جسماں اُتے بوٹی کوئی نئیں
تویاں اُتے روٹی کوئی نئیں
کیتی گئی اے کھوٹی قسمت
ساڈی قسمت کھوٹی کوئی نئیں
نادرہ خیال
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
Monday, 31 October 2022
ہن اسیں نہیں تیرے رہے
ہن اسیں نہیں تیرے رہے
ہن نہ کدرے جاویں مل
یار رقیبا دساں فر میں؟
اودھے کتھے کتھے تل
عرفان وارث
اکو ای نکتے اتے اوڑک مکدی گل مکائیے
جدید پنجابی شاعری
اکو ای نکتے اتے اوڑک مُکدی گل مکائیے
جتھے اکھیاں فرش نہ ہوون
اوتھے مول نہ جائیے
سید حامد شاہ بخاری
مسجد تیری مندر تیرا تیرے سارے دربار
مسجد تیری مندر تیرا تیرے سارے دربار
ملانے سادھو ویچن کوڑ کون ایتھے سچیار
سن لے اپنے من دی مل لے کوئی دوار
لڑ لگ جا کسے اک دے ہو جاوے گا بیڑا پار
عدیل احمد
خودغرض بے درد قبیلے دے
خودغرض بے درد قبیلے دے
ہر بشر توں ڈریا ہویا اے
لج رکھنی ہائی کُجھ سنگتاں دی
تاہیں جِت کے ہریا ہویا اے
ہر خواب نمانڑیاں اکھیاں دا
ہنجواں وچہ تریا ہویا اے
دس نی جندے روگنیں
دس نی جندے روگنیں
ایہہ کنج دی کھیڈی چال
ساہواں سُولی ٹنگیاں
پئی پاویں مست دھمال
دس نی جندے روگنیں
دس نی جندے روگنیں
بس کجھ پل ہور تیرے چہرے دی یاد وچ
بس کجھ پل ہور
تیرے چہرے دی یاد وچ
باقی تاں ساری عمر
اپنے نقش ہی ڈھونڈن توں وہل ملنی نہیں
بس کجھ پل ہور
ایہہ تاریاں دا گیت
بندہ بدھو جے اوہوی جہان اندر جہیڑا
مٹی نامہ 6
بندہ بُدھو جے اوہوی جہان اندر جہیڑا
مٹی دی روح نوں جان دا نئیں
زندہ رہن دا وہ حقدار نہیؤں جہیڑا
مٹی دی قدر پچھاندا نئیں
جہیڑا مٹی دے نال ہوئے مٹی موجاں
رج کے کدی اوج مان دا نئیں
Sunday, 30 October 2022
اکھاں اگے نھیر نہ ہندے
درداں نال جے چانن ہندے
اکھاں اگے نھیر نہ ہندے
دن دے کم جے راتاں کردیاں
دھرتی دے ایہہ پھیر نہ ہندے
گلفام نقوی
دل دیاں کندھاں اتے میں
دل دیاں کندھاں اُتے میں
اِکو نقش اُتاری رکھاں
فکراں دے اِس ملبے اندر
یاداں دی الماری رکھاں
آتش کیانی
کہے وچھوڑا جر نہیں ہندا
کہے وچھوڑا جر نہیں ہندا
جانا واں تے گھر نہیں ہندا
پینڈا عشق چنہاں دا ایسا
کچے باجھوں تر نہیں ہندا
سلطان کھاروی
کی اے تیرا پیار وے اڑیا
کی اے تیرا پیار وے اڑیا
میں مننی آں ہار وے اڑیا
بھگتاں دی ہن جو کیتا، جے
اکھاں کیتیاں چار وے اڑیا
آپ تے راہی ہو چلیا ایں
مینوں چھڈ وچکار وے اڑیا
پہرے رقیباں نے لائے ایسے
پہرے رقیباں نے لائے ایسے
تیرے کوچے ول جان دی ریہی حسرت
شب تار تنہائیاں وچ یار میرے
دُکھ درد سنان دی ریہی حسرت
تُوں رُسدا مناندا میں ار تینوں
اِیو دلِ ناداں دی ریہی حسرت
میں کجھ کرن دا سوچ رہیا واں
میں کجھ کرن دا سوچ رہیا واں
جی کے مرن دا سوچ رہیا واں
کھیڈ نہ مک گائے تیری میری
تیتھوں ہرن دا سوچ رہیا واں
ساہ وی سچ کے لینا پیندائے
ہئوکا بھرن دا سوچ رہیا واں
نور عرش توں مٹی نوں پئے دھکے
مٹی نامہ 5
نور عرش توں مٹی نوں پئے دھکے
مٹی عرش دی مُڑ طلبگار بن گئی
جلوہ طور دا مٹی دا ہار ہو یا
طلب نور دی مٹی دا پیار بن گئی
سماں بیتیا فرش تو عرش تیکر
پوڑی پریت دی فیر وچکار بن گئی
Saturday, 29 October 2022
زخماں سنگ رشتہ اے
زخماں سنگ رشتہ اے
درداں سنگ رشتہ اے
توں جٹ اے جٹاں دا
کنکاں سنگ رشتہ دا
تِرے گھر دیاں راہواں دا
پھُلّاں سنگ رشتہ اے
دکھ نوں ہس کے جریا واں
جدید پنجابی شاعری
جدید پنجابی شاعری
دکھ نوں ہس کے جریا واں
سُکھ دے ہتھوں مریا واں
جُثا پتھر ورگا سی
وانگ برف دے کھریا واں
دے چھڈیا اے رکھیا نہیں
جو وی پُجیا سریا واں
ساہواں والا چکا رکدا جاندا اے
ساہواں والا چکا رکدا جاندا اے
انج لگدا اے پینڈا مکدا جاندا اے
نفرت بھریاں ڈھپاں دے وچ سڑ سڑ کے
ہریا بھریا رکھ وی شکدا جاندا اے
خود نُوں بیٹھا ککھاں دے سنگ تول رہیاں
ککھاں والا پلڑا جھکدا جاندا اے
جھلیاں وانگوں ہسدی پئی اے
جھلیاں وانگوں ہسدی پئی اے
مینوں کملا کردی پئی اے
اوس مٹیار دی گل کی کرنی
جیہڑی خود توں نسدی پئی اے
عشق نوں پچھے پا کے کملی
دنیا داری کردی پئی اے
بڑے وعدے کیتے پورا اک وی نیں کیتا
بڑے وعدے کیتے
پورا اک وی نیں کیتا
مزاج اے تتلیاں ورگا
اک تے گزارا نیں کیتا
غلطی اینئ میری نیں
کڑیاں کدی پردہ نیں کیتا
ہن چھیتی دوڑیں بھلیا ساڈی سولی ٹنگی جان
ہُن چھیتی دوڑیں بُھلیا، ساڈی سُولی ٹنگی جان
تینوں واسطہ شاہ عنائت دا، نہ توڑیں ساڈا مان
اساں پیریں پا لئے کُنگھرو، ساڈی پاوے جِند دھمال
ساڈی جان لباں تے اپڑی، ہُن چھیتی مُکھ وکھال
ساڈے سر تے سورج ہاڑھ دا ،ساڈے اندر سیت سیال
بن چھاں ہُن چیتر رُکھ دی، ساڈے اندر پانبڑ بال
Friday, 28 October 2022
چم چم کردے سارے موتی
چم چم کردے سارے موتی
سچے تے نئی ہوندے
اُچی تھاویں بیھ کے نیویں
اُچے تے نئی ہوندے
گلفام نقوی
آکھیا سی ناں ہسیں نا
آکھیا سی ناں ہسیں نا
عشق کڑکی پھسیں نا
تیرا پیار تے دھوکا سی
ہن کسے نوں دسیں نا
اعزاز کاظمی
نہ درگاہ تے رب ملیا نہ تھئیا تھئیا ہو
مارو بچیا
کل عالم دی خبر ملے
پر اپنی خبر نہ کو
نہ درگاہ تے رب ملیا
نہ تھئیا تھئیا ہو
علی ارشد میر
رگ وچ تارے وچ اکھ دے اشارے وچ
رگ وچ تارے وچ، اکھ دے اشارے وچ
راہ وچ ساہ وچ دل دے ہلارے وچ
مِتراں دے جُٹ وچ، سجنی دے گُھٹ وچ
ٹاہلیاں دے جُھنڈ وچ چن تے چبارے وچ
گُروواں دا گُر اے نہ چیلیاں دا جاپ اے
مینوں انج لگدائے ماہی میرا آپ اے
نجم الحسنین حیدر
جوگی دا بھید سی
اوہ مینوں تیجی وار اُس رستے تے مِلیا
جِتھوں صوفی درویش تے سادھو لنگھدے رہے سن
اَسی اک دُوجے نُوں پہچان لیا
تے ہس پئے
ایس ہاسے وچ
کیہ جاناں میں کون
میرے خواباں دی سچی تعبیر مٹی
مٹی نامہ 4
میرے خواباں دی سچی تعبیر مٹی
میرا پیار مٹی میرا پِیر مٹی
میرا مان تران تے جوش مٹی
عقل فہم تے سوچ تے ہوش مٹی
میری انکھ تے عزت تے آن مٹی
میری شوکت تے عظمت تے شان مٹی
Thursday, 27 October 2022
تیز ہواواں نال کھلر جاندے نیں
ماہیہ/ٹپا/تروینی/بولی
تیز ہواواں نال
کھلر جاندے نیں
رتے لال گلاب
نگہت اکرم
اوہ جو ایناں رویا اے
اوہ جو ایناں رویا اے
کجھ نہ کجھ تے ہویا اے
اکھیاں میٹ کے ٹردے او
جھلیو اگے ٹویا اے
کون تے آپے وگناں سی
خنجر کسے کھبویا اے
صفدر شاد
رنج وچ کجھ نئیں رکھیا نہ کجھ رنجگی وچ اے
رنج وچ کجھ نئیں رکھیا نہ کجھ رنجگی وچ اے
کٹھیاں رہیئے وسیئے سب کجھ زندگی وچ اے
