نہ میں
کوئی پل نکھڑ کے دل توں بھلایا نہ تیں نہ میں
مل پیوں تاں سکھڑاں موہوں الایا نہ تیں نہ میں
مر گئی ملن دی آس کفن پا کے ہجر دا
گھر توں مگر جنازہ چوایا نہ تیں نہ میں
پُچھدی ہے رُت اُداس جو کتھ ہن نویں لباس
چولیں تے ول کوئی سیپ کڈھایا نہ تیں نہ میں
Monday, 5 December 2022
بندہ پیار دا بھکھا اے
بندہ پیار دا بُھکھا اے
پیار ملے تاں
تِلکدا پھردا
نہ ملے تے رُکھا اے
آپو اپنی پے گئی سبھ نوں
دل دا دریا سُکا اے
مار نہ ملاں جھانبڑاں تتیاں نوں نہ تا
صاحباں دا ورلاپ
مار نہ مُلاں جھانبڑاں تتیاں نوں نہ تا
اگلا پڑھیا بھل گیا سانوں عشقے سبق پڑھا
ہُن روگی گھر عشق دے ویداں خبر نہ کاء
ماں بھولی کیہ جاندی آندے وید بلاء
میاں میاں کر آکھدی رکھدی شرم حیا
کُٹھیاں رت نہیں آؤندی توڑے چُھری چلا
ہوش پچھیا نشے دی لہر دے وچ
ہوش پُچھیا نشے دی لہر دے وِچ
زہر کِنی کُو ہُندی اے زہر دے وچ
کُلی نہر دے کنڈھے تے پا بیٹھاں
چن ٹہلدا ویکھ کے نہر دے وچ
میرے ساگ پُچان تے سڑ جاندے
اوہدے جِنے وی سَکے نیں شہر دے وچ
میری نبض ٹٹول کے ویکھو
میری نبض ٹٹول کے ویکھو
منہ وی میرا کھول کے ویکھو
ویکھو دل اُتے ہتھ دھر کے
نالے ذرا توجہ کر کے
دل دی دھڑکن تیز ہے میری
جیبھ بنی پئی میز ہے میری
میں تے پڑھن گئی ساں بابلا
میں تے پڑھن گئی ساں بابلا
میں کوئی مرن گئی ساں بابلا
کیہ پتہ سی ایہ ہو جانا
جیوندیاں مڑ کے گھر نہیں آنا
بابا اسحاق سہوتہ
الف الف تے بے نوں بے لکھیا
الف الف تے بے نوں بے لکھیا
کھرا سچ لکھیا میں جے لکھیا
میں شاعر ہاں وکھرے لہجے دا
ہر وسب دا میں ورتے لکھیا
گل حق دی کرن دا عادی ہاں
نہیں لے لایا نہیں لے لکھیا
جتھاں تیں پہل کیتی آئی اتھائیں ان الوداع کیتی
جتھاں تیں پہل کیتی آئی اتھائیں ان الوداع کیتی
سجن ہن تئیں سمجھ نئیں آئی سزا کیتی رہا کیتی
پویندا رہ گیاں میں منکا منکا مونجھ تیڈی کوں
قسم تیڈیں اکھیں دی نئیں کوئی تسبیح قضا کیتی
تیکوں شالا کڈاہیں وی نہ ملے انت سفریں دا
ڈکھائے میں پیر دے چھالے تاں دل رو کے دعا کیتی
Sunday, 4 December 2022
شکوے کاہدے کالاں تے
شکوے کاہدے کالاں تے
پینڈے پے گئے سالاں تے
ویری رُتاں ہوئیاں نیں
صدقے تیریاں چالاں تے
لگے اگ وچھوڑے نوں
تیرے ای دُکھ پالاں تے
اٹھ کھلوتی صاحباں نظریں پیا امیر
صاحباں دا وراگ
اُٹھ کھلوتی صاحباں نظریں پیا امیر
بیخود ہو کے جھڑ پئی جھل نیناں دے تیر
بِرہوں لائیاں کانیاں عشق وڑھی تکبیر
دے لت کُٹھی صاحباں بِرہوں پڑھی تکبیر
حافظ برخوردار
اگے وجی کندھ تے نئیں نا
اگے وجی کندھ تے نئیں نا
رب دا بوہا بند تے نئیں نا
عشق دا دھاگہ ہوندا کچہ
ایہہ کوئی ریشم تندتے نئیں نا
اج تک سجنا تینوں دس میں
ماریا کھٹا دند تے نئیں نا
مار کے چپ دی بکل بہہ جا
مار کے چپ دی بکل بہہ جا
جِنج وی ہووے پیڑاں سہہ جا
میرے لیکھاں دے وچ پینڈے
او پرچھاویاں توں تے بہہ جا