وکھو وکھ پئے یار نمازاں نیتن کیوں ؟
چوکھا اجر جماعت اچ کیتی بندگی وچ اے
چوسے پھل بناوے ماکھی اک مکھی
اک اوہ جسدا کل سرمایہ گندگی وچ اے
شام نوں گئی رتاں دا دکھ
شام نوں گئی رتاں دا دکھ
اک ویلا سی تیرے باجھ میرا
جدوں پل وی اوکھا لنگھدا سی
ہن ویکھیاں عمراں بیت گئیاں
کدی دیوے بال مزاراں تے
کدی فجر دعاواں منگدا سی
ککھ ہلے میں بوہا تکن لگ پیناں واں
ککھ ہلے میں بوہا تکن لگ پیناں واں
جھٹ لنگھے تے اتھر پونجن لگ پیناں واں
تیرے عشق دے رکھ توں میوے ڈھیندے نیں تے
سب کجھ بھل کے میں اوہ چکن لگ پیناں واں
ہن تے دکھ وچ رہن دی عادت ہو گئی اے
اکھ دا کوڑا پانی چکھن لگ پیناں واں
میری تاں جان ہے آسمان دا اوہ ٹکڑا
آسمان دا ٹکڑا
میری تاں جان ہے آسمان دا اوہ ٹکڑا
جو روشندان وچوں پلَم آؤندا ہے
سخت کندھاں تے سیخاں دا وی لحاظ نہیں کردا
اوہ تاں چاہندے ہن
کہ میں اس ٹکڑے دے آسرے ہی جیواں
Tuesday, 25 October 2022
آزادی دا ناں ہی سنیا اے آزادی تے ویکھی کوئی نئیں
آزادی دا ناں ہی سنیا اے
آزادی تے ویکھی کوئی نئیں
اگ لوکاں دی سیکنے پئے آں
اپنڑی بال کے سیکی کوئی نئیں
نادرہ خیال
پوری کر دے آرزو مولا
پوری کر دے آرزو مولا
میں نہ اکھدا مینوں خزینہ دے دے
ڈبیا رہواں میں یاد جانان اندر
مستی دا مینوں ایسا قرینہ دے دے
طلب زندگی دی اے مراد توڑی
ایچر تک بس مینوں جینا دے دے
ٹھنڈی سیت ہوا پوہ مانگھ دی گھلدی اے
ٹھنڈی سیت ہوا پوہ مانگھ دی گُھلدی اے
بدھی گڈھڑی یاداں دی پئی کُھلدی اے
چیتے آئی کٹھیاں بیٹھ کے چاہ پیتی
تتی ہنج پئی ٹھنڈی گلھ تے ڈُلہدی اے
بدلاں امبراں ورگی اک پھلکاری نوں
تک تک کھیتاں وچ سرہوں پئی پُھلدی اے
شام پئی تے دیوے بال کے رکھاں وچ گلاباں دے
فیر ملن دی خواہش
شام پئی تے دیوے بال کے
رکھاں وچ گلاباں دے
مہکی مہکی خُشبو اس دی
رنگ سن ہور چراغاں دے
رستے پئے اجاڑ سن اگے
اک تھکن سی یاداں دی
یار اڑیا رب کر کے مینوں پین برہوں دے کیڑے وے
یار اڑیا! رب کر کے مینوں
پَین بِرہوں دے کیڑے وے
نیناں دے دو صندلی بُوہے
جان سدا لئی بھیڑے وے
یاداں دا اک چھنب مٹیلا
سدا لئی سک جائے وے
Monday, 24 October 2022
توں ای اندروں سچا نہیں سی
توں ای اندروں سچا نہیں سی
پیار تے ساڈا کچا نہیں سی
ایسراں توڑیا اے توں جیویں
دل دا موتی سچا نہیں سی
لوڑاں سانوں نیویاں کیتا
توں کوئی ایناں اُچا نہیں سی
چپ دا جندرا کھول تے سہی
چُپ دا جندرا کھول تے سہی
کُجھ وی مونہوں بول تے سہی
چن نوں اپنی پے جاوے گی
توں زُلفاں نوں کھول تے سہی
پاسہ وٹ کے ای لنگھ جاندا
رہندا اکھیاں کول تے سہی
تھل دا واسا سی پانی لبھدا سی
تھل دا واسا سی پانی لبھدا سی
چھنبھ دے اندر دی روانی لبھدا سی
یاراں دے ہُندیاں وی کلم کلا سی
ذات دے اندر کوئی ٹاہنی لبھدا سی
یملے تے یبھلے دی اُٹھک بیٹھک چوں
گل کوئی سُچل تے سیانی لبھدا سی
عشق سے پیجے پا لینے آں
عشق سے پیجے پا لینے آں
چل کدرے دل لا لینے آں
اُچیاں چھلّاں، ڈُونگھے پانی
رل مل غوطے کھا لینے آں
پا کے پیار محبت دا بیہ
سانجھی فصل اُگا لینے آں
اک جان بچا گھر جا بیٹھا اک جیوندیاں کھل لہوا بیٹھا
اک جان بچا، گھر جا بیٹھا
اک جیوندیاں کھل لہوا بیٹھا
کیہ دل دی گل سنا بیٹھا
جہڑی گل سی اوہو گوا بیٹھا
توں حد وچ رہنا نہ بُھلیں
نہیں رہندا فیر سدا بیٹھا
درداں بھریا دل اوئے ملا
درداں بھریا دل اوئے ملا
تڑپھے جیوں بسمل اوئے ملا
وچھڑے آں تے وچھڑے رہیۓ
لوکی لاؤندے ٹل اوئے ملا
شور بھاویں طوفانی ہووے
نال ارادے ٹھل اوئے ملا
آ جا اک دن گلاں کریے
آ جا اِک دن گلاں کریے
آ جا اِک دن گلاں کریے
اوہ گلاں جو رہ گئیاں سن
شِکر دوپہریں پِپلی تھلے
دورکھلوتے مُڑ مُڑ تکدے
اُس دن پانی وارے پاروں
Sunday, 23 October 2022
تیرے بن جو ساہ لینا اے
تیرے بن جو ساہ لینا اے
اڈیاں چک کے پھاہ لینا اے
توں بس مُکھ پرتانا، تے میں
منہ تے کاٹا واہ لینا اے
طاہرہ سرا
کر کے مٹھیاں مٹھیاں گلاں
کر کے مٹھیاں مٹھیاں گلاں
دل نوں مِلے سکون وے ماہی
یار توں یار جدا نہ ہووے
بن جائے کدی قانون وے ماہی
لیاقت گڈگور
املتاسی جیہے موسم نوں ہواواں قید کر لتا
املتاسی جیہے موسم نوں ہواواں قید کر لِتا
جیویں تن دے مصلے نوں دعاواں قید کر لتا
مینوں لگدائے، بلھے نوں وی کوڑا بولنا پینا
مینوں دِسدائے درگاہ نوں قباواں قید کر لتا
نجم الحسنین حیدر
کنے وکھرے بال کے دیوے رکھے نیں
کنے وکھرے بال کے دیوے رکھے نیں
ہتھاں اتے بال کے دیوے رکھے نیں
ساری زندگی ایہنوں چانن دتا اے
ساری عمر سنبھال کے دیوے رکھے
دل دے اندر کھوٹ ذرا وی رکھیا نہیں
دھرتی اتوں بھال کے دیوے رکھے نیں
تیرے باجھوں سفنیاں دی اک ڈار سوالی رہندی اے
تیرے باجھوں سُفنیاں دی اک ڈار سوالی رہندی اے
تیرے ناں دے جگراتے دی اکھ وچ لالی رہندی اے
دل دے زخم چھپا لینا واں، ہاسے لے معصوماں توں
پر کیہ دَساں توں نہیں لبھدا جھولی خالی رہندی اے
طاہر وزیرآبادی
کچیاں کنداں کچے کوٹھے ہوندے سن
کچیاں کنداں کچے کوٹھے ہوندے سن
فیر وی لوکی گوہڑی نیندر سوندے سن
ہن تے دوروں ویکھ کے مُکھ پرتا لیندے
جہڑے ساڈیاں راہواں وچ کھلوندے سن
اوہنوں دسیں، اکھاں انھیاں کر بیٹھے
جہڑے جھلے اکھیں خواب پروندے سن
سانجھ نبھاون والے توں نہیں رکھے اوہلے جاندے
سانجھ نبھاون والے توں نہیں رکھے اوہلے جاندے
ہاری ساری بندے اگے دُکھ نہیں پھولے جاندے
جنس بقا جے لینی ہووے مُل نہیں پُچھیا جاندا
جتھے ہون سراں دے سودے دھڑ نہیں تولے جاندے
تاہیوں تیریاں گلاں سنڑدا جاندائے نیویں پا کے
دِھیاں والیاں کولوں وڈے بول نہیں بولے جاندے
Saturday, 22 October 2022
پورے نہیں ہوندے سچے سجرے خاب
ماہیہ/ٹپا/تروینی/بولی
خُش فہمی وچ نہیں رہنا چاہیدا
پورے نہیں ہوندے
سچے سجرے خاب
نگہت اکرم
جیہڑا توں نیوندرا ساڈے گھر پاویں گا
نیوندرا
جیہڑا توں نیوندرا
ساڈے گھر پاویں گا
جیتے رکھیں تینوں
دُونا کر پرتاؤنا اے
ازلاں توں رِیت اے
غریباں دی کلی امیراں دے ہاسے
غریباں دی کُلی امیراں دے ہاسے
اجے خالی یارو! غریباں دے کاسے
سماوے دلاں وچ جدوں عشق پیارے
بنا دیوے مجنوں پھڑا دیوے کاسے
خدا دی خدائی چ کلا میں بیٹھا
تِری یاد رہندی مِرے آسے پاسے
نہ سوال دا حق نہ جواب دا اے
نہ سوال دا حق نہ جواب دا اے
پینڈا اوکھڑا ادب آداب دا اے