تیرے باج وی لنگھ جانی اے
اے گل جاندا اوہنوں کہہ جا
اوہ ویلا چنگا سی جدوں ویہلے رہندے ساں
اوہ ویلا چنگا سی
جدوں ویہلے رہندے ساں
اوکھا سووکھا کہندے ساں
نہ کوئی پروا سی کماں دی
نہ ابے دی نہ اماں دی
مرضی اپنی کردے ساں
شام پئی تے راتاں اپنے گھنڈ اتارن لگیاں
شام پئی تے راتاں اپنے گُھنڈ اُتارن لگیاں
نِتھرے ہوئے ہنیرے وچوں لاٹاں مارن لگیاں
جُوہاں وِچوں پنچھی اپنے آہلنیاں نوں آئے
پُھلاں وِچ خُشبواں لُک کے بُوہے مارن لگیاں
سیال سمے دا کورا مُکیا، واء پھگن دی جُھلی
ہر بُوٹے دیاں شاخاں اپنا آپ سنوارن لگیاں
میں لکھ ہساواں لوکاں نوں میں لکھ وٹاواں جوگ
میں لکھ ہساواں لوکاں نوں
میں لکھ وٹاواں جوگ
میرا انگ انگ چیکاں ماردا
مینوں اندروں کها گے سوگ
میں چار جماعتاں کی پڑهیاں
مینوں طعنے مارن لوگ
اکھر ڈاہڈے جھردے پئے نیں
اکھر ڈاہڈے جھُردے پئے نیں
ہوئے ارمان افسُردے پئے نیں
سدھے راہ تے لاون آلے
پٹھے راہ تے ٹُردے پئے نیں
پانی وچ جیویں کھردا لون اے
سکے ساک انج کُھردے پئے نیں
Saturday, 3 December 2022
چن حسن جوانی نی ماواں ٹھنڈیاں چھاواں
چن حسن جوانی نی ماواں ٹھنڈیاں چھاواں
فکراں وِچ ڈُبیا نی میرا بابل بھولا
اودی چٹی پگڑی نُوں کدے داغ نا لاواں
پرِیت موہندر تیواری
کتھے وارث وارث شاہ دے
کتھے وارث، وارث شاہ دے
مادھولال حسین دے راہ دے
شہر قصور دا بابا بُلا
ساندل بار دا بھٹی دُلا
پاکپٹن دا صوفی پیارا
بھگت سرابھا دامن یارا
ٹٹیا زور اے ساہواں دا
ٹُٹیا زور اے ساہواں دا
تاں تے شور اے ساہواں دا
میں ویلے دی بھال اچ آں
جیہڑا چور اے ساہواں دا
سسیئے! تیری سونہہ ساڈے
سرے بھنبھور اے ساہواں دا
کالی مٹی نور دے قصے
کالی مٹی، نُور دے قصے
رب نال یاری، حُور دے قصے
سُن کے مریا دُکھ نال پُکھا
من و سلوی طُور دے قصے
رج کے روٹی دے تُوں ربا
چھڈ جنت تیری، دُور دے قصے
وے سجن میں کیہ ساں
وے سجن میں کیہ ساں
اک تھوتھی لکڑی ساں
ناں میرا تد بنسی ہویا
سینے چھیک کرائے جے
وے سجن میں کیہ ساں
بس اک بنسی ساں
خواہشاں دے میں جدوں جنازے ویکھے نے
خواہشاں دے میں جدوں جنازے ویکھے نے
اُچیاں گھراں دے بند دروازے ویکھے نے
نیویں ہو کے محل منارے دسدے نہی
جنہاں نال بہاراں پیارے دسدے نہی
چھپ گیا چن خوشیاں دا تارے دسدے نہی
ہورے کہیڑے دیس ہوا پئی ڈول دی اے
کنیاں گلاں چیتے آئیاں بھل کے وی
کنیاں گلاں چیتے آئیاں بھل کے وی
پلکاں بھجیاں رہیاں ہنجو ڈلھ کے وی
مٹی دے مُل وک گئے موتی ان ملے
ہولے پے گئے پیار ترکڑ تل کے وی
جھاڑ نہ سکیاں سکے پتر لگراں توں
لکھ ہنیریاں باغے اندر جھل کے وی
Friday, 2 December 2022
دل دا بوہا کھولے کون
دل دا بُوہا کھولے کون
اندروں جندرا لابیٹھا ایں
توں تے بھیس وٹا بیٹھا ایں
ثانیہ شیخ
سنی سنائی کیویں مناں
کمی سید دی شہ رگ وچ
چوڑھے چوہدری دی شہ رگ وچ
شودر باہمن دی شہ رگ وچ
نوری خاکی دی شہ رگ وچ
رند تے ساقی دی شہ رگ وچ