کون پُچھدا گئیاں، ڈھینڈیاں نوں
ایتھے جہڑا وی اے کامیاب دا اے
پِنڈ ساڈے کپت کل رج ہویا
دُکھ ہور بہانہ پانی ڈھاب دا اے
میں ایہ جشن منا نہیں سکدا
میں ایہ جشن منا نہیں سکدا
میریو سجنو! میریو مِترو
پندرہ ویہہ کنال دے اتے
میری وی اک کوٹھی ہُندی
ستر اسّی کُتے بِلے
میرے آل دوالے ہُندے
لمبی لینڈ کروزر ہُندی
کسے نوں روگ ڈنگدے نیں
کیہ کہانی اے
کِسے نوں روگ ڈنگدے نیں
کسے نوں پیڑ کھاندی اے
کسے دا دل تڑفدا اے
کسے دی جان جاندی اے
کسے لئی کون رُلیا اے
کسے کیوں خاک چھانی اے
سفنے ہر کسے نوں نہیں آؤندے
سُفنے
ہر کسے نوں نہیں آؤندے
بے جان برود دے کناں وچ
سُتی اگ نوں سفنے نہیں آؤندے
بدی لئی اٹھی ہوئی ہتھیلی اتلے مڑھکے نوں
سفنے نہیں آؤندے
Friday, 21 October 2022
چوری چوری تک گیا اے نما نما ہس گیا اے
چوری چوری تک گیا اے، نِماں نِماں ہس گیا اے
کوئی بدل دل دی روہی تے جویں آوس گیا اے
سُفنیاں، سوچاں توں ہُندا آ گیا رچناواں تیکر
شعر، مصرعے، قافیے، غزلاں دے وچ آ پھس گیا اے
ایدھر اودھر پھر ریہا سی موج مستی کر ریہاسی
کوئی قابو کر کے میرے دل دی ڈھبری کس گیا اے
سوچاں فکراں دے نال بھکھا اے
سوچاں فکراں دے نال بھکھا اے
میرا ماضی تے حال بھکھا اے
لبھ لے گا شکار لفظاں دے
میرے شعراں دا جال بھکھا اے
کسراں دن تے مہینے کھا جانداے
خورے کناں کو سال بھکھا اے
میں اک رتی کو چننگاں دی طلب دا جد گناہ کیتا
میں اک رتی کو چِننگاں دی طلب دا جد گناہ کیتا
مینوں الغوزیاں ڈنگیا،۔ مینوں فیر بھیرویں پیتا
میں تیرے عشق دی اڈّی دے ہیٹھاں اکھ رکھ کے تے
ایہہ سینہ چیر دِتا سی، اجے تاہیوں وی نہیں سیتا
خورے مینوں وی پتھراں دی کسے بارش دی خاہش اے
تاہیوں دل حفظ کر لتی بلھے دے عشق دی گیتا
تیری یاد اسانوں منس کے
تیری یاد اسانوں منس کے
کجھ پیڑاں کر گئی دان وے
ساڈے گیتاں رکھے روجڑے
نہ پیون نہ کجھ کھان وے
میرے لیکھاں دی بانہہ ویکھیو
کوئی سدیو اج لقمان وے
آس ٹٹن تے ٹٹیں نہ
آس ٹٹن تے ٹُٹیں نہ
لُٹ کتیں پر لُٹیں نہ
کُھلی مُٹھ نوں گُھٹیں نہ
ہتھ آئی اکِتے سُٹیں نہ
مونہوں کُوڑ توں پُٹھیں نہ
مار مار کے ہُٹیں نہ
شکیلہ جبیں
ایہہ صحرا مٹی بیابان مٹی
مٹی نامہ 3
ایہہ صحرا مٹی، بیابان مٹی
گلستان مٹی، چمنستان مٹی
تھل بٹے تے سسّی فغان مٹی
عمر ماروی، کیچ مکران مٹی
کھا گئی بُھل کیڈی ایہہ نادان مٹی
ڈِگی عرشاں توں وِچ جہان مٹی
مک جاون جنجال ملے تے
مُک جاون جنجال، ملے تے
پاواں رج دھمال، ملے تے
ہار کے آپوں جت لاں اوہنوں
چلاں ایسی چال، ملے تے
دل دا کاسہ خالی ہویا اے
ہو جاں مالامال، ملے تے
چپ دی بکل مار کے سوں گئے
چُپ دی بُکل مار کے سوں گئے
مِلن دے خاب اسار کے سوں گئے
اکھاں رو رو انھیاں ہوئیاں
روندے روندے ہار کے سوں گئے
پیار، محبت، عشق، وفا دی
وکھری گل کھلار کے سوں گئے
ڈھیر کللے پھس گئے نیں
ڈھیر کُلَلّے پھس گئے نیں
فیر کللے پھس گئے نیں
اصلی نیں یا نقلی نیں؟
شیر کللے پھس گئے نیں
ہتھ پھڑا کے پائیے نوں
سیر کللے پھس گئے نیں
ڈاہڈی تیری لوڑ خدایا ڈبدے پئے نیں لوک
ڈاہڈی تیری لوڑ خدایا
تیری سوہنی دھرتی اُتے
ڈُبدے پئے نیں لوک
خدایا! دریاواں نُوں روک
ویکھ وچارے بُھکھے پیاسے
اُچی اُچی روندے روندے
ویکھ رئے نیں آسے پاسے
Thursday, 20 October 2022
مٹھے لہجے زہر نئیں ہوندے
مٹھے لہجے زہر نئیں ہوندے
اوکھے ویلے قہر نئیں ہوندے
تھاں تھاں نسدا بھجدا پھردا
سنیا، جھوٹ دے پیر نئیں ہوندے
پہلاں پہل تے انج لگدا سی
ویراں دے وچ ویر نئیں ہوندے
سانوں بے رخیاں دے غم نیں
سانوں بے رخیاں دے غم نیں
لوکاں نوں کج ہور وی کم نیں
دُکھڑے بھانویں مار مُکائے
پر اکھاں تے ہُن وی نم نیں
اوتھے کون انسان بنے گا
جتھے چلدے وسکی رم نیں
بغاوت ہور ہوندی اے
بغاوت ہور ہوندی اے
حرّیت ہور ہوندی اے
وضاحت ہور کردے نیں
حقیقت ہور ہوندی اے
دکھاوے دی عبادت نہیں
عبادت ہور ہوندی اے
چلو جی انج کرنے آں
چلو جی انج کرنے آں
سرا دل دی کہانی دا
سرے توں موڑ لینے آں
چلو اقرار دی رنگن
ندی وچ روڑ لینے آں
چلو جی انج کرنے آں
پھل تے تریل
پُھل تے تریل
اوہنوں دُکھ سُکھ دی
کوئی سُدھ نئیں سی
ان بھول سی اجاں
انجان سی پُھل
جدوں کِھڑیا نئیں سی
Wednesday, 19 October 2022
دکھ دا وجدا ڈھول نی مائے
دُکھ دا وجدا ڈھول نی مائے
مینوں اندروں پھول نی مائے
لُکن نُوں ہُن تھاں نہ کوئی
دل دا بُوہا کھول نی مائے
روبینہ ناز بینا
سوچنا اے پرچھاواں کیہ اے
بندے گل گلاواں کیہ اے
سوچنا اے پرچھاواں کیہ اے
توں کہنا ایں بندہ کوئی نئیں
دس اے ٹاواں ٹاواں کیہ اے
تیرا کیہ گھٹ جاندا اے ربّا
میں وی رج کے کھاواں کیہ اے
صابر ناز
رب آدم نال لڑ کے بیٹھا ہویا سی
اِکو گل نُوں پھڑ کے بیٹھا ہویا سی
رب آدم نال لڑ کے بیٹھا ہویا سی
تُوں تاں آ کے لوواں نُوں اگ لانی سی
اندروں تے میں سڑ کے بیٹھا ہویا سی
نوِیں سواری کی جانے اس سیٹ اُتے
کِناں چِر میں کھڑ کے بیٹھا ہویا سی
سرحداں سنجیاں کیویں چھڈاں
یومِ شہیداں
تیرا مینوں
پیار چ بھِجے
لفظاں دے وچ
لِکھیا ہویا
پاگل کر دین والا
خط تے مِل گیا اے
دسیا بلھہے دس دس تھکیا پیر فریدا
دسیا بُلھہے
دس دس تھکیا پیر فریدا
تینوں فرق نہ کوئے
ہُن فِر کاہنوں روئے
شرماں والے یار نئیں نچدے
کپڑے لاہ لاہ پیار نئیں نچدے
Tuesday, 18 October 2022
لا بیٹھیں کتے جھٹی نہ
لا بیٹھیں کِتے جُھٹی نہ
کِھچ رنگاں نوں پُٹی نہ
پے جوؤ کدھرے پُٹھی نہ
کھیر دی بھر لئیں ٹُھٹھی نہ
مِٹھی لے لئیں گُٹھی نہ
اُتانہہ کر لئیں کِتے مُٹھی نہ
شکیلہ جبیں
توں ہیں پھل گلابی سجناں
تُوں ہیں پُھل گُلابی سجناں
ہوا دے نال ہُلارے کھاویں
رُوپ تیرے توں چن شرماوے
تاریاں کولوں پُچھ لے پاویں
صفدر شاد
بارش اوہدی یاد تے میں
بارش، اوہدی یاد تے میں
اوکھے ساہ، فریاد تے میں
اک دُوجے نوں حوصلہ دیندے
دل کملا برباد، تے میں
لیاقت گڈگور
کہڑا کٹے باجرہ اتے کون پکاوے بھات
کہڑا کٹے باجرہ
اتے کون پکاوے بھات
کیوں بیلے کٹن ارشدا
اج کھیڑے دے گھر رات
علی ارشد میر
جد عشق نے ہوش گوائے
جد عشق نے ہوش گوائے
تے فیر کنیں پائے بالے
تیرے عشق نہ منی اک وی
تے لائے مونہاں اُتے تالے
ظفر محی الدین
وائٹ ہاؤس دے اندر جے کر
تقسیم
وائٹ ہاؤس دے اندر جے کر
کچّی کندھ تے آلا ہوندا
ایفل ٹاور تھلّے جے کر
پکھّی واس دی جُھگی ہوندی
تاج محل دے کھبّے پاسے
سسّی دا کوئی چرخہ ہوندا
مٹی ساقی تے جام خمار مٹی
مٹی نامہ 2
مٹی ساقی تے جام، خُمار مٹی
مٹی نغمہ، مضراب تے تار مٹی
نشہ پنوں دا سسی سنگھار مٹی
کچا گھڑا تے سوہنی وِچکار مٹی
اودھر جنگل تے مجنوں لاچار مٹی
ایدھر لیلٰی بے کس بیمار مٹی
Monday, 17 October 2022
سوہنیا وے سن مینوں سوہنی کر دے
سوہنیا وے سُن مینوں سوہنی کر دے
ہونی ہُندی ویکھی، انہونی کر دے
آئی ساریاں تو پہلے میں جھولی پھڑ کے
سودا ہٹی وچوں دے میری بوہنی کر دے
شکیلہ جبیں
ایہہ تنداں ریشم بنیاں نیں
ایہہ تنداں ریشم بنیاں نیں
ایہہ ساہواں گنیاں چنیاں نیں
ایہہ گل نہ سمجھی دنیا نیں
کہ اگلا پندھ لمیرا اے
کیوں عقلاں وچ خسارے نیں
کیوں سوچاں وچ ہنیرا اے
سجناں جے توں ہاسے دتے
سجناں جے توں ہاسے دتے
دکھ وی اچھے خاصے دتے
لوکاں نے تے گل کیتی سی
توں تے کھول خلاصے دتے
ہجراں دے وچ وصلاں ساہنوں
خورے کیہ کیہ چاسے دتے
رانجھن رسیا رہندا نی
رانجھن رُسیا رہندا نی
میرا رانجھن رُسیا رہندا
لنگھ جاندا اے چُپ چُپیتے
تڑفاندا اے چُپ چپیتے
مونہوں کجھ نہیں کہندا
رانجھن رُسیا رہندا نی
تیری گل نوں پال ریا واں
تیری گل نوں پال ریا واں
پیار دا دیوا بال ریا واں
اج اوہ ایدر مونہہ نئیں کردا
پل پل جس دے نال ریا واں
غم پے گئے نیں کھیڑے میرے
میں ہس ہس کے ٹال ریا واں
چن کولوں پچھیا چکور کولوں پچھیا
چن کولوں پچھیا
چکور کولوں پچھیا
کئی واری جاگدے
لہور کولوں پچھیا
تاریاں توں پچھیا
ساریاں توں پچھیا
Sunday, 16 October 2022
جوگی بن کے آ
گیت
جوگی بنڑ کے آ
عشق نہ پُچھے ذات نہ ویکھے تخت نہ ویکھے تاج
سوہنیاں رانجھنا جوگی بنڑ کے آ
جوگی بنڑ کے آ
تیرے عشق نے جھلی کیتا زہر پیالہ پیتا
جد وی آون تیریاں یاداں
ماں دی یاد چ
جد وی آون تیریاں یاداں
ٹھنڈ جہی پاون تیریاں یاداں
مینوں مٹھری مٹھری لوری
روز سناون تیریاں یاداں
لیاقت گڈگور
ہتھ میرے وچ میریئے مائے
ہتھ میرے وچ
میرئیے مائے
تیری اُنگلی
کدے نہیں بھُلی
جدوی تیز ہنیری جُھلی
ظفر محی الدین
میرا گھر پورا پنجاب
میں تقسیماں وی منیاں
میں ترمیماں وی منیاں
میں وارث پیر جہان دا
میں نانک دا وی خواب
میرا گھر پورا پنجاب
میرا گھر پورا پنجاب
نجم الحسنین حیدر
مٹی نامہ مٹی بیڑی پتن لڈن
1 مٹی نامہ
مٹی بیڑی، پتن لُڈن
لُڈن، ہیر، سہلیاں، کڈھن
مٹی چھناں، ونجھلی، چُوری
مٹی ڈانگ، ڈنگوری بُھوری
کیدو مٹی، کھیڑا مٹی
نکی جئی اک بھل تے میں
جدید پنجابی شاعری
نِکی جئی اک بُھل تے میں
یاداں دی کُلبُل تے میں
ڈِگن والے ہو گئے آں
وِچ اڈیکاں پُل تے میں
اوہلا کِیتا ہاسے نے
اِنج جانا سی رُل تے میں
Saturday, 15 October 2022
پاپی پہر سو رات دا
پاپی پہر سو رات دا
میں ستی تے ساہ جاگدا
میں سُنجی سکھنی سیج تے
ڈنگ جاگے تن دے ناگ دا
میرا صندلی شبد تاں سوں گیا
مونہہ ویکھے بنا خاب دا
بوہے باریاں تے نالے کندھاں ٹپ کے
گیت
بوہے باریاں تے نالے کندھاں ٹپ کے
میں آواں گی ہوا بنڑ کے
چن چڑھدا تے سارے لوکی پئے تکدے
ڈوہنگے پانیاں چ فر دیوے پئے بلدے
کنڈھے لنگ جاں گی کچا گھڑا بنڑ کے
ساتھوں ساڈا ماس نہ کھوو
ساتھوں ساڈا ماس نہ کھوو
(پانی تے ہریاول چوں اُگی اک لال نظم)
میں کچی عمرے
بوڑھ تے پپل دے ہرے کچور پتیاں دے
بڑے ای سلکھنے داند بناؤندا، کشتیاں بناؤندا
تے فجرے سکول جاون توں پہلاں
جاگ او جاگ پنجابی جاگ
جاگ او جاگ پنجابی جاگ
تيرے ہل تے کہی دی خير
منجی سونے جہی دی خير
کنک، کماد، مکئی دی خير
کھا امان دا مکھن، ساگ
جاگ او جاگ پنجابی جاگ
جد وی یاری نیتی اے
جد وی یاری نیتی اے
ورتی بے پرتیتی اے
جے ہوواں تے دساں میں
میرے تے جو بیتی اے
اکھ تے کُھلی رکھے نا
جیبھ جے اوہدی سیتی اے
امر ہوندی پاویں موہرے پھک گئی اے
امر ہوندی پاویں موہرے پھک گئی اے
پریت دا سر پھیہندی دنیا تھک گئی اے
سارا دن پلو دی نُکرے سانبھ رکھدی
دن لتھے سدھراں اوہ کدھرے ڈھک گئی اے
جی کرے اس نوں کندھاڑے چا لواں میں
پریت میرے نال ٹُر ٹُر تھک گئی اے
ہور وی دکھ سن اپنیں ہون دے
ہور وی دکھ سن اپنیں ہون دے
اُتوں قہر جُدائی دا
اگے رات ہجر دی لمی
کیہ جاناں ہرجائی دا
مینوں ڈر سی اپنے آپ دا
اونوں خوف رُسوائی دا
یوسف رند
سوہنا بچپن ویکھیں یارا بھلیں نہ
سوہنا بچپن ویکھیں یارا بُھلیں نہ
تُوں سیں ماں دا راج دُلارا بھلیں نہ
اپنے نال دے سارے سجن بیلی تے
شیکو، منھا، طیفا، جھارا بھلیں نہ
ویلا موجاں مارن والا یاد رکھیں
ٹوبے، نہراں، چھپڑ، گارا بھلیں نہ
Friday, 14 October 2022
جے میرا مرشد ویکھے مینوں
جے میرا مرشد ویکھے مینوں
میں بانہیں ونگاں پانواں
اس دی ہک نظر جے ہووے
ہتھ مہندی نال سجانواں
چن پیا دسدا،یار نہ دسدا
کیویں دسو عید منانواں
کسے ملیا پیر فقیراں نوں
کسے ملیا پیر فقیراں نوں
کسے لبھیا ایتھے ہیراں نوں
کسے رو رو سچے رب اگے
لیا معاف کراں تقصیراں نوں
کوئی نکرے لگ کے بیٹھ ریا
پا عشق دیا زنجیراں نوں
اکو کہن تے اپڑ گئے نیں
اکو کہن تے اپڑ گئے نیں
اپنے ہین تے اپڑ گئے نیں
میرے اتھرو کیوں نئیں اپڑے
تیرے وین تے اپڑ گئے نیں
عصمت اللہ سیکھو
تاہیوں ڈھیری ڈھا بیٹھا ایں
تاہیوں ڈھیری ڈھا بیٹھا ایں
لگدائے کج گنوا بیٹھا ایں
اے ہنجواں دا ہڑ دسدا اے
ہاسے کِتے ونجا بیٹھا ایں
اپنے آپ اچ مردا جاویں
کیہڑا قہر کما بیٹھا ایں
جھلا ہو ہو مر چلیاں میں
جھلا ہو ہو مر چلیاں میں
بیلیو! اپنے گھر چلیاں میں
دولت، دنیا، روپ نیارا
دنیا اتے دھر چلیاں میں
لوکو! بچناں لالچ کولوں
مینوں ویکھو ہر چلیاں میں
بارہاں ورہے تاں حد ہوندی ہے
حد توں بعد
بارہاں ورہے تاں حد ہوندی ہے
اسیں کُتے دی پُونچھ چووِیہہ سال
ونجھلی چِ پا کے رکھی ہے
جیہناں لاٹھی سہارے تُرن والے
اپاہج لوکاں دے متھے تے
Thursday, 13 October 2022
آل اولاد دے پچھے ما پے ہندے نمو جھان
آل اولاد دے پچھے ما پے ہندے نمو جھان
جاء دیندے نیں تاء جیہا ڈولے دین ایمان
قلم پترپھڑآپے لکھنا انگلی چت سنجھان
ماپیو کدھرے رہ نہ جائیو ڈاڈہا ہے امتحان
جاواں ما پیو نال نئیں نبھنا کاہدا مان تران
نال ہے جانا عملاں نے رکھیو وچ دھیان
پت اپنیو رجھ موری نال سنجاپو
پُت اپنیو
رجھ موری نال سنجاپو
اَج تِھیں اَپنے
دِیوے بلن اگاسی
بدرو کانگ بنے
چن چڑھے
تیرے نال پیار کہانی پا لئی
تیرے نال پیار کہانی پا لئی