سنیا اکو رب اے طارق
سنی سنائی کیویں مناں
طارق گجر
پہلاں پج کے بھکھ نے حملہ کیتا
پہلاں پُج کے بُھکھ نے حملہ کِیتا
اُتوں اک اک دُکھ نے حملہ کیتا
اکھ نوں تیری اکھ نے گولی ماری
دل تے تیرے مُکھ نے حملہ کیتا
دُکھ دے فوجی راہواں ڈک کھلوتے
جد کدی وی سُکھ نے حملہ کیتا
اس مکھڑے تے غصہ اے ذرا روال جیہا
اس مُکھڑے تے غصہ اے ذرا روال جیہا
اج شیشے وچ دِسدا اے، کُجھ وال جیہا
اپنا اک سواد اے سوہنیاں ہتھاں دا
کُکڑ وی نہیں اس دے گھر دی دال جیہا
دودھ اصلی گجر جاں کٹے پیندے نے
باقی دنیا پیندی اے گھنگال جیہا
شارب انصاری
خوشی محمد
انج ای رکھ دی چھاں ٹردی اے
انج ای رُکھ دی چھاں ٹُردی اے
جسراں سر توں ماں ٹردی اے
سوچ نوں خورے پیڑ اے کوئی
نہ بہندی اے نہ ٹردی اے
اندر کُھوہ وی خالی سمجھو
ساہ اے جسراں لاں ٹردی اے
چڑھدے سورج ڈھلدے ویکھے
چڑھدے سُورج ڈھلدے ویکھے
بُجھے دِیوے بلدے ویکھے
ہیرے دا کوئی مُل نہ تارے
کھوٹے سِکے چلدے ویکھے
جناں دا نہ جگ تے کوئی
او وی پُتر پلدے ویکھے
میں نیل کرائیاں نیلکاں میرا تن من نیلو نیل
میں نیل کرائیاں نیلکاں، میرا تن من نیلو نیل
میں سودے کیتے دلاں دے، وچ دھر لئے نین وکیل
رب بخیلی نہ کرے تے بندہ کون بخیل
رات چنے دی چاننی تے پونی ورگا کاں
اڈیا دانہ بعد توں انوں پیندی رات چناں
تتی دے ہیٹھ پنگوڑہ رنگلا تے ٹھنڈی وناں دی چھاں
Thursday, 1 December 2022
تاجاں نال نہ تختاں نال
تاجاں نال نہ تختاں نال
پیار دا سودا بختاں نال
اوہ آزادی ادھی رہ گئی
جہڑی ملی سی وختاں نال
شائق حسین
اک مٹی تے لکھ مسیتاں
اک مٹی تے لکھ مسیتاں
اک دلبر تے سو فرعون
میں بُلھے دی اکھ دا اتھرو
آ ڈِگیا کس جھوکے
نجم الحسنین حیدر
پیار دی مالا جپدے رہے آں
پیار دی مالا جپدے رہے آں
لبھنا کیہ سی کھپدے رہے آں
ون اُگے تے اوہدی مرضی
اُنج تے بندے نپدے رہے آں
خط پَتر ای ہُلے نئیں سن
رُکھاں تے وی چھپدے رہے آں
ودیا کر کے چلیا صاحباں مرن کنار
مرزے دی روانگی تے صاحباں دی بیماری
وِدیا کر کے چلیا صاحباں مرن کنار
جِند وڑے نہ نکلے ادھکڑے وِچکار
لاہو لتھی صاحباں نہ اورار نہ پار
زہر وچھوڑے اجدّے بند بند ترٹن ہار
دتی آہی صاحباں کجلے دی کڈھ دھار
لٹکے جیویں سپولیے صندل نوں چک مار
سانوں ککھاں وانگ رولیا
سانوں ککھاں وانگ رولیا
سانوں جگ تے یار وچولیاں
گئی مٹی ست آسمانیں
چک کھڑیا واء ورولیاں
اساں سجناں ککھوں ہولے
کیہ ملسی سانوں تولیاں
میں کہیا ایہہ کوئی گل تے نہیں نا
میں کہیا! ایہہ کوئی گل تے نہیں نا
چُپ مسئلے دا حل تے نہیں نا
ٹھیک اے! میری چھاں وِرلی اے
سِر تے امبر ول تے نہیں نا
میں کہناں لہو اِکو جہے نیں
اوہ کہندا اے کھل تے نہیں نا
گل سن انج تے سوچاں
گل سن انج تے سوچاں
دے بند دروازے نئیں کھلدے
جے کجھ پانا ہوئے تے فیر
اپنا آپ گوانا پیندا
چن بننا کجھ سوکھا نئیں اے
سورج پیچھے جانا پیندا
Subscribe to:
Posts (Atom)