پانی وِچ مدھانی پا لئی
عقلاں شکلاں وِسر گئیاں نے
جھولی وِچ ندانی پا لئی
طوق غماں دا طوق نہ جاناں
گل اِچ یار دی گانی پا لئی
تیرے اگے خواب دیا تصویراں رکھاں
تیرے اگے خواب دیا تصویراں رکھاں
دس کھاں ہن توں آکھیں تے تعبیراں رکھاں
جے میں چاہواں تے اج چھڈ کے ٹُر جاناں واں
بھن کے پیروں عشق دیاں زنجیراں رکھاں
تیرے وانگ دیاں کجھ پہلے ہو گیاں نیں
پر تیرے توں کنیاں سسیاں ہیراں رکھاں
میرے کول بڑا کجھ ہے
میرے کول
میرے کول بڑا کجھ ہے
شام ہے شراٹیاں چ بِجھی ہوئی
زندگی ہے نور چ بھکھدی ہوئی
اتے میں ہاں اسیں دے جُھرمٹ وِچ گِھریا ہویا
میتھوں ہور کیہہ کھوہو گے
Wednesday, 12 October 2022
بوہے اتے شاماں پئیاں
بوہے اُتے شاماں پئیاں
راہواں تک تک اکھیاں روئیاں
انتظار تیرے وِچ لگ جانداں دن
ساری رات نہ نِندراں آئیاں
اک تُوں نہ آیا، سارے آئے
عیداں تے شبراتاں آئیاں
ہاں اوہ اج وی میرا اے
ہاں اوہ اج وی میرا اے
ایناں جھوٹھ بتھیرا اے
ہمت رکھ تے بلدا رہ
حالے بہت ہنیرا اے
کُن تے اوہ دی کہندا اے
جس دا چار چفیرا اے
جھلیا قدر پچھانی دا
جھلیا قدر پچھانی دا
زندگی خصماں کھانی دا
آپے چل کے آؤندا تے
کیہ جانا سی پانی دا
تیرے پِچھے گلیا اے
حصہ عمر ایانی دا
دل تے جرنا جان تے نئیں
دل تے جرنا جان تے نئیں
اے کوئی کم آسان تے نئیں
ساگر کنڈے بیٹھا ہویاں
قطرہ اک زبان تے نئیں
میں تے بندہ سمجھ رئیاں
توں کدھرے انسان تے نئیں
سجن دی کنسو
سجن دی کنسو
دل دے دیوے تیل عشق دا
بال کے کیتی لو
سجن دے در وانگ فقیراں
ورھیاں رئے کھلو
ہنجواں دے دریا پھٹ نکلے
داغ گئے سب دھو
امباں دی بور ہووے
ماہیہ/ٹپا/تروینی/بولی
امباں دی بور ہووے
ساڈے دل دی خاہش اے
ماہی ساڈے کولوں نہ دور ہووے
نگہت اکرم
پیار دے بیج کھلاری رکھاں
پیار دے بیج کھلاری رکھاں
دل نوں صدقے واری رکھاں
نفرت دی جڑ کپّن دے لئی
لوبھاں دے سر آری رکھاں
اوہدے لئی میں سبھ توں ہٹ کے
سَدھر اِک نیاری رکھاں
آل دوالے میں وی عامر آل دوالے اوہ
آل دوالے میں وی عامر
آل دوالے اوہ
بھریے رُوحاں اندر نینداں
کڈھیئے رت چوں روہ
آل دوالے پاک سیالا
پانی پانی شوہ
شہر دے وسنیک سارے برف دے
شہر دے وسنیک سارے برف دے
پُتلے بے جان سارے برف دے
زندگی ہوئی اے ڈانواں ڈول اج
لگدے لقمان سارے برف دے
چیکیا انسان چڑھ کے دار تے
ہو گئے دھنوان سارے برف دے
اکھ دی نہر وگائی رکھیں
اکھ دی نہر وگائی رکھیں
یارا! اگ پخائی رکھیں
پیرا! تیری شان اچیری
بُکل ہیٹھ لُکائی رکھیں
آکھ کے خیر اے اوہ جانے یار
سانوں سینے لائی رکھیں
Tuesday, 11 October 2022
گوانڈنے گوانڈنے سوہنیے گوانڈنے
ہمسائے ماں جائے
گوانڈنے گوانڈنے سوہنیے گوانڈنے
گل سُن گل سن، کن لا کے گل سُن
گل کی اے دس نی، بول کج ہس نی
کیوں گل پانی ایں گوانڈنے زنانیے
کہندے نے کوئی رولا اے
اسیں ہور ویلے دے لوک ساں گئے ہور ویلے وچ آ
اسیں ہور ویلے دے لوک ساں
گئے ہور ویلے وچ آ
سانوں غیراں نے تے منیا
پر اپنے لا گئے دا
اسیں فیر وی ہس کے صابرا
کردے رئے نبھا
میرے توں بے زار اے اوہ
میرے توں بیزار اے اوہ
ہووے، خود مختار اے اوہ
اوہنوں کِسراں بُھل سکناں
میرا پہلا پیار اے اوہ
چین اے میریاں سوچاں دا
نظراں دا معیار اے اوہ
ویلے دا جو رنگ اے اج کل
ویلے دا جو رنگ اے اج کل
ویلا میتھوں تنگ اے اج کل
اوہ وی مر کے ساہ لیندا اے
جہنوں جین دا ڈھنگ اے اج کل
روح دی قید وی مُکی سمجھو
ساہ جُثے دی جنگ اے اج کل
پیر پیراں نال ٹردے ویکھے
پَیر پیراں نال ٹُردے ویکھے
ہتھ ہتھاں نال جُڑدے ویکھے
اِکو ای ماں دے جمے پُتر
اک دُوجے توں سڑدے ویکھے
ڈنگر لے گے بازی تے بندے
روٹی پچھے لڑدے ویکھے
Monday, 10 October 2022
اک واری تے جادو ای ہویا
جدید پنجابی شاعری
اک واری تے جادو ای ہویا
او اکھیاں وچ آن کھلویا
کون کِسے ول جھاتی مارے
کون پچھانے جیوندا مویا
جد اوس کافر دنیا چھڈی
میں وی دل دا بُوہا ٹویا
شہر تیرے دے سارے موسم
شہر تیرے دے سارے موسم
لگدے پیارے پیارے موسم
کیکن بُھل جاواں میں جہڑے
تیرے نال گزارے موسم
ویخ کے تیرا اتھرا جوبن
جاون وارے وارے موسم
جیہڑا تیرا کمی اے
جیہڑا تیرا کمی اے
تیرے محل دی تھمی اے
شیشے کولوں ڈردی اے
ماڑے گھر جو جمی اے
ہجر تہانوں دسے گا
زندگی کنی لمی اے
دم دا کیہ بھرواسا جیون اک تماشا
جیون اک تماشا
جیویں ٹیشن رُکدی ریل
جیویں ساون پھٹدی ویل
جیویں پانی وچ پتاسا
جیون اک تماشا
جیویں کوڑے یار دی یاری
جیویں کنڈیاں بھری کنڈیاری
نہیوں نبھنا نال تے چھڈ دے
نہیوں نبھنا نال تے چھڈ دے
مینوں میرے حال تے چھڈ دے
مینوں تیرے ورگے وادھو
تینوں وی نہیں کال تے چھڈ دے
کدی کدی تے دِل کہندا اے
روز ای جاندا اے ٹال، تے چھڈ دے
سنو ساڈے چلھے دا سنگیت سنو
سنو
ساڈے چلھے دا سنگیت سنو
ساڈی دردمنداں دی پیڑ ولھیٹی چیک سنو
میری پتنی دی فرمائش سنو
میری بچی دی ہر منگ سنو
میری بیڑی وچلی زہر منو
Sunday, 9 October 2022
شہر مدینے چل جاندے نیں
نعتیہ قطعہ
مسئلے ہو سبھ حل جاندے نیں
غم دے بدل ٹل جاندے نیں
کاوش ورگے کھوٹے سِکے
شہر مدینے چل جاندے نیں
شہباز کاوش
میں وی تیری شان تے لکھاں کر میری امداد
نعتیہ قطعہ
میں وی تیریؐ شان تے لکھاں کر میری امداد
سو سو گز دے تھان تے لکھاں کر میری امداد
غاراں دے وچ ہنجو ڈولھے جہناں میرے لئی
اوہناں دے احسان تے لکھاںم کر میری امداد
بابا نجمی
سوہنے پاک محمد تو جاں صدقے
نعتیہ کلام
سوہنے پاک محمدﷺ تو جاں صدقے
آپؐﷺ آئے وچ دنیا دے شان آئی
حوراں جنت تھیں خوشیاں منان آئیاں
دائی پیار دی لوری سنان آئی
رونق ہوئی مکے دی وچ گلیاں
شمع نورؐ دی ہر مکان آئی
عشق نبی دیاں ایسیاں مستیاں چڑھیاں نیں
نعتیہ کلام
عشق نبیِ دیاں ایسیاں مستیاں چڑھیاں نیں
چل مدینے؛ دل نے پھڑیاں اڑیاں نیں
اوہناں سَکھیاں توں میں صدقے سو واری
جیہڑیاں ماہی دے کُوچے جا وڑیاں نیں
دل نوں لگی رہندی اے تانگھ مدینے دی
نین لگائی رکھدے رِم جھم جھڑیاں نیں
نام لواں تے بدل کھڑدے
اوہدی حمد
نام لواں تے بدل کھڑدے
مکھ ویکھاں تے مینہ
اوہدے نال جہان دا چنبہ
اوہدے نال شرینہ
اوہدے نال بہشتاں، جنت
جنگل، بیلے، شینہ
عامر سہیل
یاد نبی دی دل وچ بھر کے جی لینا
یاد نبی دی دل وچ بھر کے جی لینا
دنیا دے اس کُوڑ توں ڈر کے جی لینا
عشق نبیﷺ دا ہووے تے سبحان اللہ
طاہر عشق سمندر تر کے جی لینا
طاہر وزیرآبادی
گل مکدی اے نیتاں پچھے
ڈُب گئے پیار پریتاں پچھے
سدھراں موئیاں ریتاں پچھے
مہندی دے نال ہتھ زخمائے
بین لُکے نئیں گیتاں پچھے
نال نمازاں بخشش نئیں جے
گل مُکدی اے نیتاں پچھے
بابا بلھے شاہ
ظلمت سمجھاں رات ہنیری تیرا نور سویرا سمجھاں
ظلمت سمجھاں رات ہنیری تیرا نور سویرا سمجھاں
چانن نوں پیغمبر آکھاں تے ابلیس ہنیرا سمجھاں
دھرتی، چشمے، ندیاں، نالے، امبر، سورج، چند، ستارے
تیری حکمت عملی گر دے علم تیرے دا گھیرا سمجھاں
نظر کِتے جے آوے مسجد، دِسے جے کر کِدھرے مندر
اوہ وی تیرا ڈیرہ سمجھاں، ایہہ وی تیرا ڈیرہ سمجھاں
سڑ گئے بوٹے خوشیاں والے جھلیاں ہجر ہواواں
سڑ گئے بُوٹے خوشیاں والے جُھلیاں ہجر ہواواں
ادھی راتیں اٹھ اٹھ بہواں رو رو حال ونجاواں
کس دے اگے دُکھڑے پھولاں کس نوں درد سناواں
منسی کون مِرے لئی منتاں، کرسی کون دعاواں
کون مِرا ہُن مَتھا چُم کے کہسی؛ رد بلاواں
کون کُھلیسی اٹھ کے بُوہا کون تکیسی راہواں
ایہہ کون آیا جدھے آیاں بہاراں مسکرا پیاں
عارفانہ کلام نعتیہ کلام
ایہہ کون آیا جِدھے آیاں بہاراں مسکرا پیاں
کھِڑے نیں پُھل تے کلیاں ہزاراں مسکرا پیاں
بڑی خوش بخت سی ڈاچی سواری کملیؐ والے دی
حلیمہؓ ہتھ جد پھڑیاں،۔ مہاراں مسکرا پیاں
ہمیشہ جیہڑیاں محروم سن قربت دی لذت توں
قدم رکھیا نبیؐ سوہنے تے غاراں مسکرا پیاں
محمد مصطفیٰ آئے خدا دے راز داں بن کے
عارفانہ کلام نعتیہ کلام
محمد مصطفیٰﷺ آئے خدا دے رازداں بن کے
خدا ہے بولدا اپنے محمدﷺ دی زباں بن کے
محمد مصطفیٰﷺ دے نور دے ہر سُو نظارے نیں
منور آپﷺ دے ہی نورتھیں چن تے ستارے نیں
سی ایہو نور آیا طور تے برق تپاں بن کے
مرے گلشن دے وچ آون بہاراں محمد یا محمد جد پکاراں
عارفانہ کلام نعتیہ کلام
مِرے گلشن دے وچ آون بہاراں
محمدﷺ یا محمدﷺ جد پکاراں
مرا آقاﷺ اے قاسم نعمتاں دا
اوندے در تے ناں کیوں دامن کھلاراں
مدینے پاک توں رخ پھیر کھِتوں
دلاں دا چین لیناں بے قراراں
محبوب مدینے والے دے دربار توں ملدا ہر ویلے
عارفانہ کلام نعتیہ کلام
محبوب مدینے والےﷺ دے دربار توں ملدا ہر ویلے
گل چھوڑ سویرے شاماں دی سرکارؐ توں ملدا ہر ویلے
دربار خدائے واحد دا،۔ در بار مدینے والےؐ دا
لا ریب خدا دے ماہیؐ دے دربار توں ملدا ہر ویلے
رب آپ بنایا دو جگ دا، مختار مدینے والےؐ نوں
لَکھ ہون سوالی ہر ویلے مختار توں ملدا ہر ویلے
ایہہ سب جلوے ایہہ سب روشن نظارے
عارفانہ کلام نعتیہ کلام
ایہہ سب جلوے ایہہ سب روشن نظارے
بنے صدقے میرے آقاﷺ دے سارے
میں اوہدی گرد پا توں وار دیواں
چمکدا چن تے ہسدے ستارے
خدا شاہد اوہ پیارے نے خدا دے
مِرے محبوبؐ نوں جو وی نے پیارے
ہک دن میں پیا دل وچ روواں ہتھوں جرم خطائیں ہو
نعتیہ کلام
ہک دن میں پیا دل وچ روواں ہتھوں جرم خطائیں ہو
آکھاں کملی والیا سائیاںﷺ عرضی نہ ٹھکرائیں ہو
میں ڈبیا دریا گناہاں، پیراں توں سر تائیں ہو
بخشش جوگا مول نہ رہیا حدوں ودھ خطائیں ہو
ساہواں دے مُکن تھیں پہلاں آ دیدار کرائیں ہو
پہلی رات قبر دی میری مُکھ دا نور وسائیں ہو
Saturday, 8 October 2022
اٹھ نی کڑیئے اٹھ کھلو
اُٹھ نی کڑئیے اٹھ کھلو
بہہ کے اندراں وچ نہ رو
بھانڈے دھو تے بوہکر پھیر
کر صفائیاں چار چفیر
نہ کندھاں نون ٹکراں مار
لنگ جاون گے چار دیہاڑ
چانن اجے وی پھٹیا نہیں اے
جدید پنجابی شاعری
اج وی سن سنتالی
چانن اجے وی پُھٹیا نہیں اے
رات اجے وی کالی اے
اج وی کہڑا سُکھ اے سانوں
اج وی سن سنتالی اے
ارشاد سندھو
سوچنا یارا کیہ ہووے گا
سوچنا یارا کیہ ہووے گا
کیتا کارا کیہ ہووے گا
جناں پیارا مینوں اوہ وے
اوہنوں پیارا کیہ ہووے گا
سورج چن تے نہیں سن میرے
ڈُبیا تارا کیہ ہووے گا
کچے ویڑھے کچیاں کندھاں
جدید پنجابی شاعری
کچے ویڑھے کچیاں کندھاں
سانجھاں دے وِچ رَچیاں کندھاں
کُوڑے محل اُسارے گئے نیں
تھلے نَپ کے سَچیاں کندھاں
سَجن پِنڈوں نِکلے سی جد
اگ دے وانگر مَچیاں کندھاں
بے وس تے لاچار جو ہویا
بے وس تے لاچار جو ہویا
بندہ بھلن ہار جو ہویا
تیرے حکم نے سر اکھیاں تے
توں میرا سردار جو ہویا
سر وچ چاندی ودھدی پئی اے
سِر درداں دا بھار جو ہویا
مشکل یاں آسانی یارو
مشکل یاں آسانی یارو
ہووے اِنج کہانی یارو
نور صبح دا لشکاں مارے
سوہنی شام سہانی یارو
پھل پُھل نالے ویلاں بُوٹے
سبزی گھار اگانی یارو
ادھی رات دی رانی سی
ادھی رات دی رانی سی
پورے چن دی ہانی سی
اڈیاں لشکاں مار دیاں
چاندی چڑھیا پانی سی
پرچھانویں دا وادھا گھاٹا
اوہدی آؤنی جانی سی
پانی وچ مدھانی پا کے لبھدا کی ایں
لبھدا کی ایں
پی کے، کھا کے
جیون دے دکھ سکھ ورتا کے
سارا اپنا آپ گوا کے
پانی وچ مدھانی پا کے
لبھدا کی ایں
عاصم ؟؟؟
چھوڑ کے ادھ وچکار گیا اے
چھوڑ کے ادھ وچکار گیا اے
رُس کے آج میرا یار گیا اے
پیار، محبت، وفا دیاں قسماں
سب وِچ دے ہار گیا اے
آخری خط تے دُور دی گل اے
تصویراں تک اوہ ساڑ گیا اے
ضد نے ویر نکھیڑے نیں
ضد نے ویر نکھیڑے نیں
تاہیوں خالی ویہڑے نیں
ساڑ کے کولا کیتا اے
دل نوں حسد تریڑے نیں
پانی وچ مدھانی اے
ویہلے ایویں جھیڑے نیں
Friday, 7 October 2022
مک گئیاں نے ساہواں ہاواں رہ گئیاں
مُک گئیاں نے ساہواں ہاواں رہ گئیاں
یاداں چکدیاں چکدیاں باہواں رہ گئیاں
باؤ سارے شہراں دے وچ جا وسّے
پنڈاں دے وچ کَلیاں ماواں رہ گئیاں
میماں پنڈ دے مُنڈے اپنے کر لے سن
ہائے مسیریں تکدیاں راہواں رہ گئیاں
جیویں گل نوں اس گھڑیا اے
جیویں گل نوں اس گھڑیا اے
ویکھ کے حیرت سر پھڑیا اے
دل دی حالت دَسدی پٸی اے
اینوں کالا تِل لڑیا اے
چاہ نال جیویں چاء پُچھی سوں
اینے چاہ تے کجھ پڑھیا اے
چل سکولے چلیے دوویں
آ فر چھوٹی عمر دی اج ایہہ گل دہرائیے
چل سکولے چلیے دوویں
کچی دا چل قاعدہ پڑھیے
کسے دے کولوں گاچی لے کے
تختی دھو کے دھپے دھر کے
ماسٹر کولوں قلم گھڑائیے
رولا رپا پائی جا
رولا رپا پائی جا
تے لارا لپا لائی جا
ایہہ انھیاں دی بستی اے
کُھل کے انھی پائی جا
قانون انھا، جج ناسور
جرم دے بوٹے لائی جا
اسیں آں کوہلو والے ڈھگے
کوہلو والے ڈھگے
اسِیں آں کوہلو والے ڈھگے
ساڈی اکھِیں کھوپے بدھے
سجے کھبے ویکھ نہیں سکدے
بدل وی اپنے لیکھ نہیں سکدے
سرہوں صبر دی پِیڑی جائیے
زرا وی متھے وٹ ناں پائیے
اک دوجے دا ہون توں پہلاں
اک دوجے دا ہون توں پہلاں
کنا ہَسے رون توں پہلاں
وچ گلی دے ویکھ لیا کر
راتیں بوہا ڈھون توں پہلاں
سوچیا نہ کسے زہر ہوسی
اکّاں دا دُدھ چون توں پہلاں
یار گواچے لب جاندے نے
یار گواچے لب جاندے نے
او نئیں لبدے یارو
نیت جِنہاں دی ہووے کھوٹی
تے دل وِچ چور ہزاروں
صبا اعوان
ایہ تیرے شہر دے لوکی کدے وی گھٹ نہ کردے
ایہ تیرے شہر دے لوکی
کدے وی گھٹ نہ کردے
کفن نُوں جیب جے ہوندی
رفاقت حسین ممتاز
اونتر جانیاں یاداں تیریاں ٹٹ پینا اکلاپا
اکلاپا
بے سُرتی وچ ویکھ لیا سی
اِک کلموہا سفنا
کھسماں کھانیاں اکھاں نے وی
رج شریکا پِٹیا
راہ وِچ رَت جگر دی روہڑی
ویلے چھڈیا کت وے سائیاں
ویلے چھڈیا کِت وے سائیاں
مُکیا ساڈا سَت وے سائیاں
مِٹی ساڈا بستر بنیا
امبر ساڈی چھت وے سائیاں
بُھلے سارے درس فقر دے
لگی بھیڑی لت وے سائیاں
اساں وی عیدیں تے عید منگدوں
پنجابی سرائیکی شاعری
اساں وی عیدیں تے عید منگدوں
میڈا مولا
پڑهیا وی ہسے، سنڑیا وی ہسے
جو پیارے موسیٰ دی ساری امت
توڑے جو باغی ہائی، لاڈلی ہائی
انہیں تے عیداں عنایتاں ہن
Thursday, 6 October 2022
تیری گل اے ایہہ کوئی گل اے
ایہہ کوئی گل اے
ساڈا کدھرے ناں وی کوئی نہیں
تیری گل اے،۔ ایہہ کوئی گل اے
ساڈے سِر تے تیری ساری بل و بل اے
ایہہ کوئی گل اے
ساڈے لئی نہ رہن نُوں تھاں اے
ایہہ کوئی گل اے (مزاحیہ)
ایہہ کوئی گل اے
آٹا مہنگا چینی مہنگی
مہنگا پھل اے
ایہہ کوئی گل اے
روٹی مہنگی، نان وی مہنگا
سستی کھل اے
ہاسا بوکا مٹکا کھوہ
جدید پنجابی شاعری
ہاسا، بوکا، مٹکا، کھوہ
پنڈ دا شام سویرا، کھوہ
اج وی میرے اندر وسدا
پِپل، ٹاہلی، نلکا، کھوہ
میرے دُکھڑے پنڈ دا چھپڑ
تیریاں یاداں وگدا کھوہ
خورے کنج دا دن چڑھیا اے
جدید پنجابی شاعری
خورے کِنج دا دن چڑھیا اے
کاں وی نئیں بنیرے بولے
نہ جنگل وِچ مور
مندراں اندر ٹَل نہیں کھڑکے
بانگاں وی نئیں کنّیں پیّاں
رُکھاں دے پتّر نہیں ہلّے
مل میرے صبر دا پا ربا
مُل میرے صبر دا پا ربا
پھل ہُن چوکھا نہ پکا ربا
چاہ چڑھیاے دید کرا ربا
اج پاویں طُور جلا ربا
کیویں ورتاں ہُن چج وی سکھا
وگدا جاوے دریا ربا
مال، مویشی، ڈنگر رڑھ گئے
مال، مویشی، ڈنگر رُڑ گئے
کُھرلی، کھونٹے، چھپر رڑ گئے
ٹُٹ گئے کاواں، چڑیاں دے گھر
ٹاہلی، بیری، کِکر رڑ گئے
پنڈ دی وڈی مسجد ڈیہہ گئی
دریاں، پارے، منبر رڑ گئے
لیکھاں وچ وچھوڑے دے گئے
لیکھاں وچ وچھوڑے دے گئے
ہتھ وی میرے جوڑے رے گئے
مِلدے سانوں روز سی جو
کتھے سجن خورے رے گئے
سانوں ویکھ کہ ہسدے سی جو
نک تے اوناں دے نکوڑے رے گئے
جند سگریٹ بل گئی
جِند سگریٹ بل گئی
مہک میرے عشق دی
کُجھ تیرے ساہاں دے وِچ
کُجھ پَون دے وِچ رل گئی
دیکھ ٹوٹا آخری اُنگلاں دے وِچوں چھڈ دے
سیک میرے عشق دا پوٹا نہ تیرا چُھوہ لوے
امرتا پریتم
کلے گھر دا ویڑھا
کَلّے گھر دا ویڑھا
رُکھ تے نہ پَتر نہ چِڑیاں
عجب جیہی اِک ہِجر اداسی
عجب جیہی پربھات
مظہر ترمذی
اک ڈھل تے دوجی کاہل وے
اک ڈِھل تے دُوجی کاہل وے
ایہ دویں گھر ای جال وے
جدے ہوون بندے نال وے
فِر دیون سبھ کُجھ گال وے
نہیں چھڈدے کوئی حال وے
ارشاد سندھو
کی دساں میں طارق گجر کیویں رل گیا
کی دساں میں طارق گجر
کیویں رُل گیا
پانی دا اک پیالہ سی جو
تھل وِچ ڈُلھ گیا
توڑی دا اک کپ سی جہڑا
مینہہ وِچ کھلھ گیا
طارق گجر
رات نوں اداس باجرہ سِر سٹی کھڑا ہے
رات نُوں
اداس باجرہ سِر سُٹی کھڑا ہے
تارے وی گل نہیں کردے
رات نُوں کیہ ہویا ہے
اے رات تُوں میرے لئی اداس نہ ہو
تُوں میری دَین دار نہیں
Wednesday, 5 October 2022
چار چراغ تیرے بلن ہمیشہ میں پنجواں بالن آئی
پنجواں چراغ
نہ کوئی وضو تے نہ کوئی سجدہ
نہ منت منگن آئی
چار چراغ تیرے بلن ہمیشہ
میں پنجواں بالن آئی
دُکھاں دی گھانی میں تیل کڈھایا
جوں پانی وچ پتاسے دی
جُوں پانی وِچ پتاسے دی
کیہہ عمر حیاتی ہاسے دی
کوئی کُوڑا سچّا چارا کر
کوئی صورت کڈھ دلاسے دی
واہ وا ہے وصل دی کِن مِن پر
کیا بات ہے، ہجر چماسے دی
لوکی گھر گھر پچھدے پھردے میلی پگ دے اندر کون
لوکی گھر گھر پُچھدے پِھردے میلی پگ دے اندر کون
میں وی چنگا تُوں وی چنگا،۔ مندا جگ دے اندر کون
سیک نے تانے چاروں پاسے اَسماناں تیکر تمبو
اَگ دے اندر جھاتی پاؤ، رہندا اَگ دے اندر کون
بندے دی اوقات کی دساں، بندے دی اوقات اے ٹھاہ
ویلے کویلے ٹھگیاں لا کے، گُڑکے ٹھگ دے اندر کون
ساڈے ویہڑے اگیاں بیریاں تاہیوں وٹے مارے جگ
ساڈے ویہڑے اُگیاں بیریاں تاہیوں وٹے مارے جگ
ساڈے سر توں کُھل کے بیلیا ساڈے گل وچ آ گئی پگ
ساڈے ویہڑے وسیاں بارشاں ساڈی چووے کچی چھت
ساڈا گھر نہ ڈھاہویں پانیا!، ایہدی نیہہ وِچ ساڈی رَت
ساڈے ویہڑے آیا وَید نی،۔ سانوں پُچھدا ساڈے دُکھ
ساڈے پِیلے مُکھ نہیں ویکھدا، سانوں کوہیا کڑمی بُھکھ
لوکی پوجن رب میں تیرا برھڑا
برھڑا
لوکی پُوجن رب میں تیرا بِرھڑا
وے سانوں سو مَکیاں دا حج
وے تیرا بِرھڑا
لوک کہن میں سورج بنیا
لوک کہن میں روشن ہویا
سانوں کیہی لا گیا اگ
شانتی اونج کج نئیں ہے
اسیں بے انکھی دیاں تَنداں وچ امن ورگا کجھ اُندے رہے
اسیں برچھی دے وانگ
ہڈاں وچ کُھبے ہوئے سالاں نوں عمر کہندے رہے
جَد ہر گھڑی کسے بپھرے شریک وانگ سر تے گڑھکدی رہی
اسیں صندوق وچ لُک لُک کے یُدھ نوں ٹالدے رہے
ڈَر کدے ساڈے ہَتھاں تے وگار بن کے اُگ آیا
Tuesday, 4 October 2022
اپنے پیار دا تینوں انج یقین میں دواواں
اپنے پیار دا تینوں انج یقین میں دواواں
جتھے تیرے اتھرو ڈِگن، اوتھے میں خون وگاواں
میرے توں جس ویلے وی اپنے مونہہ نوں موڑیں
اس ویلے میرے ڈھولنا جیوندے جی میں مر جاواں
تیرے باجھوں رات دِنے یاد کراں تینوں انج
کہ تیریاں یاداں دے ہڑ وِچ خشبو وانگ میں مہک جاواں
فرزانہ کوثر
کر کر سارا دن مزدوری ہوندی نئی جے روٹی پوری
کر کر سارا دن مزدوری
ہوندی نئی جے روٹی پوری
ہُن تے چینی وی نئی لبھدی
دیواں بال نوں کیویں چُوری
روٹی روٹی کُرلاندے نے
ویندے نئی کوئی مجبوری
جے نہ کردے چار چفیرے لوکی گلاں کال دیاں
جے نہ کردے چار چفیرے لوکی گلاں کال دیاں
فیر نہ کُڑیاں سڑکاں اُتے اپنا آپ وکھالدیاں
سوچیں وسدے شہراں نوں میں ڈگدے ڈھیندے ویکھ رہیاں
کناں دے وچ گونجن پیئاں چِیکاں آوندے سال دیاں
حسین شاد
سرگی ویلے آپے اُٹھاں کوئی نہ مینوں جگاوے
سرگی ویلے آپے اُٹھاں کوئی نہ مینوں جگاوے
راتی وی اکلاپے وِچ دل، پاسے ماری جاوے
گھر آواں تے بُوہے اُتے راہ نہ کوئی تکے
جو کُج دل وِچ آوے کردا، نہ کوئی مینوں ڈکے
منجے اُتے پے کے سوچاں، خود نوں کی اکھواواں
آزادی دا جشن مناواں یا کلیاں مر جاواں؟
علی ارشاد
ساہواں دی اے کھیڈ نہ پچھ میں کیویں جاری رکھی
ساہواں دی اے کھیڈ نہ پُچھ میں کِیویں جاری رکھی
تیرے باہجوں ایہناں تھوڑا جِند گُزاری رکھی
لوڑ پئی تے خشبو وانگ ہوا دے نال وی اُڈیاں
چانن کرن دی خاطر دِیوے نال وی یاری رکھی
خوشیاں نے وی دِتی ناں کج دَر تے دُوجی دستک
بُوہے نُوں کج میں وی کُنڈی اندروں ماری رکھی
اپنا اپنا دل ایہہ سب دا سب دے سودے وکھرے وکھرے
اپنا اپنا دل ایہہ سب دا
سب دے سودے وکھرے وکھرے
وکھوں وکھ سب دا مُل ایہہ
گھاٹے، منافعے وکھرے وکھرے
ہک دل وصل کما کے وسدا
ہک دل یار گنوا کے وسدا
تیرے باجھوں زندگی ویران اے
تیرے باجھوں زندگی ویران اے
تانگھ تِری وِچ رُل گئی جان اے
ہِجر تیرے وِچ جِند چلی تے کیہ
کِیتا میں تے تیرے اُتے مان اے
رات دن جے وِچ اُڈیکاں جِند رہوے
مِل جاندا اے یار وی، ایمان اے
سفنا سچا کیہ ہویا میں تے جھلا ہو گیا
سُفنا سچا کیہ ہویا میں تے جھلّا ہو گیا
جیہڑے دن دا مِلیا ایں توں ہور میں کلّا ہو گیا
اوبڑ پینڈے آکھدا ساں پینڈے نئیں ہن جاپنے
گِٹھاں دے نل تھان بِرہا دے ہن نئیں پینے ماپنے
ہن تھلاں دی بلدی ریتے پب نئیں پینے چھاپنے
آپنے نال میں گلّاں کر کے آپ نگلّا ہو گیا
جہڑے دن دا مِلیا ایں توں ہور میں کلّا ہو گیا
پیار محبت کردے رئے آں
پیار محبت کردے رئے آں
لمبے ہوکے بھردے رئے آں
تُوں کی جانے تیری خاطر
کیہ کجھ بیبا جردے رئے آں
جِت وی جاندے فیر کی ہُندا
آپوں جان کے ہردے رئے آں
میں ساندل دھرتی دا پتر میرا مان پنجابی اے
میں ساندل دھرتی دا پُتر میرا مان پنجابی اے
میں پنج پانیاں دے نال گُجھا میری پچھان پنجابی اے
لِکھاں پنجابی، بولاں، نالے سوچاں وچ پنجابی دے
میرا ہر ویلے دا مِترا! پڑھن پڑھان پنجابی اے
میرے لُوں لُوں دے وچ رَچیا اے ناں دیس پنجاب دا رنگ
میں پنجاب دا جمیا جایا، دِین ایمان پنجابی اے
اوکھا سہی پر میری منوں ایہہ وی کم سرکار کرو
اوکھا سہی پر میری منوں ایہہ وی کم سرکار کرو
نِکے وَڈے سبھناں دے لئی، اِکو جناں پیار کرو
جہڑے بھاء وی لبھے سجنو! حق میں لے کے جانا اے
ایویں میرا دل نہ ڈھاؤ،۔۔ ایویں نہ تکرار کرو
میں آں ویلا، میرے منہ تے سچی گل ای رہندی اے
ہمت ہے جے تاں پھر آؤ، مینوں وی سنگسار کرو
سلیم دلاوری
دل دا بوہا بند نہ کریئے
دل دا بوہا بند نہ کرئیے
سوچ بروہاں گند نہ کرئیے
نال بھراواں چاہت بُھل کے
وہڑے اُچی کندھ نہ کرئیے
سوچ انگوری کر کے ایویں
کَھٹے اپنے دند نہ کرئیے
Monday, 3 October 2022
دکھاں دے وچ ساہ نہیں آیا
دکھاں دے وچ ساہ نہیں آیا
یار دے گھر دا راہ نہیں آیا
ہجر نے سولی ٹنگیا اسراں
وصل دا گلمے پھاہ نہیں آیا
جندڑی داء تے لا کے سنیا
تینوں کرن نبھاہ نہیں آیا؟
اپنی آئی تے آ جاوے گی
اپنی آئی تے آ جاوے گی
جیون کر تباہ جاوے گی
جِنے چِر نوں تُوں آویں گا
سانوں زندگی کھا جاوے گی
شہباز کاوش
فیر حیاتی اپنے آپ توں رس کے بہہ گئی
فیر حیاتی
اپنے آپ توں
رُس کے بہہ گئی
تُبکا تبکا
سک سمندر
ہو کے رہ گئی
خشبو نوں کیہ ڈکے نال
خشبو نوں کیہ ڈکے نال
کِھلّر جانی دھکے نال
فِر تے قسمت ماڑی سُو
ہر جاوے جے یکے نال
واجاں دے کے موڑے نہ
بانہہ پھڑ کے ڈکے نال
ہک تاں ہاں میں کوجھی رج کے
ہک تاں ہاں میں کوجھی رج کے
دُوجا لیکھ میرے نیں کالے
اس سونے ورگے دل دا ربا
کیوں مُل پاون دنیا والے
ثمین بلوچ
جے بولاں تے پہاڑ میں ڈھاواں
جے بولاں تے پہاڑ میں ڈھانواں
تے عمل نے میرے ٹانواں ٹانواں
سوکھی ہوندی زبان ہلانڑی
اوکھا قول قرار نبھانڑاں
اپنڑے عیب نہ دسدے ساکوں
عیبی بندہ فلانڑاں فلانڑاں
Sunday, 2 October 2022
وچھوڑے دے بعد اے سوچیندی پئی آں
وچھوڑے دے بعد اے سوچیندی پئی آں
کیویں تیڈے باجھوں کلہی تھی گئی آں
ہک ہنجوں دا پندھ ہے جیڑھا مُکدا کینی
تھباکے مریندی جھگیندی پئی آں
رضوانہ تبسم درانی
پریت وچھوڑے پریت ملائے
چھڈ گیاں نوں
پریت وچھوڑے پریت ملائے
پریت اجل سکھ پائے
پریت کرن کوں جیون تھوڑا
فیر کوئی جگ لیائے
ویلے دی کوئی تھوڑ نہ ہووے
جو چاہے من پائے
بھاویں اک نہ ہنجھو پونجھیں نہ ہی دویں دلاسہ
بھاویں اک نہ ہنجھو پونجھیں، نہ ہی دویں دلاسہ
تک تے لے اک واری سجنا، پرت کے ایدھر پاسہ
پیار دیاں ایہہ مٹھیاں سُولاں، رڑکن وچ کلیجے
ڈر دا مارا واج نہ کڈھاں، بن نہ جاواں ہاسہ
اوہناں دیاں اڈیکاں دے وچ، ساہ جاندے نے مکدے
تتے دودھ وچ جیوں کر سجناں، کھردا جائے پتاسا
اقبال راحت
تیڈا ہر جا نظارا ہا نظارے ہن
تیڈا ہر جا نظارا ہا نظارے ہن
میڈے نیناں جگارا ہا جگارے ہن
تیڈے رلے تہوں شہر اچ ٹُریا آیاں
تیڈا بوچھنڑ آوارا ہا آوارے ہن
طلب ساڈی سمندر ہئی سمندر جھئیں
اوندا کوئی ہک کنارا ہا کنارے ہن
تیڈی وینڑی کوں ونگ ڈتی گئی اے
تیڈی وینڑی کوں ونگ ڈتی گئی اے
ساری دنیا ھی رنگ ڈتی گئی اے
کوئی آندا وی ہے کہ نئیں آندا
جان سولی تے ٹنگ ڈتی گئی اے
کجھ ملیا نی بیا وراثت وچ
ساڈے بالاں کوں جنگ ڈتی گئی اے
Saturday, 1 October 2022
میں پتھراں نوں ویکھاں وچ روح بھر کے
میں پتھراں نوں ویکھاں وچ روح بھر کے
اکھیاں دی کھیڈ وچ ہو بھر کے
اکھیاں نوں وکھ پتھر ہل بول دے
ٹر پیا کون ساڈے جو بھر کے
اوڑھ پئی دھرتی تے مینہ وسیا
حیاتی دتی ٹور اونہے نوح بھر کے
نہ ڈرئیے تے بچنے آں
نہ ڈرئیے تے بچنے آں
گل کرئیے تے بچنے آں
ساہواں قبریں پا دینا
ہن مرئیے تے بچنے آں
کِدھرے دل نہ ڈُب جاوے
اکھ بھرئیے تے بچنے آں
ہے یا روز ابل گی گل
گوجری غزل
ہے یا روز ابل گی گل
سوبھے یار غزل گی گل
سنگ اس گو وی نرو کسنگ
اس گو لاڈ وی گل گی گل
خاب میرا مانہہ ایکلی آئی
اس گی یاد یا کل گی گل
ہنجوواں دے پرنالے ویکھ
ہنجوواں دے پرنالے ویکھ
نہروں نکلے کھالے ویکھ
تیرے بعد ناں وڑیا کوئی
بُوہے 🚪 اُتے جالے ویکھ
گورے گورے جُسیاں دے وِچ
دل نے کِنے کالے ویکھ
پیسہ پیسے نوں وی کھا جاندا اے
پیسہ
چنگا ویلا آ وی جاوے
ماڑے دِناں دا چکڑ
مینوں آپنی تَلی تے دھریا نوٹ ہے لگدا
میں ایہہ نوٹ ہن خرچ نہیں سکدا
میرا ہتھ کمب جاندا
Subscribe to:
Posts (Atom)